Yanlış Bir Şeyler Dönüyor /Texting✓

60

Selam Papatyalarım 🌼💜

Satır arası yorumlarınızı bekliyorum, yorum sayıları çok düşük...

|Ah şu fotoğraflar! Baksana yan yanayız, gülüyoruz hatta!|

"Kız ben yine seni stalkladım" dedi Kutay, ben kahve siparişlerini doldururken.

Dün İzmir'e gelmiştim. Burak ise Eskişehir'den bugün dönecekti ve sonunda birbirimize vakit ayırabilecektik.

"Bu sefer ne buldun Kutay?" dedim ardından müşteriye güler yüzlü bir biçimde kahvesini uzattım.

"Ayıp Belinay kankam cidden ayıp. Şu mavişin senin şu Burak olduğunu neden biricik kankana söylemedin?"

"Bilmem, o zamanlar kaçmak istiyordum ondan"

"Şimdi kaçmak istemiyor musun?" diye sordu merakla. Soruyu sorarken gözleri de hafifçe açılmıştı.

"Burak'la tekrardan sevgili olduk" dedim.

"Oha bu çok hızlı oldu" dedi Kutay ve az önce hafifçe açtığı gözleri daha da açılmıştı.

"Ne çok hızlı oldu?" diyerek yanımıza gelmişti İzem.

"Şu maviş ve Belinay sevgili olmuşlar üstelik eskiden sevgililermiş. Ay ben sana demiştim bunlar o zaman işi pişirdi"

"Kutay! İşi falan pişirmek yok sadece bir şeyleri açığa kavuşturduk o gece" dedim yanlış anlaşılma olmasın diye.

Kutay "Mesela kıyafetlerinizi mi açığa kavuşturdunuz?" dedi bilmiş bir sesle.

"Oha Kutay" dedim şokla. Bu çocuğun aklı normal insani düşüncelerle çalışmıyordu.

"Terbiyeli ol biraz Kutay. Valla Hazal'a söylerim seni" dedi İzem tehditkar bir sesle.

"Aman aman sus İzem kankam. Adana Kebabıma bir şey söyleme"

"Ama pişirdiniz işi değil mi?" diye sordu Kutay asla vazgeçmeden.

"Kutay çıldırtma insanı ya" dedim.

"Kim seni çıldırtıyor?" diye cümle duymamla tanıdık yüzle karşı karşıya geldim. İzmir'e akşam geleceğini söylemişti.

"Aha geldi maviş" dedi Kutay ardından "ya İzem kankam dürtükleme" dedi.

Kahve siparişi aldığım tezgâhın arkasından çıktım Burak'a doğru adımladım. Aramızda 2-3 adımlık mesafe vardı zaten ve ben adımlarımı tamamlamadan Burak beni kolları arasına almıştı ve ben hiç itiraz etmeden sarılmasına karşılık vermiştim.

"Ay bizim kız büyüdü, gözlerimin önünde mavişi ile sarılıyor" Kutay'ın sesi ağıt yakan anneler gibi çıkıyordu.

"Özlemişim" dedim Burak sanki Kutay'ı duymamış gibi.

"Ben de özlemişim" dedim. Burak derin bir nefes aldı.

"Ay tamam ayrılın be. Biz burada Adana Kebabım ile uzak mesafe yaşayalım ama Belinay mavişi ile doya doya sarılsın. Haksızlık" diye hayıflandı Kutay.

Burak'tan ayrılıp Kutay'a garip bakışlar atmaya başladım.

"Kim bu çok gereksiz bir şeye benzeyen arkadaşın?" diye sordu Burak sadece benim duyabileceğim bir şekilde.

"Hadi sizi tanıştırayım" dedim ve Burak'ın elini tutarak Kutay'ın yanına çekiştirdim. İzem gelen müşteriye bakıyordu.

İlk defa sevgilimi bir arkadaşımla tanıştıracaktım.