HOWLINGS AND SHADOWS (Thindrel Howzit Hawthorne)

🐾XVI. Burned🐾

Thindrel Howzit Hawthorne

I went lunch with Esmeray. She wants to join her friends but the table can't cater all of us so we decides to have lunch at the table near them.

Hindi ako sanay sa mga titig ng mga kaibigan niya. I love attention so much. I'm used to it. Pero nakaramdam ako ng pagkailang. Siguro dahil sa nagawa ko sa isa sa mga kaibigan niya. She deserves it anyway.

Hindi pa nga tapos ang lunch break ay may comusyon na sa labas. Nagkagulo ang mga estudyante at lahat ng faculty staffs na naroon sa panahong iyon.

I don't need to stand up and look what is it. I think I already know what that is. She's dead. She turned to a vampire before she knew and try to avoid the sun.

She hot burned.

Nagsilabasan ang mga estudyante sa cafeteria at napatakip nalang ng bibig habang tanaw ang babae na unti-uning nasusunog sa araw. She shrieked in pain. Asking for help pero ni isa ay walang nagmalakas ng loob na lumapit sa kanya.

Isang lalaking professor naman ang lumapit na parang hindi alam ang nangyari. Na para bang kaya niya pa itong iligtas.

Not even me can save her.

Paglapit niya doon ay nag-iba ang kulay ng mata ng babae. It turns red and immediately bite the neck of the professor. Mas lalong nasindak ang lahat ng nanood.

Esmeray remain standing. Not even moved by what she saw. Galit at malamig ang kanyang mga mata. Nilipat ko rin ang mata ko sa kung ano ang nasa gitna.

Before she could kill the professor, she turn to ashes and vanish through thin air.

Hinila ko kaagad ang kamay ni Esmeray para mapalayo kami doon. Nagpatianod naman siya sa akin kaya hindi ako nahirapan.

Wala ni isang lumapit sa professor na baka magaya ito sa nangyari. He'll die soon too.

"What was that?", hindi makapaniwalang tanong ni Esmeray sa akin at pati na rin sa sarili niya.

Hindi ako kumibo at nakatingin lamang sa kanya.

"I know something is really off in this town. Two of my friends are now dead with the same reason", bulong niya sa sarili.

Pilit niyang kinalma ang sarili niya.

"They're vampires, right? The bloodsucker creatures who'll kill humans to satisfy themselves?", she asked me and look straight to my eyes.

Hindi pa rin ako nagsalita at nakatitig lamang sa kanya. This is the reason why I can't get myself to tell her what I really am. She'd be surprise and the worst is the vampires who killed her friends is me. She'll never forgive me for doing that.

"I will found out soon. My friends doesn't deserve to die like that", puno ng galit na sabi niya sa akin. "Take me home, please", aniya sa akin pagkatapos niyang ikalma ang sarili.

Tumango ako. "You sure you'd be fine?", I asked her out of concern.

Napatingin siya sa akin. "Ngayon ang uwi nila mama. I need to be at home too", sabi niya pero alam kong may iba pang mga bagay na kailangan niyang gawin at ang pag-uwi sa bahay nila ang idinahilan niya.

"Let's have early dinner first before I'll take you home", sabi ko at kaagad na pinatakbo ang sasakyan para wala na siyang masabi.

Pagkatapos ng dinner na hiningi ko ay hinatid ko na siya sa kanila. It was already dark. Nagpapakita na ang buwan.

Tanaw ko rin ang bagong parada na sasakyan na siguro ay iyon ang ginamit ng mga magulang niya. May isa pang sasakyan sa rotunda kaya nasa isip ko'y baka may bisita sila.

"Good night. See tomorrow, alright?", I said as I kissed her lips.

She smile. "See you tomorrow", kumindat siya sa akin bago tuloyang lumabas ng sasakyan ko.

Tumulak na rin ako pauwi. Sakto na pagkaparada ko sa sasakyan ko ay tumawag si papa sa akin para mangumusta.

It's Amara's birthday. Hindi ako makakauwi kaya nagtampo sa akin. Ipapadala ko nalang ang regalo ko sa kanya.

Pumasok ako sa apartment ko at pumunta sa balcony. I can hear the siren of police's cars everywhere trying ro investigate what really happened.

Is there another vampire in this town? Iyon ang gusto ko ring alamin. I know that's what Esmeray is trying to do. She wants to find evidence and clues that vampires do really exist and it's killing her friends.

Nahanap na niya. Pero hindi niya pa kilala.

I open the blood bag and slowly sip on it as I watch the town in front of me. I never thought I'd give up the throne just for this. At least I found my beloved pero may malaki pa rin na problema doon.

Naalala ko si Dwayne. He found his mate but she was killed right in front of him. Kahit paano ay mas mapalad pa rin naman ako.

Pero ang tanong lang ay kung paano ko sasabihin sa kay Esmeray ang lahat ng katotohanan. I know she'll eventually know. But how I am going to tell her?

Tsaka na lang pag maayos na ang lahat. That's why I need to look other vampires at ituro na iyon ang pumatay sa mga kaibigan niya. Call me devil but that's what I am.

At first, Esmeray is just a ordinary girl I know. The one I can bed and have sex with. But every time we meet
The bond between us gets stronger.

Tinapon ko sa trash bin ang walang laman na pack ng blood bag at lumabas ng apartment.

I need to go somewhere. The blood bag isn't going to satisfy me tonight. I need something fresh.

Or maybe, I should head home. But..... I promise dad that I'll be away from them for a year. So that's now an option.

Oh! How I miss home. How I miss them. I suddenly feel home sick.