Herkes'in yaraları vardır bazen sarılması için yalvardığı bazen dokunulmasından korktuğu. Çok insan vardır sevgiye muhtaç ona gösterilen iki gram sevgi olsun yeter ki karşılığında ne istendiği umurunda olmaz ama bazıları vardır mesela bilir sevgi gördüğünde başına gelecekleri ondan istemez sevgi filan hatta korkar biri ona sevgi gösterecek diye tek korkusu karşılık değildir bazen kendinden korkar alışmaktan korkar sevgi görürse bağımlı olmaktan korkar ben hiç sevgi istemedim mesela istedim ama sustum hep çünkü ne bedelini ödeyecek güçüm nede karşılıksız bırakabilirdim benim sevgimin boşluğu çoktu kapanmazdı benim yaralarım sarılamazdı.Kendi boşluğumda kaç gün sallandım bilinmez ama en sonunda dayanamadım bıraktım düşünmeyi kendimi bir uğraş aramak için odamda turlar attım ama pek bir sonuç alamdım o malum günün üzerine tam bir hafta geçmişti.Ama ben bir aptal gibi başa sarıp düşünüyordum ama pek bir sonuç aldığım söylenemezdi hala söylediklerim için kendimi haklı buluyordum tek pişmanlık kırıntısı bile yoktu içimde ama sorun şu ki lanet olası abi aşkım kabarmış ve vicdan denen lanet şeyi ortaya çıkarmıştı kendimi bundan ne kadar korumak istesem de iki de bir aklıma geliyordu ama bir dakika sikik aklıma bir tek abimle meşgul değildi geçen gün ki çocukta vardı aklımda onun ne için beynimde olduğunu bilmezken kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyordum kimsenin bana ulaşmasına izin vermezken şimdi içimdeki kalabalıktan kurtulamıyordum kim isterdi içindeki kalabalıktan kurtulmayı ben isterdim bazen tek kalmak isteriz mesela yakınını kaybeden biri tek kalmak acısını yasamak ister ama bu acı o kadar kötü ki yakar kavurur hani böyle anestezisiz içi organlarını sökmek gibi ben ben koskoca ASRIN ACAR tek biri için yıkılır yıkılmak ne kelime yıkıldığı gibi yıkardı koskoca şehri .Kafamı yastıktan kaldırdığımda kendimi gördüm aynada yıkılmış bir asrın vardı Nemesisten eser yoktu şimdi kimdi karşımdaki benim ailesini kaybettmiş bir kız çocuğumu yoksa çocuğunu kaybettmiş bir annemi kimdi hangi kalıba uyardı bu sert çehre aynaya bakmanın bir işe yaramayacağını anladığımda çektim usulca gözlerimi kendimden telefonumun sesi odada yankılanmaya başladığında elimle kulaklarımı kapatmak istedim ama yapmam gerekenler sorumluluklarım vardı benim bu yıkılmış kızın yapması gerekenler vardı nasıl canı yanıyorsa yakmalıydı başkalarının canını bunu onun evladına kıyan adam dedi diye yapmalıydı telefonu tereddütsüz tutuğu gibi açtı ve kulağına dayadı kim aradı neden aradı diye bakmadı
'Efendim '
'Ahh.....sesini bile özlemişim '
'Anlamadım kardeşim ne diyorsun '
'Hadi ama sarı papatyam beni tanımadın mı ! Kırıldım şimdi kendimi kötü hissettim '
duyduklarım benim için bir yanılgı olması için o kadar yalvardım telefonu defalarca kez kontrol ettim biri ile mi konuşuyorum diye ama yanılmıyor hatta her hangi bir hatada yapmıyordum kendimi aciz hissediyordum güçsüz
'Biliyordum sesimi duyduğunda bunların olacağını beni çok özlediğin için dilin tutuldu demi sarı papatyam '
ellerimin titremesini kesemezken yavaş yavaş bilincinde kayboluyor netlik yerine eski anılara bırakıyordu telefon elimden düşerken zorlukla tutundum yatağının başındaki su bardağındaki suyu yüzüme atıp kendine gelmeye çalıştım bağırmaya çalıştım ama sesim çıkmadı baktım olmuyor onun yerine elindeki bardağın duvara fırlattım birkaç saniye sonra aniden açılan kapım ile içeri ahmet girdi cam kırıklarına dikkat ederek yanıma geldi. Onlar gelene kadar zaten biraz sakinleşmiştim zar zor sesimi bulup konuştum
"O.....o...yaş...ıyor o ölmemiş ah..met yaşıyor " kekelememden dolayı beni zorla anlasa da beni sakinlestirmek için o çok sevdiğim tanısıyla sordu
" kim asrın yaşayan kim şöyle güzelim hadi kim o "
" Ke.....nan o yaşıyor aradı......sa...rı pa....patyam dedi " zor nefes alıyordum önce bir şok oldu ardından sakince yatağa çıktı ve beni kendine çekip uzandı sanırım beni sakinleştirmeye çalışıyordu aslında işe yarıyordu çünkü önce biraz ağlamış ardından sakin ama endişeli bir uykuya dalmıştım .Bölüm geldiiiiiiii biraz gecikti üzgünüm ama okullar açıldı ve benim derslere odaklanmam lazım ondan gecikti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK KIZ
Teen FictionHer cümlenin bir sonu her acının bir merhemi vardır peki Asrın onun yarasının merhemi neydi kimdi. Kalbinde sakladığı acılarını ne zaman dışa vursa en çok zararı kendi görüyordu kimi sevse doyamadan toprak alıyordu elinden acımasız olması gerekti am...