HOWLINGS AND SHADOWS (Thindrel Howzit Hawthorne)

🐾XXXIV. Burial🐾

Ilaria Lorenzittee

I really can't stop admiring him. Kahit na selos na selos ako kagabi ay kaagad nalang nawala ng makita ko siya kanina sa harapan ng aking silid.

He really is so attractive. Ang mahaba niyang buhok ay umabot sa kanyang balikat. It follows every move of his head dahil sa lambot nito.

Pagkatapos naman ng almusan ay inihatid na kami ng pinsan ko sa labas dahil aalis na kami. I saw Thindrel's car outside at inaayos na ito. Kakapasok lang din ng bagahe ko doon.

"Be careful on your way home, Thindrel. Sakay mo pinsan ko", sabay tawa ni Claudette.

"Of course, Claudette", aniya naman.

Napangiti ako at niyakap ang pinsan. "I'll see you soon. Bibisita kayo doon ha o kami ang bibisita dito", sabi ko.

Ngumiti si Claudette sa akin. "Of course, your stay here in our place will be all worth it", aniya. "Now that you have that hot vampire King with you", she whisper.

Nagtawanan naman kamimg dalawa. Seryoso naman ang pinag-uusapan ng lalaking mag-pinsan. Bryce is with them too.

"Sige na, baka gabihin kayo sa daan", ani Dwayne.

Nanlaki ang mga mata ko. "Malayo ba talaga?".

Bryce laugh. "Hindi. Baka lang kasi marami kayong madaanan na ikakaaliw mo. O baka dadaan pa iyan sa Sighisoara", sabi nito sabay turo kay Thindrel na nakasandal sa sasakyan niya at naghihintay sa akin.

"Oh? Okay, sige alis na kami", sabi ko naman.

Thindrel opened the door for me. Ngumiti ako sa kanya pero nakabusangot naman ito. Ng pumasok siya sa sasakyan ay hindi niya kaagad pinaandar. He tied his hair in a sexy man bun while some strands of it falls in front of his face. May natitira din sa batok niya na hindi nadala ng tali. But overall, he really looks hot. Ang gwapo pa rin.

Nasa byahe na kami at puro pa kakahuyan ang nakikita. Ilang minuto lang ay nakakita na kami ng mga gusali.

"I haven't seen buildings like this before", sabi ko at napatingin sa bintana. "And, oh! an Ice cream shop", manghang sabi ko sabay turo sa kulay pink na maliit na tindahan na may glass wall and door.

Walang imik si Thindrel kahit na mabilis niyang pinarada ang sasakyan sa harapan nito. He went outside kahit na tinawag ko siya ay parang hindi niya ako pinakinggan. He went inside the store. Pagkalabas niya ay may bitbit na siyang paper bag na kasing kulay ng ice cream shop.

Pagkapasok sa sasakyan ay binigay niya ito sa akin. Kumunot naman ang noo ko. When I open it. It's an ice cream at bote ng tubig.

"You bought it for me? Thank you so much. It's not everyday I'd taste this. Minsan lang kapag aalis sila Alastair at mag request ako na bilhan nito", sabi ko at binuksan ang lalagyan ng ice cream. "And its rocky road. My favorite", para akong bata.

He looks at me and smile. Wala siyang sinabi kaya kumain na rin ako. It has two spoons. One for me and one for him. Pero paano siya kakain kung nagmamaneho siya.

I scoops using his spoon at tinapat sa labi niyang bahagyang nakaawang.

Nagulat siya. "W-What?".

"You can't eat while you drive so I'll just feed you. I-Is that alright?", kinakabahan ako baka magalit siya sa akin.

He look at me and slowly open his mouth para kainin ang ice cream. Napangiti ako. Kahit na ganoon. Kahit na minsan nahihirapan ako o nangangalay ang kamay ko dahil hindi niya minsan mapansin na nakaabang ulit ang spoon sa bibig niya.

Ilang oras lang ay pumasok kami sa isang underground road.

"Are we in Moldova?", I asked.

Umiling siya. "Sighisoara", sagot niya naman sa akin.

Tumango naman ako at hindi nagtagal ay may nakikita na kaming mga kabahayan.

"Like the Lupine Ridge", komento ko.

Patuloy pa rin ang pagtakbo ng sasakyan hanggang sa tumapat kami sa malaking gate at tanaw ko ang mansyon sa loob nito.

"Who's house is this?", I asked him.

"My friend's", aniya at lumabas sa sasakyan kaya sumunod ako.

I followed him silently. Kita ko kung paano lumingon ang mga tao sa amin. I walk faster para makalapit sa kay Thindrel. Kumapit ako sa braso niya.

Huminto siya at napatingin sa akin. Tumingala naman ako sa kanya. Nakitaan ko ng pag-alala ang mga mata niya.

Tinanggal niya ang kapit ko sa braso niya. I was shock at first but the then intertwine our fingers at mahigpit na hinawakan ang aking kamay.

I blushed because of that. Sabay kaming pumasok sa bahay. I was hesitant at first dahil hindi ko naman alam kung kaninong bahay ito. And, we, vampires can't entre a house without being invited. I guess the owner of this house is already dead.

Wala masyadong tao sa loob. Hindi gaya ng sa labas. Nagulat ako ng nanatili lang kami ni Thindrel sa tanggapan ng bahay at nakatingin sa paligid. Wala ni isa ang pumansin sa amin.

Sa harapan ay nakita ko ang apat na puting kabaong. Doon ko lang nalaman na patay pala ang ipinunta namin dito. And there's a Priest praying for the souls of the deads.

Hindi nagtagal ay hinila na ako ni Thindrel palabas ng bahay at parang tiningnan lamang ang naroon.

When we enter the car. Biglang nag-iba ang timpla ng kanyang mga mata kaya hindi na ako nagsalita.

Not for long. Four white van went out from the Mansion's gate and it is followed by people.

Today is its burial. Kanino? At kaano-ano ni Thindrel?