Mavi gözlerinin içine baktım. Karamsar şekilde başımı eğerken, çenemden tutarak kendisine bakmamı sağladı. ''Bir gün,'' diye fısıldadı ''Bütün taşlar yerine oturacak, ve durmak istediğin yer için seçim yapman gerekecek.'' Yakınlığı tenimi yakacak de...
Huh! sonunda yeni bir bölümle karşınıza gelebildim. Öncelikle gecikme için bütün okuyucularımdan özür diliyorum. Rahatsızdım bir kaç hafta ve buda bölüm atmamı zorlaştırdı. Kısa bir bölüm yazdım ama genel olarak güzeldi. Umarım sizde beğenir ve yorumla oylarınızı eksik etmezsiniz. Keyifli okumalar dilerim.
Bölüm şarkımız - SKILLETHERO.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
27. BÖLÜM.
''PİŞMANLIKLARLA DOLU GÖZYAŞLARI''
Gözlerinde gördüğüm sahte bakışlarla, bana kendini acındırarak bakma.
Zaman geçtikçe kendimi daha iyi tanıdığımın farkına vardım. Öyle görünüyor ki karşımdaki insanların bile bir çıkarı bir nedeni olmadıkça bana muhtaç yada bana ihtiyaçları olduğunda yanımda olduklarını gördüm. O kirli kişiliklerinin aralarında sahte gözyaşları barından ve bunu bir oyuncu gibi güzelce sergileyen karşımdaki kişi Gökçeden başkası değildi. Hatırlıyorumda bu olaylar olmadan önce ve hayatım bu derece değişmeden önce kapısına gittiğimde kendisinden gördüğüm muamele tıpkı şuan yüzünü gördüğüm anki ile aynı vaziyette.
Ona karşı içimde bir kin veya nefret beslemiyorum. Tıpkı her zaman ki gibi aynı, gözleri şaşkınlık içerisinde ama mahçup gibi, hafif dağılmış olan kumral saçları ve hafifçe eğdiği başıyla utanıyor sanki. Neden bu kadar şaşırdı ki? ölmüş bir insanın geri hayata dönmesini ummuyordu sanırım. Sarp da benim gibi aynı şekilde bu durumu beklemiyormuş gibi ciddi yüz ifadesiyle bizi izliyordu.
''Cidden yaşıyosun...'' Bana bir adım atan Göçenin temasından kaçınarak adımlarımı geriye ittim. ''Bu kadar şaşırılacak ne var anlamıyorum? ayrıca yaşıyor olmam neden seni bu kadar ilgilendiriyorki.'' Alaycılıkla kaşımın biri kalkarken gözlerim hafifçe kısıldı. Bu tepkimi beklemediği barizdi. İlk önce yutkundu ardından doğru sözleri bulmak istiyormuş gibi parmaklarıyla gergince oynadı. ''Seni böyle canlı şekilde karşımda görmek inan beni mutlu etti. Aramızd-''
