Mavi gözlerinin içine baktım. Karamsar şekilde başımı eğerken, çenemden tutarak kendisine bakmamı sağladı. ''Bir gün,'' diye fısıldadı ''Bütün taşlar yerine oturacak, ve durmak istediğin yer için seçim yapman gerekecek.'' Yakınlığı tenimi yakacak de...
Bölüm şarkımız : SYML- MR SANDMAN Şarkıyı açarak dinlerseniz daha iyi olur.
Yine güzel bir bölümle sizinle birlikteyim. Umarım keyif alarak okur ve vaktinize değecek bir bölüm olmuştur. Yorum ve oylarınızı esirgemeyin.
Bölüm sonunda tekrar buluşalım canlarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. BÖLÜM.
''ÖLÜMÜN YAKINLIĞI''
Bedenimi kendi ellerimle Sarpa teslim etmiştim. Teslimiyet bana göre bir kelepçeden bir zincirden daha farksız boyut taşırken, Sarp bunu daha farklı hale getiriyordu. O çok farklı, kalbinden geçenleri yüzüne yansıtmayan ama içinde bir yanardağ kadar alev taşıyan birisiydi. Ona baktığımda yaralı bir çocuk görüyordum, yarasını bile bu zamana kadar kendisi sarmış, kabuklarının izini taşımayı asla bırakmamıştı. Bir kibritin tenimde yarattığı kıvılcım misali yanmayı onunla tercih etmiştim. İzlerimin üstünü örtmesini istemiş, ve bunu kabullenmiştim. Sarp ve ben iki farklı dünyanın insanlarıyken, bir araya gelen tehlikenin göbek adı gibiydik.
O ölümdü ben ise yaşam...
İki farklı zıt kutubun bir araya gelmesi benim için kaçınılmaz bir kumar oyunu gibiydi. Serzeniş yaşayan gönlüm, sitem içerisindeydi. Güven hissiyatınıyaşamayalı uzun zaman oldu. Saklayamadığım duyguların yakınlığı artık uzağımda değildi. Adını koyamadığımhislerimin arkasına geçemedim, benden daha önce davranarak açığa çıktılar. Sarp o güzel gözlerini kapatırken içimdeki dalgalarda diniyor gibi hissediyordum. Bana baktığında kavrulan kanım damarlarımda etki yaratmadan durmuyordu. Geceden beri gözüme giren yarı uykuyla duruyorken, Sarp'ın başından bir an olsun ayrılmamıştım. Sabah'ın erken saatleri uyanarak yüzünü inceliyor olmam, karmaşık düşüncelerim bana bu yaptığımın garip olduğunu söylesede umursamadım.
