🐾X. Suicide🐾

114 2 0
                                    

Esmeray Vonezilek

Hindi ko na pinarada ng maayos ang sasakyan ko pagkadating sa campus. No one will mess with me anyway. For years, I live like a queen.

Not until now.

May isang magarang tesla ang pumarada katabi ng sasakyan ko. Mabilis na lumabas sa sasakyan ang driver nito.

Halos malaglag ang panga ko sa nasilayan. I've never seen someone so handsome in my whole life.

Nakatitig lang ako sa kanya habang papalapit siya sa akin.

"Miss, would you mind to park your car properly?", he asked coldly at me.

Imbis na nagwagwapuhan ako sa kanya ay nag-iba ang timpla ng araw ako.

"Why? I own this town. Why do you care?", I said at pairap siyang tinalikuran. Gwapo ka lang, anak ako ng Mayor dito.

Hindi siya nagsalita at isang mabilis na tulak lang ay nagawa niyang iparada ng maayos ang sasakyan ko.

He look darkly at me and walk past me with a bag on his back. Napanganga ako.

Halos lahat ng estudyante ay napatingin sa akin kahit wala na ang lalaking hambog dito kanina.

Galit ako ng pumasok sa klase. Unang klase ko pa naman ay history. It's so boring lalo na't wala pa ako sa mood.

Pagpasok ko naman sa classroom ay kaagad akong sinalubong ni Mia. Her eyes are swollen. Pula ang kanyang ilong.

"Ray!", she called and hug me. "Si Abigail. She's gone", iyak niya sa aking balikat.

Kaagad akong nanigas sa kinatatayuan ko.

"W-Wait. W-What?", halos hindi na ako makahinga ng maayos dahil sa balitang sumalubong sa akin.

"She committed suicide this morning", aniya sabay pakita ng cellphone niya.

May litrato iyon ng isang babae na nakadapa at sunog ang balat. Her skin is pretty red and fried. Nagkalat din ang kanyang dugo sa semento.

"Wait! Isn't this in front of their yard?", sabi ko ng mapansin ang maliit na hut sa harapan lang ng kanilang bahay.

Napatingin din s Mia doon at nanlaki ang mga mata niya.

"Why did she committed suicide? Did she burnt herself?", Mia asked.

Wala akong masabi. Abigail turns to a vampire last night. And vampires are weak in the sun. They will burn and die.

Gusto ko iyong sabihin kay Mia pero hindi ko alam kung paano. She won't believe me and I have no evidence to present it since Abigail died, the only evidence I have.

Malungkot ang buong campus. Wala kaming pasok at nilaan nalang ang araw na iyon sa pagkamatay ni Abigail.

There's a funeral service in their house tomorrow morning at pupunta kami.

Our group in mourning for the lost of our dear friend. Lalo na si Frank, Abigail's boyfriend.

Pilit naming pinaramdam sa kanya na magiging okay din ang lahat. It's wrong to say it but he needs to move on. Abigail is dead.

Nasa parking lot kami ngayon habang nag-yoyosi at umiinom ng beer.

Papasindi na sana ako ng yosi ko ng may lalaking dumating. Iyong hunk kanina.

"Get off from my car", aniya sa matigas na tono sa iilang mga kaibigan ko na nakasandal sa sasakyan niya.

"What dude?", pang-iinis ni Bobby.

"I said get off from my car--", he was then cut off my Bobby.

"Is the dog barking somewhere? May narinig kayo?", sabay tawa nito.

Tumawa din ang ilang babaeng nakayakap sa kanya na nakasandal din sa tesla.

"Nope. Asong ulol siguro iyon", sabi ni Charm at umirap.

Wala akong ginawa kundi ay ang manood lang sa kanila. The guy is now in fury. Kita ko sa mga mata niya ang galit at nagdidilim ito. Literally na nagdidilim. His eyes turns to pitch black when he pushed Bobby away from his car at ilang metro itong tumilapon kasama si Charm.

"HEY!", mabilis akong pumagitna sa bawat panig. "Stop it. My friends are just joking", sabi ko sa lalaki.

Gwapo siya pero sa mga kaibigan ako kakampi.

"Dude! Ano? Suntukan ba gusto mo?", panghahamon naman ni Bobby.

"Bob!", sabay baling ko sa kaibigan. "Just please stop this".

"What? You'll let this shit pass?", nanggigigil na sabi ni Bobby.

Umirap ako at natawa. No one messes with us ever since. Itong lalaki lang yata ang naglakas loob na kalabanin kami.

"Let's punish him like what we always do", dagdag pa nito.

The guy lean on his car lazily while watching Bobby take his attack.

Mabilis na umatake si Bobby sa lalaki at hindi pa nga tuloyang nakapalit si Bobby at nasuntok ang lalaki ay tumilapon na ito sa semento muli.

Nanlaki ang mga mata ko.

Ngumisi ang lalaki sa akin at sa kay Bobby na putok ang labi na nakahandusay sa semento.

"A piece of advice. Next time, don't go against me", he said cockily.

Muli siyang napatingin sa akin at sumeryoso ang kanyang mga mata bago pumasok sa kanyang sasakyan at pinaharurot iyon.

"GAGO YUN!", sigaw ni Bobby sabay sipa sa gulong ng sariling sasakyan. "Uupakan ko iyon bukas. Makikita niya".

"Just atopit, Bob", sabi ko naman.

Napatingin ito sa akin na naguguluhan.

"What's wrong with you, Ray? You're with that guy?", sabay turo niya kung saan naglaho iyong lalaki.

Umiling ako. "No. Of course not. I hate how arrogant he is but let's not fight with him. Abigail's funeral is what we shou think about", sabi ko sabay tapon sa yosi na hindi ko nasindihan.

Pumasok ako sa sasakyan ko at pinaharurot ito pauwi sa bahay. On my way home, mapapadaan ako sa pub at sa city hall tapos ilang building pa ang madaanan ko ng maaninag ko ang kakapasok lang na tesla sa isang parking area sa isang apartment building.

Napatigil ako. Is that tesla earlier? Wala sa sarili akong pumarada sa harapan ng building at bumaba.

Who is that guy? He's making me curious about him. Bobby is right. What's wrong with me?

Pumasok ako sa building na kaagad akong binati ng guard at receptionist.

"Good afternoon, Miss Vonezilek. What can we do for you?", sabi nito.

She knows me? Hindi na kataka-taka. Kalat ako sa Sighisoara at sikat. Hindi dahil sa kung ano kundi sa lahat ng kabalastugang nagawa.

"I'm looking for someone who owns a tesla car", sabi ko sa receptionist.

"Oh! Si Mr. Hawthorne? Wait, Miss Vonezilek. I'll call his room".

Hawthorne? I've read that somewhere. Hindi ko lang maalala kung saang aklat.


HOWLINGS AND SHADOWS (Thindrel Howzit Hawthorne)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon