Kapıyı çalması için işaret verdiğimde babamın kapısının önündeydik. Ate kapıyı çaldığında içeriden gelmemiz için onay gelmişti.Kapı açıldığında babamı ayakta bulmuştum içeri girdiğimde arkamdan kapanan kapının sesini zor işittim babama bakıp ne olduğunu bu kutlamanın amacını soracakken anlamış olmalı ki cevap verdi hemen
''Hoş geldin kızım seni neden çağırdığımı sormadan cevap vereyim bu son kaldırdığın adam için kutlama yapacağım ha bu arada seninle konuşmam gerekenler var.''
''Daha az sigara içmelisin dostum ''onunla bu şekilde konuşmamı severdi ona saygı duymazdım ve alışmıştı bu halime alışmasa da umurumda değildi.Sesini tekrar duyduğumda elindeki votka bardağını bana uzatıyordu.''Senden birini kaldırmanı istiyorum.'' ne diyordu bu adam aynı günde iki kişi mi saçmalıktı bu kaşlarımı daha derin çattım '' Hadi ama dostum bende insanım ve midem iki ceset kaldırmaz kendine başka piyon bul. Hem senin bunlar için seri katil tipli izbandutların var zaten bana ihtiyacın yok.'' dediklerime önce şaşırdı sonra kötü adam sırıtışını yerleştirdi yüzüne ''Kolay adam değil bu sefer kadınlığını kullanacaksın amacın adamın babasını kaldırmak ama sen oğlunu kullanacaksın .'' lafını bitirdiğinde kahkaham tüm odada yankılanırken kaşları çatılmıştı bana şaşkınca bakıyordu . Sesim bariton bir tonda çıktığında çoktan ayağa kalkmıştım siyah ojeli ellerimi masasına dayayıp öne doğru eğildim '' Ben can alıyorum canım isterse bağışlıyorum. Sen ne diyorsun kadınlık kullanmakmış bana hakaret lan bu kendine başka kadın bul ben yokum!'' sözlerim bittiğinde kapı açılmıştı abilerim içeri girdiğinde doğruldum hepsinin gözlerinde nefret vardı üçünün üzerinde gezdirdim gözlerimi babama dönüp onları işaret ederek konuştum sesim de bariz alay vardı '' onları kullansana eminim benden daha iyi kadın olurlar '' küçük abim bana doğru bir hamle yapacakken babam tarafından engellendi. Babamın sesini duyduğumda ondan tarafa döndüm ' Kavganın sırası değil sen kendine hakim ol sende kelimelerine dikkat et bu işte birliktesiniz '' duyduklarımla şok olmuştum ama belli etmedim ''Hadi ama dostum iş tamam da bu üç salakla yapamam işi batırırlar şunların suratına baksana daha nerde olduklarından haberleri yok bunlar nasıl adam kaldıracak hayır kabul etmiyorum '' babam dediklerime kahkaha atarken karşımdaki abi müsveddeleri sinirlenmişti . Büyük olan abim bana doğru bakıp sert sesiyle babama cevap verdi '' Ben buraya beceriksiz ilan edilmeye gelmedim konu ney !'' ben şaşkınca bakarken bir şey fark ettim aralarında en çok ona saygı duyuyordum ''Ama abi....'' bana susman için direktif verdi '' Sus asrın '' sesim benden bağımsız titremişti '' t-amam '' babam konuşmasına devam etti " Bu adam benim ezeli düşmanlarımdan biri ..." önümüze attığı dosyayı elime alarak abimin yanına gittim tabikide 1. abimdi bu arada abilerimi adları 1. Olan yani sadece saygı duydugum adam Suat 2. Olan yani gerizekalı die tabir ettiğim adam Adnan 3. Olan yani uçkuru düşük pezevengin adi ise Metin 1. hariç kalan ikisinin canı cehenneme babam sözlerine devam ederken biz dosyayı inceliyorduk dosyanın ilk sayfasında babamın düşmanı olan Ekrem AKTAN vardı 2. sayfada oğlu Kerem AKTAN vardı adamın ve oğlunun bilgilerinin yanı sıra iş yaptığı şirketler aile üyeleri ve bir çok sey yazıyordu "Asrın adamın oğlunu ayartacaksın abingil sen bunları yaparken şirkete sızacak sonra istediğim dosyalarla beraber adamı kaldırıp geleceksiniz" abim anında itiraz etmişti " Olmaz asrın kimseyi ayartmayacak ben alır gelirim" canım ya çocukluğumdan beri ben ne zaman pis işlere bulaşacak olsam beni engellerdi hep kendini öne atar beni kurtarmaya çalışırdı ama ben babamın yolundan gidince bırakmıştı yani ilk cinayetimde o günlerde berbat bir haldeydim geceler gördüğüm kabuslardan beni uyandırdı sonra rahat bir şekilde uyuyana kadar yanımda kalırdı ama bir süre sonra minik kardeşi bir ölüm makinası olunca benden umudu kesmişti. Aslında abilerimle aram başlarda mükemmeldi ikinci abimin sevdiği kızı babam istedi diye öldürünce benden hepsi nefret etmişti. O zamandan beri bekliyorum belki bir gün affedeler die ama yok ben affedilmez bir azrailim belki daha fazlası babasının ölüm makinası kafam karışırken babamı duyamaz haldeydim babamın lafini kesip "Ben gidiyorum siz bana bilgileri mesaj atın "hepsinden onaylar mırıltılar çıkınca daha fazla dayanmadan çıkardığım deri montu alıp çıktım.Karşımda Ate'yi bulunca önce şaşırdım ama sonra dayamayıp kendimi güçlü kollarına bıraktım sarılmama anında karşılık verip beni götürdü o lanet mekandan dayanamıyorum olmuyor artik kendimi karanlıktan koruyamıyorum ağladığımı arabaya binince anlamıştım eve götürmesini söylediğimde hangi ev olduğunu anlamıştı. Eve geldiğimizde kapıdaki korumalar kısaca selam verip eve girdim kapıda beni karşılayan natalya'ya selam verip fatma teyzeyi sordum markete gittiğini öğrenince gelince yanıma gelmesi için direktif verdim odama çıkıp hemen banyoya yöneldim üzerimdekilerden kurtulurken gözüm aynadaki kıza takıldı acımasızlık vardı gözlerinde kin vardı ne zamandan beri böyle bakmaya başlamıştı benim gözlerim ah tabi ya 15 yaşımdan beri ben hep böyle bakmıştım etrafa hiç bir zaman merhamet yoktu gözlerimde kısa bir düş alip çıktım banyodan elime ne geçerse onu geçirdim üzerime aşağı indigimde hiç beklemediğim bir misafirin vardi Suat abimle birlikte Ate oturuyorlardı beni görünce abim ayağa kalktı " Merhaba" sesimi zar zor bulup cevap verdim"Merhaba" şaşırmıştım hemde çok şaşırmıştım abimin selamına başımla cevap verip koltukları işaret ettim oturması için benim gibi başıyla onaylayıp oturdu bende karşısına oturup ziyaretinin sebebini sordum "Hayırdır biricik kardeşini mi özledin abicim nedir ziyaretinin sebebi acaba "bana sertce bakıp beklemediğim bir soru yöneltti"Ne zaman babanın kuklası olmayı bırakacaksın ASRIN" işte hiç beklemediğim bir soruydu bu.
😍😍😍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK KIZ
Teen FictionHer cümlenin bir sonu her acının bir merhemi vardır peki Asrın onun yarasının merhemi neydi kimdi. Kalbinde sakladığı acılarını ne zaman dışa vursa en çok zararı kendi görüyordu kimi sevse doyamadan toprak alıyordu elinden acımasız olması gerekti am...