Mavi gözlerinin içine baktım. Karamsar şekilde başımı eğerken, çenemden tutarak kendisine bakmamı sağladı. ''Bir gün,'' diye fısıldadı ''Bütün taşlar yerine oturacak, ve durmak istediğin yer için seçim yapman gerekecek.'' Yakınlığı tenimi yakacak de...
Sonunda yeni bölümle karşınıza tekrar geldim. Bu bölümden sonra 2 bölüm kaldı final yapmamıza ve 30. bölüm büyük ihtimalle final olacak. Bir serüvenin daha sonuna geldik diyebilirim. İyisiyle kötüsüyle her şekilde bu hikayeyi yazmak ve karakterleri tanıtmak benim için şahaneydi. Onları tıpkı bir parçam gibi gördüm ve bazı bölüm sahnelerinde aslında kendimden parçalarda yazdım. Tutkulu Esirler benim ilk kitabım ve bu yolun başında tabikide amatör başladım. Ama şu bir gerçek ki bu hikayeyi yazdıkça aslında geliştiğimin farkına vardım. Profesyonel bir yazar değilim belki ama bu olmayacağım ve başaramayacağım anlamı hiçbir zaman taşımadı. Aslında bu bir veda mesajı değil daha çok yeni başlangıçlara adım atmaya devam edeceğimin mesajı. Sizleri seviyorum iyiki varsınız yorum yapan okuyan tüm okuyucularım başta en yakın arkadaşım ve dostum olan suddebspn_ 13 yıllık kardeşime bu süreçte benim yanımda olduğu için teşekkür ediyorum.
BÖLÜM ŞARKIMIZ BAD OMENS - THE DEATH OF PEACE OF MİND
Keyifli okumalar diliyorum.
YORUM VE OYLARINIZI BEKLİYORUM. LÜTFEN EKSİK ETMEYİN.
Bölüm sonu tekrar buluşalım canlarım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
28. BÖLÜM.
''SARGILI YARALAR
İhanet...
Hayatımızdaki en büyük düşmanımızdı. Beyaz bir kağıdın üzerine sürülen leke kadar acımasızdı. Hataların boyutu ne kadar büyükse bir yığın kadar üstünüze kalması an meselesiydi. Biz tam olarak bir felaketin ortasındaydık. O içimizdeki en büyük tehlikeydi. Sinsi fakat görünmez bir şekilde işleri o kadar güzel halletmişti ki akıl almaz şekilde rolüne bürünen bir şeytan gibiydi.
Göz göze baktığımız an kaçmam gerektiğini anlamıştım. Adımlarımlarım geriye giderken üstüme gelmeye devam eden Ozan bana sırıtışıyla gelmeye devam etti. Yavaştı ama temkinli bir şekilde ilerlediğini göstermekten çekinmedi.
