𝐀𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬

𝟎𝟒 | 𝐒𝐨𝐦𝐞𝐭𝐡𝐢𝐧𝐠 𝐀𝐛𝐨𝐮𝐭 𝐘𝐨𝐮

Na een half uur die we in stilte hebben doorgebracht, rijden we Northbrook binnen. Het mooie stadje waar Laurie en Josh wonen, is precies hoe ik het me had ingebeeld. Het ziet er allemaal zo perfect uit dat het net lijkt alsof je een de set van een Hallmark film oploopt.

Het is hier werkelijk prachtig.

In zo'n soort stadje zou ik ook wel willen wonen als ik ooit besluit te verhuizen.

Er heerst een gezellige drukte in de binnenstad.

Ik kijk mijn ogen uit.

Het is ontzettend sfeervol met alle winkeltjes en koffiecafeetjes. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe knus het hier moet zijn in de aanloop naar kerst.

Ik zie al helemaal voor me hoe er een enorme kerstboom in het midden van het plein staat, en de vele lampjes die kriskras door de hoofdstraat zouden hangen.

Kerst is mijn favoriete tijd van het jaar. Dat is ook een van de redenen waarom ik het zo leuk vond om de afgelopen jaren in New York te wonen. Als één stad uitpakt met kerst, dan is het New York het wel.

We rijden de binnenstad uit en slaan af naar een mooie, nog redelijk nieuwe woonwijk.

Net als de rest van het stadje ziet alles er hier ook gepolijst eruit. De huizen die hier staan lijken wel regelrecht uit een brochure te komen – zo'n eentje waar je schattige kinderen in de voortuin ziet spelen en hun ouders die glimlachend staan toekijken.

We rijden de heuvel op die wederom kasten van huizen onthult en stoppen uiteindelijk voor een wit farm house.

Als we het over mijn idee van een droomhuis hebben, dan zou deze stipt op één staan.

'Wow,' mompel ik verwonderd.

Luke grinnikt, waarschijnlijk omdat ik bijna met mijn neus tegen de autoruit van zijn pick-up truck zit gedrukt.

'Vind je het mooi?'

'Dit is prachtig,' verzucht ik.

Ik had wel wat foto's gezien die Laurie had doorgestuurd, maar die doen het in het echt geen recht aan.

'Gelukkig maar,' grinnikt hij. 'Kan ik toch nog iets goeds doen in je ogen.'

Met een ruk kijk ik hem aan. 'Heb jij dit huis gebouwd?'

Hij kijkt langs me heen naar het huis van Josh en Laurie als hij antwoord geeft. 'Samen met mijn team, ja. De rest van de huizen in deze wijk ook.'

Met open mond gaap ik hem aan. 'Dat meen je niet.'

Ik zat er dus niet ver naast toen ik dacht dat hij in constructie zat. Nu voel ik me een beetje stom dat ik daar niet eerder achter ben gekomen.

Eigenlijk is het ook niet heel vreemd dat ik het niet wist, aangezien ik hem al jarenlang nauwelijks heb gesproken en Luke was nou ook niet bepaald het onderwerp waar Laurie en ik het over hadden als we met elkaar aan de telefoon hingen.