[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Gabriella Sinclair worstelt haar hele leven al met angsten, maar wanneer de onweerstaanbare sexy miljonair Luke Carter aanbied haar te helpen, zijn het niet enkel de angsten die haar gedachten beheersen.
...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Josh leunt grijnzend tegen het kookeiland aan als ik de keuken inloop. 'Kijk wie er ook eindelijk wakker is hoor.'
Hij zou eens moeten weten hoelang ik al wakker ben én wat ik in de tussentijd bij zijn beste vriend heb gedaan.
Wacht...
Wat als Josh met die plagende opmerking subtiel wil duidelijk maken dat hij precies wéét wat er tussen Luke en mij is gebeurd? Oh god.
Maar als ik zijn blik zie, concludeer ik dat hij slechts zijn plagerige zelf is en niet hint op iets anders.
Thank my lucky stars.
Ik rol enkel mijn ogen en loop naar Laurie toe die bezig is met wafels maken.
Ondertussen probeer ik zo onopvallend mogelijk om me heen te kijken, opzoek naar een teken van Luke, maar zo te zien is hij hier niet. Hij zal wel buiten zijn.
Ik ga naast Laurie staan terwijl Josh ook naar buiten verdwijnt. Ik inhaleer de geur die de keuken vult en krijg meteen heimwee naar de tijd dat ik nog wel wafels at.
'Oh my god,' kreun ik. 'Dat ruikt zó goed.' Het water loopt me bijna in de mond.
'Neem er straks gewoon een,' zegt Laurie met haar ogen op het wafelijzer gericht. 'Daar kom je heus niet van aan.'
Ik leun met mijn ellebogen op het kookeiland en laat mijn kin in mijn handpalmen rusten. 'Ik heb in de afgelopen dagen al meer calorieën binnengekregen dan de bedoeling was. Ik moet ergens een lijn trekken.'
Als ik door blijf gaan met het eten van al die heerlijke broodjes, pasta's en desserts hier, dan ben ik binnen de kortste keren weer op mijn oude gewicht en dat wil ik absoluut vermijden.
'Ik bewonder je zelfcontrole, maar beloof me wel dat je tijdens deze vakantie niet al te streng gaat opletten met eten. Je moet ook een beetje genieten, schat.'
Ik staar naar de goudbruine wafel die Laurie bovenop de rest van de stapel gooit. 'Hm, ik weet het.'
Eentje kan geen kwaad... toch?
Net op dat moment vangt mijn neus een andere overheerlijke geur op waardoor ik opslag de wafels ben vergeten.
Zijn cologne is al te ruiken voordat hij überhaupt zelf de keuken inloopt. Die verslavende geur laat mijn gedachten direct afdwalen naar vannacht — en deze ochtend.
De kriebels in mijn buik zijn inmiddels weer volop aanwezig maar ik houd mijn gezicht zo neutraal mogelijk als Laurie me aankijkt.
'Neem jij het fruit mee?' vraagt ze me als ze het bord met wafels en een mand met afbakbroodjes vastpakt.
'Mhmm,' hum ik.
Ik ga weer rechtop staan en schuif de kommetjes met verse aardbeien en druiven naar me toe als Laurie de keuken verlaat.
