HOWLINGS AND SHADOWS (Thindrel Howzit Hawthorne)

🐾VI. Leave🐾

Thindrel Howzit Hawthorne

Mabilis akong lumabas sa aking silid pagkatapos naming mag-usap ni mama. I run towards our home and look for dad.

Nadatnan ko siya na nakaupo sa sofa na sapo ang mukha. He looks problematic. When he saw me. Kaagad siyang napatayo.

"I'm sorry, son".

"I'm sorry, dad".

Sabay naming sabi. He then pulled me for a hug. Naiyak ako sa braso ng aking ama. I'm still young, aren't I? Im a cry baby Thindrel of my parents.

"I really have no idea. No idea", paulit-ulit na sabi ko.

"Forget what I said. I'm very proud of you. Remember that", aniya sa akin.

Tumango naman ako ng kumalas na kami sa pagyayakapan. It's my first time at home after a year. Nakabalik na muli ako dito.

"Dad", I called.

Mabilis naman siyang napatingin sa akin.

"How did you brought me here? Hpw did you saved me?", napatanong ako.

Umiling siya. "I didn't. It's your Uncle Niklaus who saved you. Those animals summoned him using you", aniya sa akin.

Tumango naman ako. I should thank Uncle Niklaus. Sa gabing iyon naman ay may family dinner kami. Both of my Uncles are here. Kasama na din sila Dwayne at Bryce.

Dumaan ang ilang linggo ay bumalik ulit ako sa palasyo. Father didn't allow me to enter our home which is okay to me now. I understand him and his way now.

But something is really lacking. Hindi mapupunan ng kahit ilan pang babae ang nararamdaman ko.

I want to find her. How does it feel to have someone with you all along? Ang pakiramdam na iyon ay pilit kong hinanap sa mga babaeng nakakasama ko gabi-gabi but none of them makes me feel kind of excited or something different inside.

I'm a King now. Everyone thinks I have all the things I need and wants but they're wrong. Nasa akin man lahat ng gusto ko. Ang mga bagay na kailangan ko ay nasa akin din. Ngunit ang bagay na kailangang-kailangan ko ay wala. And I don't know where to find it.

Do I need to be in prison like dad? Do I need to be captured by the rouges to find the one? Do I have the same fate like my father?

Mabilis akong umiling when and idea hits me. Do I need to leave here to find the one? Do I need to abandon my responsibility for the love I'm always looking for?

Papayag kaya ang mga magulang ko?

Hindi ako mapakali. Lalo na ng nabalitaan ko galing kay Bryce na nahanap na niya ang babaeng para sa kanya. I kind of jealous of him. Hindi ko alam kung nahanap na rin ba ni Dwayne ang sa kanya o nilihim niya lang ito sa akin.

When Bryce reported it to me. Naglakas loob akong kausapin ang mga magulang ko para sa bagay na iyon.

I'm not allowed to enter our home so I summoned then here to talk.

"Mom, Dad..", panimula ko. "I just want to asked but don't be mad", sabi ko.

Nakatitig lang ang ama ko sa akin habang si mama ay excited na nag-aabang sa susunod kong sasabihin.

"Bryce already found his the one and....", I trailed off. ".....I wanna found mine", I look hopeful for their approval.

Napangiti ang aking ina habang ang aking ama ay nanatiling seryoso.

"That's good, son", komento ni mama sa akin na nakangiti.

Mabilis na napatingin si papa sa kanya at nakakunot ang noo.

"You're tolerating this?", he asked my mom before he turns to me. "How about your responsibility as the King, Thindrel?", he asked coldly.

Huminga ako ng malalim na tila nawawalan na ng pag-asa.

"Just a year, dad. Please? And isn't this also a practice for me to stand on my own? To become independent but not to feel lonely. Please, dad?", I pleaded.

Huminga ng malalim ang aking ama. Hindi siya tumango at hindi rin naman siya umiling.

"Please? Let this be my lesson in life, Dad. I want to know more of the world. I want to learn more like how you've learned everything. I can't just sit here and be the King without knowledge of everything", sabi ko.

Alam kong hindi padalosdalos mag desisyon ang ama ko. Ngunit ng halos lumuhod na ako sa harapan niya para pagbigyan lang ay mabilis siyang tumango.

"Just a year, Thindrel. You'll come back here and be the real King", seryosong sabi niya sa akin.

Hindi mapantayan ang tuwang naramdaman ko. Sa araw na iyon ay mabilis akong nag impake ng damit. Bukas kaagad ang alis ko ngunit hindi pa ako nakaisip ng lugar kung saan ako talagang pupunta.

"And where are you going?", father asked.

"Sighisoara?", patanong na sabi ko dahil wala akong ibang alam na lugar kundi doon lang.

I can't go to Dwayne's sa Lupine Ridge, I'm sure I won't be independent there since he'll know who will enter and leave the place and I will have a great privilege when that happens. Para pa rin akong isang hari kung mamuhay kung doon ako.

"And where would you live?", he asked.

"In Uncle Niklaus's mansion in Sighisoara?", patanong muli.

Kumunot ang noo ng aking ama. "You said you want to learn how to live a life not like a king?".

"But at least I'm independent, right?", bara ko.

Umiling ang ama ko sa akin. "You leave the Kingdom with that word. You're not living a luxury life there", aniya sa akin.

Tuloyan na kaming nakapasok sa Sighisoara. The last time I went here, the place didn't look like this. Marami na ang nagbago.

Mahaba pa ang byahe namin papasok sa lugar. Nang sa wakas ay tumigil ang sasakyan ay nasa tapat ito ng isang five storey building.

"Where are we?", I asked my father.

"You'll live here. I bought you an apartment", aniya sa akin at naunang pumasok sa loob.

Sa labas ng building ay may nakita akong isang familiar na logo. La Fleur De Lys. Like I've seen it before in someone.

Mayroon kaagad akong napagtanto ng mabasa ang katabing mga letrang nakasulat.

Thi building is owned by an Original vampire? Amazing!

Imbis na malungkot dahil dito ako titira ay napalitan iyon ng pagkatuwa. I've heard the Originals have daughters. I wish one of them is the one for me.