Yanlış Bir Şeyler Dönüyor /Texting✓

44

Selam Papatyalarım 🌼💜

|Mutluyduk uzaktan bakınca
Ama aslında kanıyorduk aşkla|

1 Ay sonra (Ağustos ortası)

"Aylin abla bugün elbiseleri almaya gidecektik değil mi?" diye seslendim aşağı kata doğru.

Aylin abla ve babamın düğünü vardı yarın. Aylin abla ile çok iyi anlaşıyorduk, tüm organizasyonu ikimiz ayarlamıştık. Aylin abla tam benim gibiydi abartı işleri sevmiyordu ve evin bahçesinde ufak bir nikah töreni yapacaktık. Ayrıyeten davet falan uğraşamam demişti Aylin abla.

"Evet Belinay, hazır olduğunda çıkalım" diye ses geldi aşağı kattan.

Aylin abla eve geldiğinden beri, hayatımda ilk defa bu evde sıcak bir hava oluşmuştu. Eskiden çıt çıkmayan evden neşe sesleri yükseliyordu, bir odası hariç. Evet o oda benim odamdı.

Gün içinde mutluydum, derdim yoktu ama yatağıma girdiğim zaman tüm mutluluğum yok oluyordu.

O hastane odasından çıktığım zaman güçlü durmuştum. İstanbul'dan acil telefon aldım demiş ve oradakilerle vedalaşmıştım. Tanıştığım hepsi tekrar gel gibi şeyler söylemişlerdi. Nevin teyze bir ara normal bir zamanda gelmemi bile söylemişti. Ve ben sadece gülümseyerek karşılık vermiştim.

Ben orda hepsine kalıcı bir veda etmiştim ama bir kişi hariç kimse bunu bilmemişti.

Onunla ilgili her şeyi geride bırakmıştım ya da bırakmaya çalışıyordum. Açık kapı bırakmamıştım, bu sefer her yerden engellemiştim. Paylaştığımız fotoğrafı silmiştim ama galerimdekileri silmeye elim gitmemişti. Mutlu ama yalan olan fotoğraflarımız hâlâ galerimde bir yerlerde duruyordu. Sırf aşağılarda kalsınlar, denk gelmeyeyim diye bir sürü yeni fotoğraf çekip durmuştum.

Üniversite tercihlerimi yapmıştım. 2 hafta sonra açıklandığında sıfırdan yeni bir düzen kuracaktım.

Hazırlanıp aşağı indiğimde Aylin ablayla birlikte evden çıkmıştık.

Tüm gün kalan eksikleri halletmiştik.

"Ay Belinay gel şurada oturup bir şeyler yiyelim tüm gün dolaştık"

"Ben de tam onu diyecektim. Midem kazınmaya başladı"

"1 ay sonunda ilk defa acıktığını dile getirdin. Bir deri bir kemik kaldın şu hâline bak" dedi Aylin abla kızar bir ses tonuyla.

Evet iştahım yoktu ve istemeden kilo bile vermiştim son zamanlarda.

"Dedim nereye kadar böyle yaşayacağım bir kere geliyoruz dünyaya be Aylin abla"

"Aferin kız şöyle ol. Ne öyle ruh gibi gezmek"

"Yok yok ruh gibi gezmek bitti" dedim. Toparlanmam lazımdı artık. Biten bitmişti, evet ilk defa böyle bir şey yaşamıştım ama bunu atlatabilirdim.

Aylin abla ile oturup bir şeyler yedikten sonra eve geçmiştik. Aylin abla 1 hafta önce bize taşınmıştı tamamen.

Dolabımın önünde asılı olan yarın giyeceğim elbiseye baktım. Soft bir elbise seçmiştim ve açıkçası severek almıştım.

O sıra telefonuma bildirim geldi.

Arda Cihanlı: Hâlâ elbiseni göstermemekte ısrarcı mısın?

Siz: Yarın görürsün Arda, aaa meraktan ölmezsin

Arda Cihanlı: Hayır yani belki çift gibi giyiniriz diyecektim olamaz mı nsçhhdksjd