Zawgyi version
ဗလာလိုျဖစ္ေနေသာ ဟာလာဟင္းလင္းရင္ဘတ္ႏွင့္ အႏုပညာတစ္ခုကိုဖန္တီးလို႔မရ။ ေခါင္းထဲမွာလည္း ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိေနၿပီး မူးရိပ္မူးရိပ္ျဖစ္ေနသည္။
လက္ကစုတ္တံကိုက်စ္က်စ္ပါေအာင္ကိုင္ရင္း မေတာ္တဆဖိလိုက္မိေတာ့ ကင္းဗတ္စမွာ ေဆးအကြက္ႀကီးထင္သြား၏။ ပ်က္စီးသြားေပမယ့္ ပစ္ရမည့္အတူ ဘာမွေတာ့မထူး။
အာ႐ုံဝင္စား၍မရတာလို႔ပဲေျပာရမလား။ အေရးႀကီးသည့္အခ်ိန္က်မွ ပုံေကာင္းကထြက္မလာ။ အခ်ိန္ကေတာ့ ႏွစ္လေလာက္လိုေနေသးသည့္အတြက္ ေကာင္းစြာရေနေသးသည္။ ၾကားထဲမွာေတာ့ လက္ရာေကာင္းတစ္ခု ရေကာင္းပါရဲ႕။
အိတ္ထဲမွ အဆက္မျပတ္ေအာ္ျမည္လာေသာဖုန္းေလးေၾကာင့္ Chaeyoung လည္း လက္ကို Apron ေပၚတြင္ တစ္ခ်က္ပြတ္သုတ္ကာ အိတ္ထဲမွဖုန္းကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။
Somi က အခုတေလာ သူ႔ျပဇာတ္ကိစၥမ်ားႏွင့္မအားလပ္သည့္အတြက္ သူ႔ဆီကို ခဏခဏမလာႏိုင္ေတာ့။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖုန္းသာမၾကာခဏဆက္ျဖစ္ေန၏။
"အင္း Somi"
"သဲေလးေရ ငါ့ကိုမလြမ္းဘူးလား"
"ေနာက္မေနနဲ႔ေတာ့ ဘာလဲ"
"ဘာမွမဟုတ္ပါဘူး ညေနက်အားလားေမးတာ။ အားရင္ Director ႀကီး ပါတီ သြားၾကမယ္ေလဟာ"
ဟုတ္ပါရဲ႕။ သူေမ့ေနတာ။ Director Im Nayeon က သူ႔အိမ္မွာ ပါတီေပးမွာတဲ့။ သူ႔ကိုဖိတ္ထားတာပဲ။
ပါတီသြားတာက အေရးမႀကီးပါဘူး။ အေရးႀကီးတာက မမ ပါ အဲ့မွာရွိေနမွာေလ။
"ဟိုႏွစ္ေကာင္ကိုပါ ဖုန္းဆက္ထားၿပီးသား။ သူတို႔ကလာမယ္တဲ့"
Dahyun ႏွင့္ Tzuyu ကလည္း instrumental ပိုင္းအတြက္ ေက်ာင္းကပြဲတြင္ပါဝင္ရမယ့္အေၾကာင္း Chaeyoung သိထားၿပီးျဖစ္သည္။
"သူငယ္ခ်င္းေတြအကုန္သြားၾကမွာဆိုေတာ့ နင္လာခဲ့ပါဟာ ေနာ္"
Somi က ေတာင္းပန္တိုးလွ်ိဳးသံေပါက္လာေတာ့ Chaeyoung မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဒီသူငယ္ခ်င္းမေလးက သူ႔အေပၚအရမ္းေကာင္းသည့္အတြက္ သူကလည္း Somi စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ ျပန္လုပ္ေပးခ်င္ပါသည္။ ၿပီးေတာ့ ပါတီဆိုေတာ့ လူမ်ားမွာပဲ။ မမကို ဘယ္သူမွမျမင္ေအာင္ သူေစာင့္ၾကည့္ေပးေနလို႔ရသည္။
BINABASA MO ANG
First Snow
Fanfictionပထမဆုံးႏွင္းကို အတူတူျမင္ရရင္ အဲ့တာ ဖူးစာဖက္တဲ့။ ပထမဆုံးႏွင္းမွာ ေက်ာခိုင္းလွည့္ထြက္သြားခဲ့ရင္ေရာ ဘယ္အထိေဝးရမွာလဲ ပထမဆုံးနှင်းကို အတူတူမြင်ရရင် အဲ့တာ ဖူးစာဖက်တဲ့။ ပထမဆုံးနှင်းမှာ ကျောခိုင်းလှည့်ထွက်သွားခဲ့ရင်ရော ဘယ်အထိဝေးရမှာလဲ
