3.3🍁

654 71 615
                                    

İyi okumalarrr

Eren Burak'tan devam

Kendimi geri çektim, dudaklarımız ayrıldığı sırada gün ışığı vuran beyaz tenine bakıyordum. Burnu ve yanaklarının üzerinde ki çilleri çok yakışıyordu ona... Yumuşacık dudaklarına kaydı gözüm, kalp atışlarımın ne kadar da hızlı olduğunu farkettim.

Siktir, ne oluyor bana?

Ellerimi yanaklarından çektim. Kendimi biraz daha ondan uzaklaştırdım.

Kendime gelmeye çalışırken "İyi misin?" diye sordum. Kafasını yavaşça aşağı yukarı salladı. Rahatlamış gibi hissettim. Kendime anlam veremiyordum.

Ayağa kalkıp üzerimde ki tozları silkeledim. Elimi Deniz'e uzatım. "Gel" dediğim an elimi tutup kalktı. Eli elime değdiğinde bile içimde bir şeyler kıpırdaki sanki. Tamam yani panik atak geçiriyordu, refleks olarak yaptığım bir şey idi. Neden böyle hissettiriyordu? Kendine gel Eren. Sen böyle biri değilsin.

Onu kendime çekip yerden kalkmasına yardımcı oldum.

"Oradalar!"

Gökhan'ın sesini duyduğumda Deniz'in arkasına baktım. Geliyorlardı. Yalnız olmayacağımız için az da olsa rahatlamıştım.

"Aşkın bekle!"

"Kızım!"

Aşkın koşarak herkesi arkada bıraktı ve birden Deniz'e sarıldı. Elimi elinden ayırıp arkama bakmadan yanlarından uzaklaştım yavaş adımlarla.

"Eren"

Bay Erdem'in sesini duyduğum an duraksadım. Yanıma geldiğinde bana tek kelime etmeden sarıldı. Karşılık vermeden öylece dururken "Teşekkürler, onu bulduğun için teşekkürler oğlum..." diyordu. Geri çekilip elini omzuma koydu.

"Önüme çıktı öyle, teşekkür etmenize gerek yok."

Gözlerime bir süre bir şey demeden baktı. Sanki cevabını vermişti ama konuşarak değil. Elini omzumdan çekip gülümserken arkasını döndü. Diğerlerine bakarken "Gidiyoruz!" dedi ve Deniz'in yanına geçti.

Hepimiz bir yürümeye başladık tekrardan.

Ne zaman olduğunu anlamadım ancak gözlerim Deniz'in üzerindeydi.

"Birileri aşık olmuşşş-"

Yanımda beliren Gece'nin ağzını elimle kapatıp "Sussana" dediğimde koluma vurup geri çekti kendisini.

Kolumun acımasıyla yüzümü buruşturup ona bakmaya başladım.

"Demir korumalıklarım var-"

"Sana neden bulut dediysem... Kolumu kırıcaktın."

"Yuh abart. Bu arada, inkar etmedin ehehe"

"İnkar edilecek bir şey yok, sen kendi kendine gelin güve oluyorsun."

"Yav he he. Kızı dikizleyen ben değilim tamam mı?"

"Tamam. Ben de değilim."

"Sayın Eren Burak bey afedersiniz ama siktirin gidin."

Diğerleri bize bakmaya başladığında kızgın gözlerimi Gece'ye çevirdim.

"Amacın ne senin?"

"Sevdiceğinle seni buluşturmak. Dikkatini çektim sadece. Bir de o iğrenç tek günlük flörtlerinden kurtulmak istiyorum."

"Boş hayaller bunlar."

"Hı hı. Ben gidiyorum."

"Nereye?" diye sormama aldırmadan Deniz ve Aşkın'ın olduğu tarafa yürümeye başladı.

Karaağaç KolejiHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin