"Evli kalamak istiyor musun?" dedi
"Evet"
"Bu evliliği babana bir rest çekmek amacı ile mi yaptın?" dedi
"Hayır, yakın gördüklerimin evleri ve kendileri bana çok uzak geldi. Babam bana bie ev tutabilirdi. Ben sevgi istedim. Bir yerim olsun istedim ve evlendim" dedim
"Konuşarak halledilebilicek şeyleri nasıl çıkmaza sokmayı becerdiniz? Bak Sarp aşağıda Ömer'le konuşuyor. İki tarafın ailesi de bu evliliği bitirmek istiyor." dedi
"Zehra abla, ben istemiyorum." dedim
"Önünde daha çok uzun bir yol var. Siz takılmaya devam edin. Güzel anılar biriktirin ama evlilik çocuk oyuncağı değil" dedi
"Of! Yeter! Pişman değiliz." dedim
"Tamam canım sakin ol." diyip sarıldı bana.
"Sen burda kal. Ben geliyorum" dedi
Halı desenlerini incelerken kapı açıldı. Zehra abla kucağında Kamer'le geldi.
"Al bakalım ablası. Seni çok özledi" diyerek kucağıma verdi. İşte o an ağlamaya başladım. Kardeşi ilk defa canlı canlı görüyordum.
"Zehra abla teşekkür ederim" dedim
"Ne teşekkürü? Şimdi herkesin aklı gitti. Kardeşinle seni buluşturmayı unuttular." dedi
"Çok tatlı" dedim
"Uyuycak birazdan" dedi
Yatağıma yatırdım. Bende yanına yattım.
"Zehra abla ben biraz uyusam olur mu?" dedim
"Tabi kuzum. Sizi uyuyun." diyip çıktı odadan.
"Merhaba Kamer. Ben ablan. Ayrı kaldığımız için özür dilerim. Seni çok seviyorum ben. Ya sen küçücüksün bebişim. Çok güzelsin. Keşke ben de hep bu kadarcık kalsaydım" dedim.
Dikkatlice bana bakıyordu. Sonra uyuyakaldı. Bende onu izlerken uyuyakaldım.
Ömer yanımda yoktu. Büyük ihtimalle evin dışına çıkarmışlardı ve eve sokmamayı düşünmüyorlardı.
Uyandığımda yanımda Kamer yoktu. Onu göremeyince ani bir şekilde kalktım. Karşımda babamı gördüm.
"Kamer nerde?" dedim
"Karnı açıkmıştı. Yıldız emzirmeye götürdü" dedi
Bir anda göremeyince korkmuştum
"Sen neden odamdasın?"
"Özledim seni." dedi
"Ömer nerde?"
"Evine gitti. Hepiniz ait olduğunuz evdesiniz. Böyle kalıcak bu." dedi
"Biz evliyiz"
"Kağıt üstünde, evet" dedi
"Biz beraber bu hayatı yaşamak için evlendik. Bu şekilde yaşamak için değil"
"Şimdi avukatlarla konuşucam. Kağıt üstünde de birlikteliğiniz sona ericek. Okulunu bitirdikten sonra hala onunla ya da başkası ile evlenmeyi düşünürsen ben senin hep yanında olacağım" dedi
"Ömer'in yanına gitmek istiyorum"
"Boşanma olana kadar olmaz" dedi
"Öyle birşey olmuyacak." dedim
"Kızım ben artık sana ne diyim bilmiyorum. Nasıl yaklaşmam gerektiğini de bilmiyorum. Biraz banada yardımcı ol." dedi.
" Baba ben size inat evlenmedim" dedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümra -BAŞLANGIÇ
Teen Fictionİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...
