3 hafta olmuştu. Her gün babam bırakıp aldı okuldan. Onunla şu anlık konuşmuyordum.
Okulda tüm gün İlayda ile beraberdim. Kafamız çok uyumuştu. Birbirimizle anlaşmıştık. Dersten sonra bir gün ben bir gün o birbirimize dil öğretiyorduk. O bana alamancayı ben ona İspanyolcayı öğretiyordum.
Hazırlık olmasa bile aldığımız bir İngilizce dersimiz vardı.
Kampüs içinde bolca vakit geçirmeye çalışıyordım. Babam buna izin veriyordu. Kampüs içinde bazenleri akşama kadar duruyorduk.
"Bugün sen bana 1 saat İspanyolca anlat sonra satranç kulüpü ile satranç oynuycağız" dedi İlayda
"A evet hatırladım" dedim
İspanyolcadaki bu günlük yapmamız gereken sayfaları yapmıştık. Sonra kulüpe gittik.
"Herkes kura ile eşleşecek" dedi kulüp başkanı.
"Zümra Arslaner - Ömer Gökmen" dedi
"Ay abimle eşleştiniz." dedi İlayda.
"Abin nerde ki?" dedim
"Bak geliyor" dedi
"Merhaba Zümra. Daha ilk günden benimle eşleşmen kötü oldu. Kaybederek başlamak biraz şevki kırar" dedi
"O zaman senin için kötü olmuş. Bundan sonraki trunuvalarında şevkin kırık olucak. Hadi oynuyalım" dedim
Aslında çok iyi bir oyuncu değilim ama karşıdakine göz dağı vermem faydalıdır. O ise benden gerçekten daha iyiydi ama ben kazandım! Kabul ediyorum çok iyi olduğum için değil onun bir anlık dalgınlığı sayesinde kazandım. Yoksa o da çok iyiydi.
"Tebrikler" dedi Ömer.
"Çok iyi oyundu." dedim gülmsüyerek
"Evet zevkli geçti. Bugün İlayda ile burdan alışverişe çıkıcaz. Yani o çıkıcak bende poşet taşıyıcam. Sende gelsene. Hem İstanbul'u gezmiş olursun. Avm'ye değil Bakırköy'e gidicez" dedi
"Bilmem olur mu ki?" dedim
"Olur tabikide." dedi
"Tamam gelebilirsem gelicem. Sen burda dur. Hemen geliyorum" diyip kalktım hızlıca. Neye uğradığını şaşırmıştı çocukcağız.
Biraz uzaklaşıp telfondan babamı aradım.
"Alo"
"Babacım sana bir şey söyliyceğim" dedim
"Sen benimle konuşmuyordun hani? Babacım mı oldu bir anda?" dedi
"Baba ben bir şey yaptım" dedim
"Söyle" dedi sakinliğini koruyacak
"Arkadaşım alışverişe gelir misin dedi bende evet gelirim dedim. Bugün çıkışta. Gitmezsem ayıp olur" dedim
"Şuan emrivaki yaptın ki sen hiç sevmezsin emrivakiyi. İşine gelince emrivaki yapıyorsun ama" dedi
"Ya baba bir anda çıktı ağzımda. Kız beraber gidicez diye biliyor" dedi
"Tamam ben ikinizi bırakırım alışverişe" dedi babam
"Baba daha neler!" dedim
"Kızım lütfen. Bırak şu tartışmayı . Beni de anlamaya çalış" dedi
"Hayır asla olmaz. Ya anlaştık biz. Hem belki kız bizimle gelmek istemez." dedim
" O zaman ben seni bırakırım. O kendisi gelir" dedi babam
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümra -BAŞLANGIÇ
Teen Fictionİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...