| H.Kaan |
Parkta gece geç saatlere kadar oturmuştuk. Babam arayıp "Yarın okul var andaval, neredesin," deyince mecburen dağılmak zorunda kalmıştık.
Mahallenin başından herkes evinin sırası gelince gidiyordu. Oğuzhan da gitmeden önce bana sarılıp saçlarımın gayet güzel olduğunu söylemiş ve evine girmişti.
Atay'la ikimiz kaldığımızda sessizce yürümeye devam etmiştik. "İyi geceler," deyip eve gireceğim sırada "Dursana bir," demişti.
"Efendim?"
"Özür dilerim."
"Oh my god, neler oluyor?"
İç çekip elektrik direğine yaslanmış ve ellerini cebine koymuştu. "Ben ısrar ettim boyatmanda, kötü hissettim. Keşke söyleseydin."
"Fenerbahçe'nin ayıbı senin suçun değil Atay, rahat ol."
"Maymun herif, bir ciddi ol."
Gülüp direğin yanındaki kaldırıma oturduğumda elini kafamın üstüne koymuştu. Kafamı sarsmaya başladığında gülüp ona bakmıştım ama sallamaya devam etmişti.
"LAN ELEKTRİK Mİ ÇARPIYOR YOKSA?"
"Soytarı mısın Kaan?"
"Korktum oğlum!"
Kafamı sallamayı bıraktığında elini saçlarımda tutmaya devam etmişti ama böyle sessizce durması garip oluyordu.
"Saçların tam istediğim gibi olmuş," dedi elini çekmeden yanıma otururken. Ben de elimi aynı şekilde onun kafasına atıp gülümsemiştim. Yoldan geçen biri görse uzaylı olduğumuzu falan düşünebilirdi. Telepati falan yapıyor olabilirdik, uzaylı iletişimi.
"Çek elini."
"Yo sen çek."
"Çekmiyorum."
"Ben de çekmiyorum."
Omuz silkip "İyi," dedi. "Kalırız böyle."
"İyi, kalalım."
Kapının önünde yarım saat o şekilde oturmuştuk. Telefonunu çıkarıp kafamın fotoğrafını çekmişti bir ara. Engellemeye çalışsam da tek elle becerememiştim.
"Nerede bu flamingo beyinli?"
Babam söylenerek kapının önüne çıkarken "Has," diyerek ayağa kalkıp Atay'a "Görüşürüz," dedikten sonra eve doğru koşmaya başlamıştım.
"GELDİM!"
"Sen yarın okula bir geç kal, o zaman görüşürüz."
"Kalmam ya," diyerek açık kapıdan içeri girerken babam "BİR SANİYE," diye bağırmıştı. "KAFANA NOLDU?"
"Saçımı boyattım."
"IWISPWÖSNXJPFMDJDOCKDNDJOCDMJXICLDNDJCOCMDNXBCJODMSHXICNDHXJXISK."
"Niye gülüyorsun baba?"
