Sabah Buse ile kahvaltıyı hazırladık. Ömer İlayda ile konuşuyordu.
"Zümra Selman amcanlar gelmiş bu öğle yemeğin de herkes bizimkiler de dahil sizde olucak" dedi
"Öğlene kadar nasıl dayanıcam ben?" dedim
"Bak gidince seni ve beni ayrıp iki eve kapatabilirler." dedi
"Ya biz çocuk muyuz?" dedim
"bunu anlamıyckalar. Ayırsalar bile sonuna kadar beraber kalmak istediğimiz söyliyceğiz onalara. Tamam mı?" dedi
"İkna olamazlar" dedim
"Öyle birşey olursa bana 3 gün ver. 3 günde ikna olmazlarsa ben hallederim" dedi
"Nasıl?" dedim
"Bana bırak o kısmı" dedi
"Kahvaltı hazır. Daha çok bekletmiyelim"
"Tamam güzelim. Sakın ümitsizliğe kapılma" dedi
Kahvaltıdan sonra Ömerle Berk dışarı çıktılar.
Ben Erenle oynarken Buse işlerini halletti
"Bebekleri çok seviyorsun belli ki" dedi Buse
"Sevilmezler mi?" dedim
"Siz düşünüyor musunuz? Yani biraz özel bir soru oldu ama" dedi
"Sorun değil. Daha hiç düşünme fırsatımız olmadı. Malum bizim evlilik biraz karışık bir evlilik oldu" dedim
"Ömer'de çocukları çok sever." dedi Buse
"Biliyorum. Belki 1-2 sene sonra olabilir. Yani tabii rabbim daha öncesinde nasip etse de bence ikimiz bu işin içinde kalkarız." dedim
"Bence de. Dün Aslı'ya karşı çok olgun davrandın. Artık Sinan bile bu tavırlarına gelmemeye başladı. Kendi kendini bitiyor" dedi
"Neden bu şekilde davranıyor?" dedim
"Bi bilsek. Balkona çıkalım mı? Kahve içeriz. Hem Eren orda oynamayı çok seviyor" dedi
"Olur" dedim
Buse ile evlilik hakkında rahatça konuşabilmiştik. Bilen biri ile konuşmak daha iyi gelmişti. Kanım bazı insanlara çabuk ısındı. Buse'de onlardan biriydi.
Dilruba'da iyi bir kızdı ama biraz kasıntıydı. Oysa sevgilisi Ege tam tersiydi. Çok komik biriydi.
Eren öğlen uykusuna yattığı vakitlerde Ömerler geldi.
"Zümra biz bence çıkalım artık" dedi
"Yemeğe gidiceksiniz diye bırakıcağım yoksa birkaç gün daha kalmdan bırakamazdım" dedi Buse.
"Bir daha geliriz inşallah" dedim
"Bekliyoruz. Aileniz ne tepki verirseler versinler siz güçlü durursanız sizi yıkamazlar." dedi Buse.
"Buse çok sağol" diyip sarıldım.
"Ne demek."
Onlarla vedalaşıp çıktık.
"Ömer ben aşırı heyecanlandım" dedim
"Valla bende" dedi Ömer.
Bizim evin önüne Arabayı park ettik
"Neden inmiyoruz?" dedim
"Çünkü İlayda herkes masaya oturunca bana yazıcak. O zaman gideriz" dedi
İlayda'dan mesaj geldiği gibi indik. Elimi sıkıca tuttu Ömer. Arka bahçeye doğru ilerledik.
Evin köşesinden döndüğümüz gibi Yıldız abla ile göz göze geldim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zümra -BAŞLANGIÇ
Teen Fictionİlk gözünü açtığın andan itibaren birilerine güvenerek başlarsın hayata. İlk elini tuttuğun kişi hep yanında olucak zannedersin. Büyürken yakınlarına tutuna tutuna ayakta kalırsın. Bir şekilde birilene güvenir, sırtımızı yaslar ve onlara inanırız. İ...