KÖZ KURUSU

0.7

Selamün aleyküm

iyi okumalar cocum.

Depodan içeri girerken bizi selamlayan izbandutlardan biri, bizim için kapıyı açtı ve rutubet kokusunun esir olduğu depoya girdik. Adımlarımız direkt olarak Kuzey'in odasının yönündeyken, Uraz tarafından durdurulmuştum.

"Önce şu Arifle konuşalım, sen de gel." Dediğinde, gözlerim diğer kapıyı bulmuştu. Başımı olumlu anlamda sallayıp o tarafa yöneldik birlikte. Kapıyı Uraz açtığında içeri girip gözlerimi etrafta gezdirdim, duvarın dibinde saçları yüzüne düşmüş bir kız ve ona sarılan bir adam vardı.

Uraz hızla yanlarına adımlarken ben neler olacağını düşünüyordum, Uraz adamın yakasından tek eliyle tutup adamı ayaklandırırken kız, yüzü yara bere içinde göz yaşı akıtıyordu. Uraz adamı peşinde sürüklemeye başlamıştı, o kızın gözünün önünde adama hiçbir şey yapmayacağını tahmin ediyordum.

"Abi," Dedi kız, sesi öyle güçsüzdü ki, göz yaşları da sesini çatallaştırıyordu. Kıza o an acıyan bakışlarımı atsam da, bunları görmesini istemeyerek başımı önüme eğecektim ki Arif ile göz göze geldim. O da pişmanlıkla yüzüme doğru bakıyordu ama o da, neredeyse Kuzey kadar kötü biriydi ve ona inanmak yapacağım en büyük salaklıklardan biri olurdu.

"Gitme," Dedi kız tekrar, Uraz'a göz ucuyla baktım. "Sen onu götür, geleceğim." Dedim, kastettiğim kişi Arif idi. Gözleri önce beni, sonra kızı ve sonra tekrar beni bulduğunda başıyla onayladı ve odadan çıktılar birlikte.

Yavaşca kızın yanına doğru adımladım, korkuyor gibi bir hali vardı. "İyi misin?" Dedim, sesim çok net çıkıyordu. Başını olumsuz anlamda salladıktan sonra gözleri beni buldu.

"Abime zarar veriyorsunuz, nasıl olmalıyım?" Dediğinde, tüm bedenim kaskatı kesildi.

"Abin yanına tekrar gelecek, emin olabilirsin. Hayatta olan bir tanıdığın yok mu başka?" Dediğimde, tekrar başını olumsuz anlamda salladı. Anladığımı belirtir sesler çıkarttıktan sonra önünde diz çöktüm. "Abinin ne yaptığını biliyor musun, yahut Kuzey'in?"

Gözlerinin içi titrerken başını yine olumsuz anlamda salladı, bu olayın tek masumu oydu belki de ama; kurunun yanında yaş da yanacaktı.

"Abim masum, Kuzey de masum. Hiçbir şeyi isteyerek yapmadı Kuzey, bazen kötü biri olsa da o masum. Abime lütfen dokunmayın."

"Kuzey mi masum," Dedim, kaşlarım çatıktı, kız hiçbir şey bilmiyordu ya da salağa yatıyordu. "Beni kandırdı, aldattı, yalanlarını da cabası ama bunları yaparken de sevdiğini söylüyordu. Ona inanmadığım için bir gece evime zorla girdi," Dediğimde gözlerim kızın gözlerini bulmuştu. "Zorla girdi ve yapacağını yaptı. Şimdi ben de intikamımı alacağım." Dedim, gözlerimin parladığından emindim.

"Abimin ne suçu var?" Dedi, derin bir soluk verdim. "Abin benim 20 yılımı unutturdu bana, bilerek arabayla çarptı."

"Hayır, inanmıyorum sana; abim asla bir kadına zarar vermez anladın mı, asla!"

"Kuzey onun sevdiği kadını öldürdü diye ben de ölecektim. Sen istediğin kadar abini savunabilirsin ama abinin de tek amacı beni öldürmekti." Dedim, gözleri yaşlarını yanaklarına akıtıyordu fakat hiçbirine zerre inancım yoktu.