Hissettiğim tek şeydi hissizlik.
Bir cehennemin içinde olduğum kesindi.
Çünkü O, kesinlikle bir iblisti.
Ben, hayat denilen bu korku filminin kurbanı;
O ise canavarıydı.
Onun hayatı gizemli bir kara kutudan faksızdı.
Ve benim, ne yazık ki onun şe...
" Kadına şiddet uygulayan erkek için kapnızın önüne bir kap su koyun neticede o da bir hayvan!... " (Alıntı)
Medya|Emel MathLouthi - Kelmti Horra|
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
KEYİFLİ OKUMALAR...
Genç adam saplantı haline getirdiği Sare hakkında korumaları tarafından kaçtığını öğrendiği an öfke, tüm iç organlarını ateşe vermişçesine onu sinirlendirmişti. Ona sadece iki gün sonra teklifine sadece evet diyebileceğini söyledikten sonra kaçması onu kontrol edemeyeceği bir öfkesinin sarmasına neden olmuştu.
O sinirlendiğinde hiçbir zaman sinirini geri plana atmamış aksine öfkenin ateşiyle korlanıp etrafındakileri daima yakıp kül etmiştir. Şuana kadar elde edemeyeceği şey elbette oldu. Ama zamanı iyi kullanıp hepsine tek tek sahip olmayı başarmıştı.
O istedikten sonra vereceği zararları asla düşünmez sadece hedefini gerçekleştirirdi. Sare'de onun hedeflerinden sahip olmayı, kontrol edilemez arzuladıklarındandı. Onu yanına alabilmek için her şeyi yapacaktı. Fakat bunun sonunda da canlarıyla zarar görecek olan Resül bey ve Şerife hanım idi. Sare onlara çoktan gerçeği anlatmış olabilirdi. Eğer öyleyse onlarında bu evle kül olması gerekiyordu. Sare ile arasında ufacık bir engel çıkmasına izin veremezdi. Daha sonra ailesiyle de uğraşmak istemiyordu.
Elbette Sare'nin nerde olduğunu biliyordu. Bu kadar uzun süre beklemesinin nedeni Sadece Sare dışındaki işleriydi. Sare'yi bulmak ya da ona ulaşmak onun için çocuk oyuncağıydı. Zor ve mühim işleri bitmişti şimdi ise oyunmaya gelmişti. Bu evin yanışını izlemek onun için çok zevkli olacaktı. O da istemezdi kayınpeder ve kayınvalidesinin yanışını izlemek fakat bunu kendinin değil Sare'nin kendi hür kararı olduğunu düşünüyordu. Çünkü kendisine bir zaman ve fırsat sunmuştu. Karar veren ve her şeyi göze alan kendiydi. Ya kendisini ciddiye almamıştı ya da çok fazla cesurdu.
"Patron üç saat önce uyudular. Adem evin dışına benzini döktü. Halil'de kapıyı birazdan açacak." Baş koruması Metin'nin verdiği bilgiler onun yüzünde ufak çaplı gülümsemeye neden olmuştu.
Genç adam dağ evini andıran küçük kulübeye son bir kez baktı. Daha sonra kapıyı açmayı başaran Halil Yaman'nın yanına gelerek onu haber etmişti. Herkes olabildiğince sessizdi. Çünkü dikkat çekmemeleri gerekiyordu. Yaman yaptığı işlerde asla arkasında iz bırakmayı sevmezdi. Bu yüzden bu gibi konularda çok titiz davranırdı. Şuana kadar yakalanmamasının nedeni de buydu. Bu gibi işlerde en büyük kural: Asla arkanda iz bırakmayacaksın!
Adamları onu dışarıda beklerken Yaman, elinde bir benzin bidonuyla çoktan içeri girdiğinde genç kızın odasını daha öncede buraya geldiği için bildiğinden kapıyı usulca açıp içeri girdi. Gözleri, sıcaktan dolayı üzerini örtmeyen genç kızı bulmuştu. Dışarıdan gelen loş ışıkla kendisini az çok görebiliyordu. Yatağının yanına ilişip yüzünü daha çok inceledi ve içinden şunları söyledi: Uyandığında böyle masum durmayacağını çok iyi biliyorum Sare...
