Onur amcam yaptığım plana sadık kalmıştı. Cidden alnı öpülesi biriydi.
Sergen amcamın odasının önünde beklemeye başladığım. Daha geldiğimden haberi yoktu.
Yanıma biri oturdu. Çekinerek baktım. İlk bakışta tanıdım. Ömer'in bana gösterdiği fotoğraftaki kadındı. Burda yatan hasta teyzem.
"Sen ne için geldin?" dedi bana
"Doktoru bekliyorum" dedim
"Herkes onu bekliyor" dedi
"Hasta değilim çok şükür. Ben direk doktoru bekliyorum. Beraber gidiceğiz" dedim.
Gülmsedi.
"Zümra ben seni tanıyorum. Sergen'le mi şu an kalıyorsun?" dedi
Biraz duraksayıp bekledim.
"Evet" dedim"Sen de beni tanıyorsun bence" dedi
"Tanıyorum" dedim
"Gerçekten mi? Beni tanımana şaşırdım. O zaman direkt konuya girebilirim.Ablama şans vermelisin. O seni çok bekledi. Çok acı çekti" dedi
O sırada doktor odasının kapısı sertçe açıldı.
"Zümra!" Sergen amcamın seslenişi ile ayağa kalktım.
"Ya acaba saatlerdi bir sürü telefonla seni arıyan babandan ve benden haberin var mı? Bari bir hasta çıkarken kapıdan iki saniye 'ben geldim' diyebilirsin" dedi.
Hiçbir şey demedim. Sadece ona bakıyordum.
"Son birkaç hastam kaldı. Sonra seni ablamlara ya da Onurlara bırakıcam" dedi
"Zaten Zümra'nın amcasında bile kalıcak yeri yok" dedim
"Zümra, Onur senin teyzen mi?" dedi
"Ama Onur amcam zaten babannemlerle yaşıyor. Yani ona değil dedemin evine gitmiş oluyorum. Selman amcam uzakta. Tek sen kalıyorsun" dedim
"İstersen bizde kal" dedi teyzem
"Lale birde sen girme araya lütfen" dedi
"O zaman ben Ömerlere gidiyorum" dedim
"Tuğba orda kalıcaktı bugün." dedi
"Ya şimdi sen beni evine almıyor musun?" dedim
"Hayır, kapım sana hep açık ama babana inattan bende kalamazsın." dedi
Bana
"İyi o zaman sen hastalarınla ilgilen" dedim"Burda bekliyorsun beni" diyip odasına girdi.
O girdiği gibi kalktım.
"Nereye?" dedi teyzem
"Lavaboya geliceğim" dedim
Gelmeyecektim. Son paramı taksiye harcıycaktım ama nereye gidiceğimi bilmiyordum.
Ya baba biz zengin değil miyiz? Normal zengin kızlar gibi neden değilim ben?
Aklıma gelen tek çareyi yaptım. Madem kimse benim isteklerimi önemsemiyordu ben de birkaç güncük kaybolurdum.
Dakikalar sonra konum geldi. Ben hala taksi bulamamıştım.
Zor zahmet bulduğum taksiye bindim. İstanbul'u bilmediğim anlaşılmasın diye çaktırmdan konuma bakıp tarif ediyordum. Buraya biraz uzak bir konumdu.
Melisa'yı ve gittiğim yeri iyice tambihlemiştim. Beni ifşa etmiyceklerdi. Okul finallerine kadar burda kalıcaktım. Yani beni daha erken bulmazlarsa tabi
Eve vardığımda biraz ev halkıyla sohpet edip bana ayrılan oda da yattıp dinlendim.
İlayda'ya mesaj atmalıydım. İyice düşünüp yazdım ona.
Ben
İlayda'm işim düştü yine sana bebeğim. Ben çok iyiyim. Kafamı dinlemem lazım. Bir süre uzaklaşıcağım. Eğer amcamlar yada babam sana beni sorarlarsa attığım bu mesajdan bahset. Aramasınlar beni. Bana karşı azıcık saygıları, sevgileri kaldıysa aramasınlar. Dönüceğim zaten. Senden bir isteğimde var. Finalerde sorumlu olucağımız pdf ve slaytları atar mısın? Birde derste yoklama kısmındaki imazayı halledersin artık. Deniz'in uzmanlık alanı malum. Birde kitaplardaki önemli kısımları atarsan sevinirim . Telefonumu şimdi kapatıyorum. Bana ulaşamazsınız. Şimdiden teşekkürler güzelim. Ömer'e de söyle beni merak etmesin.
Kaldığım ev Melisa'nın kuzeninin eviydi. Amerika'ya her yaz gelirdi. Tanışıyorduk ve babamlar tanımıyordu. Başka gidebileceğim hiçbir yer aklıma gelmemişti.
"Zümra müsait misin?" dedi kapımın arkasından Selin .
"Evet Selin girebilirsin" dedim
"Ya öyle apar topar gelmişsin. Önemli bir şey varsa anlatabilirsin" dedi
"Yok ya. Biraz uzaklaşmak istedim ama uzaklaşabilceğüm yer yoktu. Kusura bakma evinin ortasında daldım" dedim
"Yok saçmala ya. Zaten anneannem, ben ve ev arkadaşım Defne var sadece evde. Başka kimse yok. İçin rahat olsun" dedi
"Bir süreliğine kalıcağım ama yanımda eşya falan yok" dedim
"Dert etme sen bunları. Madem kafa dinlemek için geldin öyle yap. Hadi gel akşam yemeği hazır sayılır"dedi
Gülümseyip masayı kurmak için yardıma gittim. Şu an babamın halini düşünemiyordum. Düşünmekte istemiyordum zaten. Kafamı dinleyip u kararlar alıcaktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümra -BAŞLANGIÇ
Teen Fictionİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...