Zawgyi version
ဒုတိယေန႔
အိမ္တြင္လူႏွစ္ေယာက္ေနသည္ဆိုတာကိုပင္ မသိသာေလာက္ေအာင္တိတ္ဆိတ္ျခင္းကလႊမ္းမိုးေနသည္။ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မို႔ Mina က အိပ္ရာထဲမွာပင္ေနရင္း ေအးေအးေဆးေဆးစာဖတ္ေန၏။ Chaeyoung ကေတာ့ ဘယ္ဆီဘယ္မွာေရာက္ေနမွန္းပင္မသိေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္လြန္းလွသည္။
ေဖေဖက Chaeyoung အတြက္အခန္းကို သူ႔အခန္းႏွင့္ေဘးခ်င္းကပ္ရက္စီစဥ္ေပးခဲ့တာ အေနမခက္ေစခ်င္ဟူေသာ ရည္႐ြယ္ခ်က္ႏွင့္။ သူကေတာ့ အေနမခက္ေပမယ့္ ထိုကေလးကေတာ့ ဘယ္လိုသေဘာရလဲမသိ။
အိမ္တြင္အန္တီမရွိတာမို႔ လူႀကီးလုပ္ၿပီး မီးဖိုေခ်ာင္ဝင္ေနေသာ Mina က ဒီေန႔အတြက္ေတာ့ မေန႔ကတည္းက လိုအပ္တာမ်ားကို ႀကိဳဝယ္ထားၿပီးသား။ မနက္စာအတြက္ေတာ့ ဘာမွသိပ္မလုပ္ခ်င္၍ cereal milk ႏွင့္သာ ၿပီးထားသည္။ ေန႔လည္စာေတာ့ ဘာစားရမွန္းမသိ။
ဟိုကေလးဘာစားခ်င္မွာပါလိမ့္
ေတြးၾကည့္ေတာ့ Chaeyoung ဘာႀကိဳက္တတ္မွန္းေတာင္မသိေသာသူ႔အျဖစ္ကိုေတြးမိၿပီး ၿပဳံးမိသြားသည္။ ရင္းသာရင္းႏွီးခ်င္တာ စကားက်ေတာ့လည္း စမေျပာခ်င္။
ထိုစဥ္ ဖုန္းျမည္လာေသာေၾကာင့္ ဖတ္လက္စစာအုပ္ကိုခ်ကာ Caller ID ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ Jihyo တဲ့။
"အင္း Jihyo ေျပာ"
"ဘာလုပ္ေနတာတုန္း။ Game ထဲမွာလည္းမရွိဘူး"
"ေအးဟ စာအုပ္ဖတ္ေနလို႔"
"ေျပာမလို႔ နင္တို႔အိမ္မွာ လူႀကီးေတြမရွိဘူးမလား။ ငါတို႔ဟင္းခ်က္စားရေအာင္"
Jihyo ကေျပာေတာ့ Mina မ်က္ခုံးပင့္သြား၏။
"ေကာင္းသားပဲ။ ဘယ္သူေတြလာမွာလဲ"
"ဟိုမိန္းမေတြပဲေပါ့။ ငါေျပာလိုက္မယ္ေလ"
"ေအး ေအး အဲ့တာဆို ငါအိမ္ရွင္းထားလိုက္မယ္"
"ဘာဝယ္ခဲ့ရဦးမလဲ"
"ဟင္းခ်က္စရာေတြက ငါမေန႔ကဝယ္ထားတာရွိတယ္။ စားခ်င္တာသာထပ္ဝယ္ခဲ့ၾကေတာ့"
"အိုေခ ခဏေနေတြ႕ၾကမယ္"
Jihyo ဖုန္းခ်သြားေတာ့ Mina လည္း ဖုန္းကိုေဘးတြင္ျပန္ခ်ကာ စာအုပ္ကိုျပန္ကိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ တစ္စုံတစ္ခုကိုသတိရသြားကာ စာအုပ္ကိုပိတ္၍ ေဘးကစားပြဲေပၚသို႔ တင္လိုက္၏။ သည္အိမ္မွာ သူတစ္ေယာက္တည္းေနတာမဟုတ္ေတာ့ ဧည့္သည္ေတြလာမွာ Chaeyoung ကိုလည္း အသိေပးရမည္။
ESTÁS LEYENDO
First Snow
Fanfictionပထမဆုံးႏွင္းကို အတူတူျမင္ရရင္ အဲ့တာ ဖူးစာဖက္တဲ့။ ပထမဆုံးႏွင္းမွာ ေက်ာခိုင္းလွည့္ထြက္သြားခဲ့ရင္ေရာ ဘယ္အထိေဝးရမွာလဲ ပထမဆုံးနှင်းကို အတူတူမြင်ရရင် အဲ့တာ ဖူးစာဖက်တဲ့။ ပထမဆုံးနှင်းမှာ ကျောခိုင်းလှည့်ထွက်သွားခဲ့ရင်ရော ဘယ်အထိဝေးရမှာလဲ
