Yorum ve oyla desteklerseniz çok sevinirim 🌿
Başım zonkluyor gözlerim acıyordu zorlukla gözlerimi araladım ve etrafa baktım. Bir anda nerede olduğumu hatırlayamadım biraz daha bakındıktan sonra kafama dank etti ve ellerimle yüzümü kapattım.
Pencereden gelen güneş ışığı yüzüme vuruyor ve beni daha da rahatsız ediyordu, sıkıntıyla nefes aldım ve yatakta doğruldum. Tüm bedenim eklemlerim ağrıyordu gözlerim yanıyordu. Dün gece uyuyamamıştım ve kafamda bölük börçük bir şeyler yankılanıyordu.
'Namjoon gerçekten ben bunu kaldıramam! Yani aramızdaki duygular bir anda belirip gelişti ve sen belli ki erkeklerden hoşlandığını bile bilmiyordun. Eğer sırf sadece bana acıdığın için ve güzel bulduğun içinse..."
'Jimin odana git!'
Hatırladığım ve gözümün önüne gelen görüntüyle bacaklarımı kendime çektim ve kollarımı doladım. Ben bir aptaldım gerçekten koca bir aptaldım. Alkolun verdiği cesaretle bir şeyler zırvalamış ve Namjoonu üzmüş olmalıydım.
Aklıma gelen o yüz ifadesi, gözleri, titreyen dudaklarını hatırladıkça gözlerim doluyor ve kendime lanet okuyordum. Bana bağırırken ki çatallaşan sesi de yankılanıyordu kulaklarımda. Tüm olayı yavaş yavaş hatırlamaya başlamıştım keşke hafızamdan silebilseydim...
Gözümden yanağıma doğru süzülen göz yaşımı elimin tersiyle sildim ve burnumu çektim. Sevilmeyi hak etmiyordum ben onun sevgisini hak etmiyordum. O kadar saçma bir kıskançlığa girmiştim ki dün anlatılanlardan Namjoona patlamıştım. Aslında kıskançlıkta değildi ne olduğunu adlandıramadığım bir öfke belirmişti içimde.
Yataktan kalktım ve küçük adımlarla odamın kapısını açtım ve yine ses yapmadan Namjoonun kapısının önüne geldim. Nasıl kendimi affettirecektim bilmiyordum ama bir şekilde gönlünü almam gerekiyordu. Üzerimde dünden kalma takım elbisem vardı ceketi bir kenara atmıştım ama kırışık gömleğim ve pantalonumla berbat göründüğüm kesindi.
Derin bir nefes aldım ve kapı kulpunu çevirip içeri girdim. Ama karşılaştığım manzara hiç bozulmamış bir yataktı. İçeriye iyice bakındım banyoda da yoktu nereye gitmiş olabilirdi ki? Gece belki de ben yukarı çıktıktan sonra gitmişti. Kalbime saplanan bir sızıyla yüzümü buruşturdum ve odadan çıkıp aşağıya indim.
Etrafa göz gezdirdiğimde balkonun kapısının açık olduğunu gördüm içerisi açık kapıdan giren soğukla buz gibi olmuştu. Ellerimle kendimi sardım ısınmak istercesine. Kapıya doğru ilerledim ve balkona göz gezdirdim. Tam köşede sallanan hamağa oturmuş üzerinde dünden kalma giysileriyle boş boş dışarıyı izleyen Namjoonu gördüm.
Beni fark etmedi ve parmakları arasında tuttuğu sigarayı dudaklarına götürüp bir nefes çekti. Tamamen çektikten sonra dışarıya üfledi tüm dumanı. Üzerinde sadece ceketi vardı ve burası buz gibiydi nasıl durabiliyordu?
Hemen yanına gittim ve tam karşısında duran küçük masaya oturdum. Gözleri beni buldu ve sigarayı bir kez daha çekti içine.
"Namjoon içeri girelim hadi gel. Burası çok soğuk..." Ellerimle ellerini sardım teni buz kesilmişti gözlerim şaşkınlıkla açıldığında gözlerini kaçırdı.
"Üşümüyorum sen gir hasta olacaksın." Başımı olumsuzca sağa sola salladım ve kollarımı birleştirdim.
"Eğer gelmezsen bende burada kalırım." Çenem titrediğinde Namjoon ofladı ve sigarayı yere atıp ayağıyla ezdi. Attığı yere baktığımda yerde neredeyse ondan fazla sigara izmariti olduğunu gördüm. Ayağa kalktı ve kapıya doğru yürüdü bende arkasından kalkıp onu takip ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kış Güneşi ☼ NamMin✔️
General Fiction"Neden ölmeme izin vermedin ki kış güneşi?" Bir fırtınada beyaz karların üstünde ölümü bekleyen minik bedeni bir mucize gibi gelen güneş saçlı bir adam kurtarmıştı. Ölümden kurtarmış yaşam vadetmişti küçüğe. İkisinde öğrenecekleri çok şey vardı birb...
