[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Gabriella Sinclair worstelt haar hele leven al met angsten, maar wanneer de onweerstaanbare sexy miljonair Luke Carter aanbied haar te helpen, zijn het niet enkel de angsten die haar gedachten beheersen.
...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Het voelt alsof alles ineens stilstaat.
Het bekende R&B nummer dat door de nachtclub klinkt, lijkt enkel nog zachte achtergrond muziek en alle drukte vervaagd compleet. Mijn ogen én aandacht zijn alleen maar gericht op de twee personen die beneden staan.
Ik kan enkel hulpeloos toekijken hoe mijn vriend — mijn maatje en de persoon van wie ik het meest hou — wordt gekust door een ander.
Is dit hoe Miles zich voelde toen hij Luke en mij zag zoenen die dag bij mijn appartementencomplex?
Als dit geen karma is...
Mijn vrienden weten zich een stuk sneller te herpakken dan ik.
'Oh hell no!' roept Laurie boos uit op hetzelfde moment dat Josh "shit" mompelt.
Ik weet dat hun blikken nu naar mij gaan, in afwachtend van wat ik ga doen. Maar ik kan niks. Ik sta als aan de grond genageld.
Daarom neemt Laurie het heft in handen die inmiddels op oorlogspad lijkt te zijn.
Met een blik waar menig mens bang van zou worden, kijkt ze naar de twee individuen beneden terwijl ze haar oorbellen uit doet. 'Ik ga eerst haar wurgen en daarna hem, en niemand kan me stoppen.'
Normaal gesproken zou ik om die reactie lachen en haar voor dramaqueen uitmaken, maar nu kan ik dat niet. Ik kan niet lachen of zelfs maar iets zeggen, niet nu het de man betreft van wie ik hou.
Ik weet niet hoelang de kus heeft geduurd, maar tegen de tijd dat Luke een stap bij Rosetta vandaan zet, voelt het alsof er een eeuw is verstreken.
Zelfs vanaf hier kan ik het ongeloof op Luke's gezicht zien om wat Rosetta zojuist heeft gedaan, maar al snel gaat zijn blik naar boven.
Naar mij.
Ik zie zijn mond bewegen, maar wat hij precies probeert te zeggen dringt niet tot me door. Ik kan me alleen maar voorstellen hoe ontdaan ik naar hem terug kijk, aangezien ik totaal geen besef meer heb van alles wat er gebeurd.
Het enige wat ik weet én voel is dat mijn hart rare dingen doet zoals altijd als het op Luke aankomt, maar dit keer is het niet positief. Ik voel hoe mijn hart langzaam barstjes begint te krijgen.
Dit is absoluut karma.
Ik kom pas weer bij mijn positieven als Rosetta een stap naar Luke toe zet wanneer hij aanstalten maakt om weg te lopen, maar ze weet zijn aandacht te krijgen door haar hand op zijn borstkas te leggen.
Ik kan dit niet meer aan.
'Haal me hier weg,' zeg ik verstikt.
Mijn blik is nog altijd op Luke gericht die tot mijn opluchting Rosetta's hand van zich afhaalt en woedend lijkt als hij wat tegen haar zegt.
