| hamdullah kaan |
Eşarbını yan bağlama nolur eşarbını yan bağlama allahın adını verdim kurban olayım eşarbını yan bağlama aaaaaa
Saatlerdir içimden söylediğim tek şey buydu. Atay'la öpüştükten sonra o sadece dudaklarıyla oynamış ve ayağını sallayıp durmuştu. Ben ise dümdüz önüme bakmıştım. İlkinde bıraksam hiçbir sorun olmayacaktı ama daha çok öpmek istemiştim. Farklı hissetmiştim.
Şimdi ise suçlu hissediyordum. İkinci kez öpmeye kalktığımdaki amacım tamamen ilkinden farklıydı ve Oğuzhan'ı unutmuştum. Asıl suçluluğumun sebebi ise hissettiğim şeyleri Oğuzhan'la öpüştüğümde hissetmemiş olmamdı.
"İyi geceler," dışında tek kelime etmeden çadırlarımıza döndük. Oğuzhan uyumamıştı. Ben gelince telefondan kafasını çekip bana baktı. "Nereye gittin?"
"Yürüdüm biraz."
"Korkmadan?"
"Hong Kong çocuğuyuz biz."
"Salak," deyip güldü. Telefonu kapatıp yanına koyduktan sonra bana döndü. Saçlarımla oynuyordu.
"Uykun geldi mi?"
"Hayır," dedim.
ben bu vicdanla nasıl uyuyayım
"Film falan izlemek istersen gelmeden önce indirmiştim."
"Fark etmez, senin uykun var mı?"
"Yani, eh."
"Uyu sen istersen ben de uyurum birazdan."
Kafa salladı. "Bir şey soracağım."
Dinlediğimi belli eden bir ses çıkardım.
"Son zamanlarda soğuk gibisin. Eskisi gibi sırnaşmıyorsun. Bir şey mi oldu? Çekinmeden söyle. Biliyorum başta ben sana soğuk yapıyordum ama çok oldu. Duygularım değişti."
zort
"Bir şey olmadı," dedim hafif gülümseyip. "Nerden çıktı o?"
Aklımdan geçenleri dürüstçe söylemek istedim fakat çok zordu söylemek. Başlarda her gün Oğuzhan diye ağlarken şimdi hislerimden emin olamıyordum. Atay'la yaşanan olayın hiç etkisi yoktu bunda. Son zamanlarda kafam karışıyordu. Pek eğlenemiyordum Oğuzhan'la. Arkadaşken daha iyiydik. Bunu söyleyemezdim bu saatten sonra.
"Bilmiyorum, öyle hissettim."
"Seni sahte müneccim sikmiş."
Eliyle ağzıma vurdu hafifçe. Sonrasında o elini üzerime atıp sarıldı.
ağla kalbim ağla
Oğuzhan horul horul uyurken benim gözüme bir gram uyku girmiyordu. Düşünüp duruyordum, mideme ağrı giriyordu fakat onu uyandırmamak için kıpırdayamıyordum. Tarif edemediğim lakin kötü hissettiren bir duyguyla başa çıkmaya çalışıyordum.
Kaç saat öyle durdum bilmiyorum sabaha karşı uyumuştum. Beni uyandırmadıkları için öğlene doğru kalktığımda hafiften toparlandıklarını gördüm. Bu kadar kamp macerası yetmişti çok şükür.
