Mavi gözlerinin içine baktım. Karamsar şekilde başımı eğerken, çenemden tutarak kendisine bakmamı sağladı. ''Bir gün,'' diye fısıldadı ''Bütün taşlar yerine oturacak, ve durmak istediğin yer için seçim yapman gerekecek.'' Yakınlığı tenimi yakacak de...
Tekrar yeni bir bölümle karşınızdayım. Bu bölümden sonra aslında tüm olaylar başlayacak bu sadece fragmandı. Aslında TUTKULU ESİRLER kitabının en kritik bölümü bu bölüm diyebiliriz şimdiden okuyacak olan tüm okuyucularıma keyifle okumalarını diliyorum. Umarım vaktinize zamanınıza değecek bir bölüm yazmışımdır bölüm sonunda tekrar karşılaşalım.
Yorum ve oylarınızı esirgemeyin lütfen.
Bölüm Şarkımız AVRİL LAVİGNE - I FELL İN LOVE WİTH THE DEVİL Şarkıyı açarak okursak daha keyifli olur.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
16. BÖLÜM.
''TUTKUNUN ESARETİ''
Bir kölenin, aslında birden fazla dileği vardı benim için. O dilekler bir kavanozun içerisinde birleştiğinde, önümde duran tek şey dev bir yığından ibaretti. Tıpkı o dileklerin gerçekleşmesini istediğim gibi, aslında tam tersi asla gerçekleşmemesiydi. Küçüklüğümde hayal kurmanın cezbedici yanı olduğunu düşünürdüm. Sanki başka bir dünyada yaşıyormuşsun ve o hayalin içinde kendi dünyanı yaratıyormuşum hissini üzerimden atamıyordum. Daha sonrasında yavaş yavaş çöken bir merdivenin basamaklarında kalan adımlarım ileriye de gidemez olmuştu. Önümdeki tek engel tabikide kendi görüntümdü.
Onun arkasında beliren bir erkek figürü, ve en ön safhaları almış bir kadının zarifliği karşımda duruyordu.
Zarif beyaz bir elbise giymiş o kadına yaklaşarak karşısında durmaya karar verdim. Yüzü yoktu, görüntüsü ise bulanık ve yarı silik şekildeydi. Üstündeki elbise kana bulanmış ama hala ayakta durabilecek güce sahip gibi görünüyordu.
''Kimsin sen...'' diye bağırdım hafifçe. ''Neden o elbise bana çok tanıdık geliyor.?''
Ses vermemeyi seçti, susuyordu. Arkama baktığımda aynı şekilde ayakta durmayı bırakmayan adamın eline çevrildi gözlerim. Tutmuş olduğu silahın namlusundan çıkan duman ve parmaklarından damlayan kan gözler önündeydi.
