Part 1
Özel Bölüm
"Geçmiş olsun Bayan Min, bir hafta sonra kontrolunuz var unutmayın lütfen."
İğneyi yavaşça çıkartıp pamukla hafif bastırdım. Küçük bir yara bandıyla iğne yerini kapattığımda atıkları çöp kutusuna gönderdim. Kadın sıcak bir gülümsemeyle kolumu tuttuğunda ona hafifçe dönmüştüm.
"Senin gibi güler yüzlü işini severek yapan bir hemşir bulmak zor Jimin. Haftaya yine aynı saatte geleceğim ve sana kendi yaptığım reçelimden getireceğim."
Gerçekten işimi seviyordum bu hastanede çalışmaya başlayalı daha yedi ay oluyordu ama hem çalışma arkadaşlarım hem de gelen hastalarla aram çok iyiydi. Beni herkes sevmişti ve bu beni çok mutlu ediyordu, ilk başlarda biraz çekinsem de sonraları ısınmıştım ortama.
"Bayan Min hiç gerek yok gerçekten, zahmet etmeyin lütfen."
"Zahmet falan olmaz, hem kocanla birlikte yersiniz fena mı?"
Kadının imayla söylediği şeye yanaklarım kızarırken gülümsedim ve başımı salladım. Odadan çıktıktan sonra ellerimi yıkadım.
"Jimin hyung senin nöbetin bitti mi?"
Ellerimi kuruladıktan sonra hemşire Shuya baktım. Benden bir yaş küçüktü ve çok sevimli bir kızdı. Onunla çoğu zaman aynı günler nöbete kalıyorduk ve sohbetimiz böylelikle dahada artmıştı.
"Evet benim hastam bitti artık eve gideceğim Shuya, çok yoruldum."
Kız yanıma gelip dudak büzdüğün de ellerini önlüğünün ceplerine sokmuş ve gülümsemişti.
"Hadi git bakalım ne de olsa seni bekleyen bir kocan var, ah benim bekleyen de koca bir boşluk."
Bu sitemine güldüğüm de önlüğümü çıkarttım ve dolabımın içine koydum, dolaptan çantamı aldıktan sonra kilitledim.
"Sen kimseyi beğenmiyorsun ki elinin tersiyle kısmetlerini itiyorsun."
Askıdan montumu alıp üstüme geçirdiğim de sırt çantamı da taktım ve aynadan dağılan saçlarımı düzelttim. Ah gerçekten göz altlarım mosmordu, umarım Namjoon benden önce eve gelmezdi.
"Ben gidiyorum Shuya sana kolay gelsin."
Birbirimize el salladıktan sonra hastaneden dışarıya çıktım ve temiz havayı ciğerlerime çektim. Taksi beklemek için yol kenarında durduğumda korna sesiyle irkilmiştim.
"Jiminie! Arabaya atla hadi."
Pembe her şekil de dikkat çeken arabaya baktığımda içinden bana el sallayan Rose ve Joya baktım. Gerçekten bunlar deliydi dikkatle karşıya geçtikten sonra arka koltuğa geçip oturdum.
"Siz benim bu saatte çıktığımı nereden biliyorsunuz?"
"Hastaneyi aradık ve rica ederek bilgi aldık."
Kaşlarım havaya kalktığında Rose karnını tutmuş ve bana bakarak gülümsemişti. 6 aylık hamile olmasına rağmen karnı belli bile değildi ve fiziği hala çok güzeldi. Joy arabayı sürerken iki koltuğun arasına yaklaştım. Yine nereye gidiyorduk kim bilir.
"Beni evime götürün çok yorgunum hem kocamı da özledim."
Joy dikiz aynasından gözlerini bana çevirdiğin de kaşlarını çatmıştı.
"Bizimle bir şeyler içmeye enerjin vardır bence Jiminie."
"Sana anlatacağım şeyler var hem, öğrenmek istersin."
Joy bana dönüp göz kırptığında neyden bahsettiğini biraz anlamıştım. İki gün önce Taehyungla ortak şirketlerinin 7. yıl kutlaması vardı ama ben tabi ki de katılamamıştım. Nöbetimi Shuyla yer değiştirecektim ama onu acile verdikleri için değişememiştim.
Bizim kafenin önünde durduğumuzda Joy arabayı boş alana park etti ve her zaman oturduğumuz yere geçtik nedense burası hep boş oluyordu. Montumu çıkarttıktan sonra camdan gökyüzüne baktım kar yağması bekleniyordu ve hava gerçekten de soğuktu.
Siparişlerimizi verdikten sonra rahat koltukta arkama yaslandım ve kızlara baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi ☼ NamMin✔️
Tiểu Thuyết Chung"Neden ölmeme izin vermedin ki kış güneşi?" Bir fırtınada beyaz karların üstünde ölümü bekleyen minik bedeni bir mucize gibi gelen güneş saçlı bir adam kurtarmıştı. Ölümden kurtarmış yaşam vadetmişti küçüğe. İkisinde öğrenecekleri çok şey vardı birb...
