''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennem...
Oy vermeyi unutmayın, lütfen... Çok rica ediyorum oylarınızı kullanın, satır arası yorumlarınızı eksik etmeyin, diğer türlü çok üzülüyorum...
Bölüm günlerini duyurduğum hesaplarım: instagram: burcinsaridogann twitter: burcinsaridogan parodiler ve resmi sayfa: ahudilatanin cakirkaganalicioglu lezacukuruofficial
(Editler için Diana'ya ve Mihri'ye çok teşekkür ederim!)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sufle, Canozan – Hiç Kimsenin Günahı Yok
Athena, Yalan
11. İğne Dolu Kalpte Umut Aramak
Duygusal acı zihinde çatlar. Çatlayan acı, iyileşmeye yüz tutmuş kahverengi kabuk yaraları kanatmaya başladığında kırılır. Zihin, küçük yaşlarda yaşadığımız travmatik olayların üzerine diğer travmatik olayı ekler ve altta kalan acı çürür.
Kelimelerdeki hisleri kapatan bir mürekkep damlasının içinde var olduğumu ve bana verilen en büyük imtihanın da babam olduğunu sekiz yaşındayken düşünmeye başlamıştım. Beni bazen çöplükten getirmiş gibi ezerdi; o ezdikçe ben güçlenirdim, babamı annemin uyumadan önce bana okuduğu masallardaki canavara benzetirdim ve onu her masalın sonunda öldürürdüm.
Babasını öldürmeye masallarda başlayan Ahu Dila; yirmi üçüncü yaşını, hayallerini, annesini ve kız kardeşini düşünmeden, elindeki bıçağı babasının kalbinden iki parmak aşağıya saplamıştı.
Bunu kendime nasıl yapmıştım?
Buğulu gözlerim, ellerimi koyduğum dizlerimdeydi ve dakikalardır aynı noktaya kilitlenmişti. Çok değil, bir hafta önce ağlayamıyorum diye söylenirken; yaklaşık beş dakikadır gözlerimden istemsizce akan yaşlar yanağımdan süzülüyor, dişlerimle ezdiğim dudaklarımın arasında kayboluyordu.
