.
Gece'den devam
'Sen iyi bir dostsun Gece... '
Hadi ordan. Sensin tost.
Bol kaşarlı olanından hemde. Kaşarlı tost Kıvanç. Çocuk hem erimiş peynir gibi yapışıyor hem de bana gelmiş aşık olduğu kızı anlatıyor. Babane oğlum senin aşk hayatından!? Sanki ben senin annenimde dırdır başımda dikilip aşk hayatını anlatıp duruyorsun? Salak ya yemin ederim gerizekalı bu çocuk.
Zaten başımda bin bir türlü dert, Erenim de yok... Çocuğuma hasret kaldım. Geriyorlar beni geriyorlar.
"Gece?"
"Ne var be?!" diye çıkıştığımda ben bile beklemiyordum ki yüzümden kızgın ifademi silip daha sakin bir şekilde konuştum.
"Ne var?"
"Çok şey değişti."
Kıvanç'a göz devirip "Söyle sende ne yapayım?" dedim umursamaz tavrımla.
Elinde ki hazır yemeği bana uzatırken "Ye şunları, saatlerdir aç duruyorsun." dedi. Bi arabanın dışında ki yemek alan Aslı'ya bir de Kıvanç'a baktım.
"Olmaz."
"Neden Gece?"
"Ne sana ne de şu Eren takıntılı manyak kıza güvenmiyorum ben. Ya beni zehirlerseniz?"
"Sen pranoyaksın."
"Git işine."
Yemeği kucağıma bırakıp "Ye diye rica etmedim." diye kendini tekrarladığında sıkıntıyla ofladım.
"Kıvanç sal yakamı. Hem ben pilav sevmem."
"Hem huysuzsun hem yalancı."
"Ben mi? Yalancı? Ya yürü git."
"Gece ya zorla yersin ya da ben yediririm."
"Görgüsüz müsün lan sen, istemiyorum dedik iyi ki."
Kıvanç başını direksiyona yasladı. Gözleri kapalıyken "Ye şunu." dedi. Tam yine itiraz edecekken sözleriyle ağzımdaki kelimeleri daha ağzımdan çıkmadan unutturdu.
"Sana zarar gelsin istemiyorum, tamam mı? Ye ve aklım sende kalmasın."
Sahte kızgınlıkla gözlerimi devirip önümde duran yemeği paketten çıkarttım. İçinde ki kaşığı alıp yemeye başladım. İstemeden yiyor gibi gözüksem de guruldayan karnımın bu kadar beklediğim için bana küfrettiğine yemin edebilirdim.
Aslı arabanın arka koltuğuna oturup kapıyı kapattığı sırada Kıvanç kafasını kaldırıp göz ucuyla ona baktı. "Sür şu arabayı telefon çaldım." dediğinde Kıvanç'ın kaşları çatıldı.
"Ne yaptın ne yaptın?"
"Telefon çaldım diyorsam çocuk falan kaçırmışımdır kesin Gece."
"Gece hanım diyeceksin saygısız."
"Ya sabır."
Aslı'ya göz devirip Kıvanç'a döndüğümde dudağının kenarının hafif yularıya kıvrıldığını faek etmiştim. Arabayı sürmeye başladığında önüme dönüp ben de tebbessüm ettim. Yemeğim bittiğinde paketini yanından geçtiğimiz bi çöp konteynırına fırlattım ve camı kapattım.
"Sonunda."
Aslı bir saattir telefonu açmak için uğraştığından arkamı döndüm. "Hangi akıl yoksunu yeni telefon çalar ki, bir de hat mı çaldın lan?"
Umursamaz bi tavırla "Evet." dediğinde önüme döndüm.
"Kıvanç?"
"Efendim."
