𝟐𝟓 | 𝐓𝐫𝐨𝐮𝐛𝐥𝐞𝐦𝐚𝐤𝐞𝐫

2.4K 82 167
                                    

Ik loop het toilet uit dat zich op de begane grond van de wolkenkrabber bevind

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik loop het toilet uit dat zich op de begane grond van de wolkenkrabber bevind. De toilet hokjes hier, zijn groter dan degene op onze verdieping en aangezien ik me moest omkleden, leek het me makkelijker om even naar beneden te gaan.

Ik leg mijn spullen op de lange wastafel die met gemak de hele wand van het damestoilet in beslag neemt, en begin mijn make-up bij te werken.

Het scheelt dat ik hier nu de enige ben, aangezien het gebouw al zo goed als verlaten is op dit late tijdstip — met uitzondering van alle werknemers van Publishing House Lacuna.

Adam had begin deze week al aangekondigd dat we een bedrijfsfeestje zouden hebben op vrijdagavond — iets low-keys, waar lekkere hapjes en drankjes bij aanwezig zouden zijn.

Blijkbaar is dat iets was ze eens in de drie maanden deden, als dank voor al het harde werk dat iedereen binnen het bedrijf doet.

Dit is de eerste keer dat ik erbij ben, dus had ik van tevoren al aan Mia gevraagd of er ook iets van een dresscode was. Daar had ze op geantwoord dat de meesten wel iets fancies of iets wat sexy is zouden aantrekken, puur omdat dat nu kon.

Dus daar ga ik dan maar in mee, ondanks dat het compleet buiten mijn comfort zone ligt.

Ik leg de laatste hand aan mijn nude-kleurige lippenstift en kijk tevreden naar mezelf in de spiegel.

Damn. Zelfs ík ben onder de indruk van mezelf, en dat gebeurd niet vaak kan ik je vertellen.

Mijn telefoon begint ineens te piepen van een inkomend berichtje. Ik pak mijn telefoon van de wastafel en glimlach als ik de afzender zie.

Het is Miles. Hij vraagt me hoe mijn dag was en wenst me alvast veel plezier voor het feestje van vanavond.

In de afgelopen weken hebben we al meerdere keren met elkaar afgesproken en dit keer wíst ik dat het dates waren.

We deden het weliswaar rustig aan, voornamelijk omdat ik nog steeds een beetje huiverig was voor deze grote verandering in mijn leven, maar Miles gaf me alle tijd en ruimte die ik nodig had. En juist omdat hij zo geduldig en begripvol is, nemen mijn gevoelens voor hem met de dag meer toe.

Met een kriebel in mijn maag, typ ik glimlachend een berichtje terug.

Mijn gedachten brengen me meteen weer terug naar twee avonden geleden toen Miles me thuis bracht nadat hij me mee uit eten had genomen — en dan vooral het moment dat hij me zacht op mijn lippen had gekust toen we afscheid namen.

Hij is zo lief en geduldig met me.

Sinds ik die avond bij Luke thuis de beslissing had gemaakt om vol voor Miles te gaan — weliswaar in de hoop dat mijn sterke gevoelens voor Luke zouden afnemen — had ik meer tijd met Miles doorgebracht en minder met Luke.

𝐀𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu