İyi okumalar<3
Gökhan-vaov...
Ayda-evet deprem etkisi yarattığın için bi açıklama bekliyoruz.
Deniz-ben..
Gökhan-Deniz'in süper güçleri var, aksini iddia eden varsa adı Kıvançtır
Kıvanç-illa ki mantıklı bi açıklaması vardır.
Gökhan-ne dedim ben
Eren-Kıvanç sesiyle etrafındaki nesneleri hareket ettiren kaç kişi gördünde mantıklı bi açıklama bekleyebiliyorsun?
Gökhan-hay ağzını öpey.. Ağzına sağlık kanka
Eren-Allah'ım..
Barış-iyi güzel haklısınız da Deniz bi konuşsa mı?
Herkes bana baktığında ne diyiceğimi bilemiyordum. Ben bile ne yapıp yapmadığım hakkında bir şey bilmiyorken onlara ne anlatabilirdim ki?
"Şey aslında ben.." diyip duraksadım. Düşün Deniz düşün.
Kafamı aşağı eğmiş ayakkabılarıma bakarken Aşkın elini omzuma koyup "Deniz" dedi. Başımı kaldırıp ona baktığımda "konuşalım mı? Yalnız." diyerek teklifini sundu.
Onunla daha rahat konuşabiliceğimi ve tereddüt etmeden en küçük konuları bile anlatabiliceğimi biliyordu.
"Olur" diye mırıldandığım sırada Ayda "Bizden saklamamanız lazım." dedi.
Tam ağzımı açıp ona cevabını vericekken Eren benden önce davrandı.
"Bazı konular özeldir. Herkes senin düşündüklerini duymak ya da sana açıklama yapmak zorunda değil." dediğinde hafif tebbessüm edip ona baktım. Eren' de bana düz bi yüz ifadesiyle bakıp kapıyı işaret etti.
Aşkın ve ben müzik odasından çıkıp hemen karşımızdaki sınıfa girdik.
Boş sıralardan birine geçip oturduğumda karşımda dikilmiş duruyordu.
"Belki inanmazsın ama bende bilmiyorum"
"Sana her daim inanırım."
Nefesimi dışıma verip yüzüne baktım.
Pekala işte başlıyoruz.
"Garip sesler duyuyorum, açıklaması zor şeyler"
"Nasıl?"
"Bilmiyorum, birisi benimle konuşuyor ama siz duymuyorsunuz."
"Kafanın içindedir?"
"Evet öyle! Ancak kastettiğin şeyi anladım ve hayır ben kurmuyorum"
"Kafanda kurduğunu söylemiyorum Deniz."
"Kastediyorsun!" dediğimde bana yaklaşıp sıranın üstünde duran ellerimi tuttu. O tutana kadar titrediğini farketmemitim bile...
Aşkın ellerimi tutarken "burda bekle, su getiricem. Derin nefes alıp ver, sakinliğini koru tamam mı?" diye sorduğunda kafamı aşağı yukarı 'tamam' der gibi salladım.
Ellerini ellerimden çekip boş sınıftan çıktı.
Bir dakika bike geçmeden aralık olan kapıdan içeriye Eren girdi. Kaşlarımı çatıp "bir sorun mu var?" diye sorduğum sırada tek kelime etmeden yanıma gelip oturdu.
"Aslında evet var" diyip aynı benimki gibi titreyen ellerini gösterdi.
"Kafanın içinde biri seninle konuşuyor ve tehtid ediyor değil mi?" dediğinde ise çatık olan kaşlarım havalanmaya başlamıştı.
