Met een plof zet ik de laatste verhuisdoos neer op de grond van de woonkamer. Mijn haar plakt in mijn nek en zweetdruppeltjes hebben zich op mijn voorhoofd gevormd.
Met de rug van mijn hand veeg ik het zweet weg en probeer mijn hartslag onder controle te krijgen.
Pff, ik ben blij als ik eindelijk helemaal geïnstalleerd ben in mijn nieuwe appartement.
Terwijl de verhuizers de laatste kast in mijn woonkamer zetten, kijk ik het appartement rond.
Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit appartement heb kunnen bemachtigen, ondanks de iets te hoge huur en de vele gegadigden.
Maar dit was wel degelijk de beste keus geweest voor mij. Een driekamerappartement als deze is zeldzaam voor deze prijs.
Het heeft een ruime keuken en zitkamer, een aparte badkamer én slaapkamer. Maar wat dit appartement pas echt speciaal maakt is het spectaculaire uitzicht op de stad.
Ik heb er veel moeite mee gehad om New York achter me te laten, maar met dit uitzicht voelt het toch een beetje alsof ik in beide steden woon.
Toch voelt het ook een wel een beetje raar om weer terug te zijn in de stad waar ik ben opgegroeid. Het lijkt wel eeuwen geleden dat ik afscheid heb moeten nemen van mijn vrienden en familie toen mijn vader een nieuwe baan in New York had gekregen.
Toentertijd was ik zeventien geweest, en ik had het ontzettend moeilijk gevonden om mijn vertrouwde leven hier op te geven. Maar nu, na ruim acht jaar, ben ik terug en het voelt echt als thuiskomen.
'Ontzettend bedankt,' zeg ik tegen de verhuizers als ze aangeven dat de verhuiswagen leeg is. Ik stop ze beiden een fooi toe als ik gehaaste voetstappen hoor naderen op de gang.
'Sorry dat ik te laat ben!' Laurie Harper, mijn beste vriendin sinds de middelbare school, komt het appartement binnen stormen, waardoor ze bijna een van de verhuizers omver kegelt.
'Oeps, sorry,' mompelt ze verontschuldigd. De man gromt iets onder zijn adem wat niet al te vriendelijk klinkt en loopt mijn appartement uit.
Met opgetrokken wenkbrauw kijkt Laurie hem na. 'Wat een oude brombeer.'
'Je liep hem anders wel bijna omver, hè,' grinnik ik.
'Ik zei sorry,' mompelt ze. Lachend schud ik mijn hoofd.
Ondanks dat ik naar NY was verhuisd, hadden Laurie en ik nooit contact met elkaar verloren. Dus toen ik haar vertelde dat ik een promotie had gekregen waardoor ik weer terug moest verhuizen naar Chicago, was ze zo enthousiast geweest dat ik dacht dat ze er wat van zou krijgen. Toen ze eenmaal weer gekalmeerd was van het nieuws, stond ze er meteen op om me te helpen met het zoeken naar een appartement, aldus dit appartement. Een van de voordelen om een makelaar als beste vriendin te hebben.
JE LEEST
𝐀𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬
Romance[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Gabriella Sinclair worstelt haar hele leven al met angsten, maar wanneer de onweerstaanbare sexy miljonair Luke Carter aanbied haar te helpen, zijn het niet enkel de angsten die haar gedachten beheersen. ...