The Boy don't know love

33. Ostatnie Dni Spokoju

27 Lutego 1997

Przez ostatni tydzień nikt nas nie szukał, było spokojnie aż do tego dnia. Rano jak codzień szybko wstałam zrobiłam poranną toaletę i wyszłam na powierzchnie. Ponieważ mieszkaliśmy w lesie było słychać lekki powiew wysuszonych drzew. Las zimą jest przepiękny, wszystko jest przykryte białym puchem i świat wydaje się piękniejszy. Gdy tak obserwowałam przyrodę, zastanawiałam się czemu podczas mojego ostatniego spotkania z Draco nic nie mówił o liście? Postanowiłam podejść do mojej przyjaciółki i spytać się właśnie o to.
-Daphne, bo ja mam pytanie - podeszłam niepewnie do siedzącej dziewczyny.
-Słucham cie moja droga, siadaj- dziewczyna przysunęła krzesło aby zrobić mi miejsce.
-Wiesz, pamiętasz ten list? - blondynka kiwnęła głową - Więc, nie jestem pewna czy to Draco pisał, bo gdy ostatnio z nim rozmawiałam nawet o nim nie wspomniał, jak by nie istniał.
-Może to Blaise, albo Astoria? - spytała.
-Nie Zabini by tego nie zrobił, wiem to, ale Astoria już bardziej. Nienawidzi mnie, chce mi uprzykrzyć życie- Wspominając młodszą Greengrass rosła we mnie złość.
W tej samej sekundzie usłyszałam głośny chuk, wstałam z łóżka i podbiegłam po różdżkę.
-Daphne pakuj rzeczy - szepnęłam. Dziewczyna zrobiła co kazałam, a ja sama  wyszłam na zewnątrz sprawdzić co to. Nie myliłam się to byli śmierciożercy z Lucjuszem na cele.
-Pan Malfoy - spojrzałam na czarodzieja, w jego bandzie znalazłam mojego oprawce-Scabiora.
-Witaj Lily, Draco wysyła pozdrowienia - Odwrócił się do swoich ludzi.
-Petrificus Totalum- wrzasnął a mi ledwo udało zatrzymać się jego zaklęcie. I tak rozpoczęła się kilku minutowa walka, prawie dostałam zaklęciem ale uratowała mnie Dafne chroniącym zaklęciem.
-możemy uciekać - krzyknęła dziewczyna chowając ostatnią rzecz do mojej torby. Złapałam rękę i przeteleportowałam się do miejsca które mi pierwsze przyszło do głowy. Był to dom rodziny Weasley. Zapukałam cicho do drzwi, owe drzwi otworzyła mi Pani Molly.
-Wchodźcie.
Gdy weszłam do środka było tak jak by wojny nigdy nie było, na progu drzwi pachniało różnymi słodkościami od czekoladowych żab po jabłek z karmelu. W samym domu było przytulnie, u mnie w domu nigdy tak nie było czuć było strach.
-Co wy tu robicie - Ginny zeskoczyła wprost skacząc na mnie- Tęskniłam Lily.
Zaśmiałam się i przytuliłam ją.
Pan Weasley, Fred i George także zeszli do nas.
-Poznajcie proszę to Daphne Grengrass, moja przyjaciółka razem z nią uciekamy przed śmierciożercami.
Wszyscy którzy byli w domu przywitali ją serdecznie, ja sama usiadłam i przeczytałam jeszcze raz dokładnie list od Draco. On by nigdy tak nie napisał, musiał ktoś się pod niego podszyć. Sprzed oczu ktoś wyrwał mi list z rąk.
-Co to? - spytał George a Fred usiadł obok i przeczytał list.
-To pisze Malfoy, Lily on będzie próbował cie zabić uwierz mi, nie zależy mi na tobie.
-Malfoy... on jest niebezpieczny - Fred próbował mi tłumaczyć ale ja nawet nie dałam sobie do zrozumienia że on mógłby mnie zabić, nie mój Draco....
Odsunęłam się od chłopców i poszłam położyć się spać.
....
-Okej Fredi
-Tak
-u mnie też
Kilka minut później zauważyłam jakby przez mgłę opadające ciało Freda
.....
-Avada Kedavra- zaklęcie dotknęło mnie gdyby nie ciało osoby, spojrzałam na nie i to był Draco, mój Draco oddał za mnie życie
......
-Draco- Wrzasnęłam próbując powstrzymać łzy, ale nic to nie dało. Dadne słysząc moje ciche łkanie podeszła do mnie.
- Co się dzieje kochana- przytuliła mnie i siadła obok mnie.
-Śniło mi się, że Draco ochronił mnie swoim ciałem gdy sama wiesz kto rzucił Avade.
-Na pewno mu nic nie jest, a jak wojna się skończy sama zatańczę na waszym ślubie - obie zaśmiałyśmy się cicho.
Chwilę później zasnęłam wtulona w ręce Daphne.
-Lily, obudź się! - wrzasnęła dziewczyna budząc mnie, ze strachu spadłam z łóżka. Zamiast wstać usiadłam i spojrzałam w dziewczynę pytająco.
-Co- wysyczałam- Wiesz która jest godzina?
-Spojez w stronę drzwi - spojrzałam gdzie kazała mi Daphne i w nich stał Draco. Nie wiedziałam co zrobić czy się do niego przytulić, czy to wywalić za drzwi. Stałam tak bez ruchu nie mogłam nic powiedzieć.
-Lily.....
Zamiast coś odpowiedzieć spojrzałam jeszcze raz w twarz mojej przyjaciółki. A ta bez słowa wyszła z pokoju.
-Jak tam Astoria - wysyczałam.
-Ona nic nie znaczy, uwierz mi- chłopak spojrzał mi w oczy.
Podbiegłam do niego i zaczęłam bić go w klatkę piersiową - Przestań w końcu kłamać - Gdy skończyłam zauważyłam, że łapie się w bolące miejsce zbyt mocno mu przywalilam.
-Co ja robię - schowałam twarz w rękach i upadłam na podłogę z płaczem.
Blondyn jak gdyby nigdy nic podszedł bliżej mnie i przytulił.
-Nie zostawiaj mnie już nigdy, proszę - szepnęłam.
-Obiecuję - wyszeptał bardziej wtulając moje ciało w jego.
-Przepraszam, że ciebie tak mocno obiłam, ja nie chciałam, ale zasłużyłeś- zaśmiałam się pod nosem.
-Wiem wiem - Chłopak podniósł się i podał mi rękę abym się podniosła.
Dafne słysząc ciszę w pokoju wbiegła do niego, ja wraz z Draco popatrzyliśmy na nią pytająca.
-Już myślałam, że Lily cie zabiła - zaśmiała się dziewczyna.
Nagle przypomniałam sobie gdzie jestem, przecież Weasleyowie nienawidzą rodziny Malfoy i wszystko co jest związane z tą rodziną.
-Musimy jakoś uciec - stwierdził Draco.
Przeszukałam cały pokój i znalazłam malutką karteczkę, która była schowana w książce, wyjęłam piuro i atrament z mojej torebki i zaczęłam pisać na kartce.

Droga Ginny
Niestety ja i Dafnw z samego rana musiałyśmy uciekać, nie chcemy was narażać na niebezpieczeństwo.
Lily i Dafne

Po tym wyślisgnęliśmy się z domu starając się by nikt nas nie usłyszał, ja Draco i Dafne złapaliśmy się za ramiona i przeteleportowaliśmy się w stronę morza.