[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Gabriella Sinclair worstelt haar hele leven al met angsten, maar wanneer de onweerstaanbare sexy miljonair Luke Carter aanbied haar te helpen, zijn het niet enkel de angsten die haar gedachten beheersen.
...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
'Ik ben blij voor je, Gabriella.'
Dat is het enige wat Luke tegen me had gezegd toen Josh en hij, mijn gesprek met Laurie hadden opgevangen.
Ik ben blij voor je?! Dát is zijn reactie op het nieuws dat ik met iemand anders heb gezoend?
Nou ja, zoenen is een groot woord en technisch gezien was het Miles die mij kuste, maar dat is bijzaak.
Hij is blij voor me. Pfft.
Het ergste was nog wel, dat hij er zo onverschillig bij had gekeken, alsof het hem niet eens iets leek te interesseren. Daarmee had ik ook de moed opgegeven om te denken dat er óóit een moment was geweest dat Luke mij wél zag zitten.
Had ik dan zo'n bord voor m'n kop gehad en enkel hetgeen willen zien wat ik hoopte te zien? Al die keren dat Luke zo dichtbij me had gestaan, was dus niet geweest omdat hij me had willen kussen?
Hoe kun je zo dom zijn Gabi?
Wacht... waarom maak ik me eigenlijk druk om Luke, terwijl mijn andere crush me daadwerkelijk heeft gekust en niet kan wachten om weer met me af te spreken.
Ik moet Miles z'n berichtjes echt eens gaan beantwoorden.
Ik slaak een vermoeide zucht en focus me met moeite weer op het dikke stapel papier dat voor me ligt. Al dat gepieker bezorgd me alleen maar koppijn.
Oké Gabi; géén gedachtes aan Luke meer voor de komende paar uur. Focus je op je werk, dammit.
'Mr. Carter –'
Oh fuck me.
Mia's waarschuwende stem echoed buiten mijn kantoor, waardoor ik meteen weet hoe laat het is.
Nog geen twee tellen later vliegt de deur open. 'Wanneer was de laatste keer dat je vakantiedagen hebt opgenomen?'
Ik schuif het manuscript van me af waar ik al een paar uur wezenloos naar heb zitten staren en richt mijn blik op Luke die zonder pardon mijn kantoor is binnen gestormd.
Nou, tot zover niet aan hem denken dus. Fucking fantastisch.
Met opgetrokken wenkbrauw leun ik achterover in mijn bureaustoel en probeer net zo onverschillig te doen als dat hij een paar dagen terug deed.
'Ook hallo,' zeg ik sarcastisch.
'Het spijt me, Miss Sinclair,' verontschuldigt mijn assistente zich als ze gehaast achter Luke mijn kantoor inloopt.
Ik schud mijn hoofd en schenk haar een geruststellende glimlach. 'Geeft niks, Mia. Ik ben dit onvolwassen gedrag van hem inmiddels wel gewend.'
Ik werp een nadrukkelijk blik op Luke wiens grijns enkel breder wordt.
