Sabah erkenden hazırlandım. Kahvaltıya yardım ettim. Beraber kahvaltı etrikten sonra ben bahçeye çıktım. Babamın işerli bitince beni okula götürecekti.
Bahçede duyduğum adım seslerimle kafamı kaldırdım telefonumdan. Sergen amcamdı gelen. Yüzü kötü bir haldeydi
"Hoşgeldin" dedim gülümsüyerek.
"Senle konuşmama müsaade yok " dedi. Yüzüme bile bakmadı
"Sen iyi misin?" diyerek yanına gittim.
Bir anlık bana döndü ama hemen gözlerini kaçırdı. Tam karşısına geçtim. Israrcı tavrımı sezmiş olamalı ki sonunda cevap verdi.
"İyiyim." dedi
"Yüzün sanki biraz iyi gözükmüyor." dedim
Gülümsedi. Evet en sonuda becermiştim.
"Biraz iyi gözükmüyor. Birazcık Türkçeni geliştirmen lazım. Birde Biraz olduğuna hemfikir miyiz?" dedi
"Evet" dedim
"Öyle olsun. Okula mı gidiceksin? " dedi
"Evet, babamı bekliyorum. Gelsin gidiceğiz. Sen ne için gelmiştin? " dedim.
"Babanla işlerimiz var." dedi
"Sen her an kızımın yanında bitmek zorunda mısın?" diyerek yanımıza geldi babam.
"Baba, evimize gelmişti bende karşılıyorudum" dedim
"Bunu karşılamana gerek yok. Zümra sen arabanın arkasına geç , Sergen sende önüne otur. İlk kızımı bırakıcam okula. Sonra seninle olan işleri hallederiz." dedi.
Yol boyu babamın gözleri amcamın üzerindeydi. Okulun girişinde bıraktı beni.
"Çıkışta seni almaya gelicem. Kendine dikkat et" dedi babam.
"Tamam babacım görüşürüz." dedim
Okula girdiğim gibi Ömer'e mesaj attım. Bizim sınıfa gelmesini istedim. Ben sınıfa gelene kadar o kapınn önünde beni bekliyordu.
"Çantam bırakıp geliyorum" dedim
İlayda'nın yanına eşyaları bırakıp Ömer'in yanına koştum.
"Günaydın" dedim
"Günaydın. Nasılsın?" dedi
"İyiyim. Ömer babam dün aniden gttiği yer hakkında konuştum biraz. Önemli bir şey değilmiş." dedim
"Neymiş peki?"
"Tam olarak bende anlamadım"
"Belkide babanın şahsi bi işidir" dedi
"Babamın böyle işlerle işi olmaz ki" dedim
"Sen okula nasıl gidip geliyorsun?" dedi
"Babam yada amcam bırakıyor" dedim
"Hep mi?" dedi
"Dün hariç hep" dedim
"Demek ki ortada bir mevzu var. Sordun mu hiç?" dedi
"Defalarca ama anlatmadı." dedim
"Bana karışmak düşmek." dedi
"Ömer bana yardım edebilir misin?" dedim
"Hangi konuda?" dedi
"Baban polis ya hani. Benim annemin ailesini öğrenebilir misin?" dedim.
"Babam buna izin vermez. Yani meslek etiğine uyumuyor malum" dedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümra -BAŞLANGIÇ
Подростковая литератураİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...
