HOWLINGS AND SHADOWS (Thindrel Howzit Hawthorne)

🐾XLI. Healed🐾

Ilaria Lorenzittee

Halos hindi ako mapakali ng magsabay kami sa paglalakad ni Thindrel papunta sa kwarto na hinanda ni Dwayne para sa amin.

I want to asked Claudette to give me another room kasi hindi naman siguro tama na mag-iisa kami ng kwarto ni Thindrel.

But I don't want to disturb the pregnant lady so I remain silent.

Pagkabukas ng pinto ay bumungad sa aming dalawa ni Thindrel ang malaking silid. It's very clean and it smell nice.

Napalingon siya sa akin.

"Inaantok ka na?", he asked me gently.

Tahimik naman akong tumango dahil wala akong masabi. I know I want this. I love him. Of course I want to be with him tonight pero hindi mo naman pwede diretsong sabihin iyon sa kanya dahil lang mahal ko siya.

He's very clear with his words that I will wait until he's ready and I am more than willing to wait.

"Matulog ka na. Mamaya na ako. Magpapahangin lang sa labas", sabi niya sa akin.

Nakapasok na ako sa silid habang siya ay nasa labas pa.

"H-Hindi ka pa inaantok?", I asked.

Hindi siya nagsalita. Hindi rin umiling o tumango.

"Just sleep now, Ilaria. I'll sleep later", aniya sa akin. Siya na mismo ang nagsara ng pinto.

Naiwan naman akong tulala sa loob ng silid. Pilit na iniisip kung saan siya pupunta. Naupo ako sa kama at kalaunan ay humiga na rin.

Ilang sandali akong pagulong-gulong sa kama ngunit hindi talaga ako makatulog.

Naisipan kong bumangon nalang at lumabas para magpahangin din. The room is fully air conditioned pero gusto ko iyong presko.

Lumabas ako sa pack house nila para magpahangin pero sa likod ng isipan ko ay hinahanap ko si Thindrel.

Hindi pa ako nakalayo sa mismong main door ay sa bandang kaliwa ay nakita ko si Thindrel na nakatayo doon habang nakatuko ang dalawang siko niya sa railings ng terrace.

"Thindrel, hindi ka pa rin inaantok?", I asked.

Hindi siya nagulat sa presensya ko. Maybe he knows that I followed him here.

Napatingin siya sa akin gamit ang malalim at seryosong mga mata.

"I'm just thinking", aniya at bumaling muli sa kalawakan.

"Hmm", I smile. "Let me guess, her?", I asked.

He chuckled and look at me. "No. You're wrong", aniya sa akin.

Napanguso ako. "I thought I can read minds", natatawang sabi ko rin.

"Ikaw? Bakit hindi ka pa tulog?", he asked me back.

Humilig din ako sa railings. "I'm bother with you", I answer honestly.

Kumunot ang noo niya. "Hmm? Why?".

Humarap ako sa kanya na nakahilig pa rin sa railings. "I was just thinking of asking Claudette another room so you can sleep without compromising".

Nakita kong naging seryoso ang kanyang mga mata. He shifted his weight and look at me intently.

"Y-You don't want to sleep beside me?", hindi ko na napigilan ang sarili na tanongin siya.

"No, it's not that", sabi niya.

"Then why? We can sleep together on the same bed. Malaki naman iyon", sabi ko.

"Ilaria, it's not that. You're too innocent to know things", aniya. "You're not ready yet".