KARANLIK KIZ

20

Asrın'dan
Gözlerimi açamıyordum neredeydim ben her yer çok karanlıktı nasıl gelmiştim buraya  kötü kokuyordu birde yoksa öldüm mü ? Cehennem bu kadar berbat kokar mıydı ? Allah'ım aklımı kaçıracaktım sakin ol asrın sen her koşulda kendini korursun bunun için yetiştirildin acı ama gerçek insan değilsin bir makinasın şimdi odaklan boş bir odadayım sandalye bile yok kokuya bakılırsa boş bir depodayım hatta uzun zamandır boş olan bir depo burası ses geliyor kalktığım yere geri yatmam lazım uzaktan gelen sesler yakınlaşmaya başlamıştı  hemen gözlerimi kapattım paslı bir kapı sesi geldi sesten ne kadar iğreti olsam da olduğum pozisyonu bozmadım çok yaşadım böyle şeyleri ama bu sefer korkuyu hissediyordum ayak uçlarımdan saç diplerime kadar vücudumun her yerindeydi korkuyordum ama belli edemezdim karşımdakinin kim olduğunu bile bilmiyordum tek bir hatam her şeyin sonu olabilirdi . İçeri fener tutuluyordu nerde olduğumu anlamaya çalışıyorlardı seslere odaklanmaya çalıştım

-Dikkat et lan bu tek başına 10 adam deviriyormuş .

-Sussana oğlum zaten gerildim kadından önce ben kapatacağım amel defterini.

-sus da bul... aha orda.Abi çok güzel ya bunun adam öldüreceğine kim inanır.

-İşte bu yüzden ölüm makinası salak . Dışarıdan bakıldığında baba parası yiyen zengin züppelere benzeyecek ki bir olayda başı yanmasın. Kimse ondan şüphelenmesin.

-Haklısın. Neyse gidelim birazdan tekrar geliriz.
Sesler uzaklaşmaya başlamasıyla yavaşça olduğum konumdan daha rahat bir pozisyona geçtim sakin olmalıydım hareketlerimi çok dikkatli seçmeliyim kim getirdi beni buraya çocuklara ne oldu Allah'ım aklıma mukayyet ol .Bizim çocuklar ne haldedir acaba ben burdan nasıl kurtulacağım sakin olmam şarttı her şeyi en ince ayrıntısına  kadar düşünüp ayarlamam gerekti.
Etrafa gözlerim alışınca daha dikkat kesildim yatak masa ve bir tuvalet vardı amk bu nasıl yerdi böyle sanki yıllarım geçecekti burada...

3 yıl sonra

O gün sanki anlamışım burdan hemen çıkamayacağımı içimdeki umut her geçen gün azalmıştı buna o pisliğin oluşu  da  dahildi. Çok özlemiştim ailemi kardeşlerimi annemi babamı Fatma sultanı ama artık onları görmek imkansız hale gelmişti zaten onlar da beni aramıyorlardı sanırım en çokta bu koymuştu bana benden bu kadar kolay vazgeçmeleri sanırım o kadar değerli değildim onlar için ne diyordum ben o pisliğin dediklerine mi inanmaya başlamıştım kahretsin kafama girmeye başlamıştı artık burdan hemen çıkmam lazım yoksa delireceğim. Odaya baktım sade beyaz bir odaydı içinde sadece bir iki sarı detay vardı manyak herif bana papatya dediği için odayı da beyaz ve sarı olarak döşemişti . Saate baktım 10 dk sonra yemeğim gelecekti yatağa uzandım sıkılmıştım artık çok uzun zamandır bu evdeydim istesem bu odadan çıkardım ama evin içinde bir tek bu odada kendimi iyi hissediyordum. Zaten bilmediğim bir ülke bilmediğim bir evdi kaçsam nereye gidecektim ki kimsem yoktu ama beni daha ne kadar burda tutacaktı merak ediyordum teklifini kabul etmezsem bir şey yapamazdıı ama beni de bırakmazdı. Lanet olsun  nasıl kurtulacağım burdan ben kapını  çalmasıyla düşüncelere ara verdim Katy yemeği getirmişti masaya bıraktı ve kendi dilinde bir şeyler zırvalayıp gitti. Yemeğe uzandım açıkmıştım. Ve yorgundum ne yapmalıyım artık karar vermek zorundaydım kabul edecektim artık başka bir seçeneğim kalmamıştı.