𝐄𝐏𝐈𝐋𝐎𝐆𝐔𝐄

2.5K 88 89
                                    

• E P I L O O G •

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

• E P I L O O G

2,5 jaar later

'Dit kortere haar staat je echt heel goed,' zegt Luke, zijn blik gefixeerd op mijn bruine lokken.

'Vind je?' vraag ik, nog een tikkeltje onzeker. 'Ik twijfelde best wel of ik er zo'n stuk af moest laten knippen.'

Luke laat zijn vingers door mijn haar glijden waarna zijn vingertoppen hun weg naar mijn blote schouder vinden tot waar mijn haar ook reikt.

'Mm,' humt hij. 'Ik vind het sexy.'

Ik grinnik. 'Sexy, huh?'

Grijnzend kijkt hij me aan en wiebelend met zijn wenkbrauwen waardoor ik in de lach schiet.

Luke buigt zich naar me toe en drukt een kus op mijn schouder voor hij mijn hand vastpakt. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder rusten en kijk glimlachend naar de identieke gouden ringen om onze verstrengelde vingers.

Stiekem baal ik best dat onze honeymoon in de Caribbean er alweer op zit — al bevinden we ons nog altijd in dezelfde liefdesbubbel als toen we in St. Lucia waren.

Ik heb me nog nooit zó ontspannen gevoelt als op dat eiland. Alles op St. Lucia is geweldig: de uitgestrekte witte stranden, de hoge bergen met watervallen en de tropische bloemen die over het hele eiland te vinden zijn.

En het beste van alles: we konden vanuit onze luxueuze hut zo het hagelwitte strand oplopen en een duik nemen in het helder azuurblauwe zeewater.

Ik had daar geen enkele zorgen. Het enige wat we deden was uitslapen, cocktails drinken, genieten van heerlijk eten, watervallen en botanische tuinen bezoeken en bovenal genieten van elkaar als pasgetrouwd stel.

Wat praktisch inhoud dat we zo'n beetje elke dag seks hadden — soms zelfs meerdere keren per dag.

Zoveel seks. My God.

En nog altijd zijn we elkaar niet zat, dus dat zegt al wat.

'We landen over ongeveer een half uur, Mr. en Mrs. Carter,' deelt onze piloot mee.

'Bedankt, Ezra,' zegt Luke tegen de piloot die vervolgens weer de cockpit in verdwijnt.

Ik laat mijn kin op zijn schouder rusten en kijk vanonder mijn wimpers op naar Luke. 'Een half uur... Dat is meer dan genoeg tijd.'

Zijn wenkbrauw schiet vragend omhoog als hij op me neerkijkt. 'Genoeg tijd voor wat?'

'Moet je dat écht nog vragen?' zeg ik waarbij er een ondeugende glimlach om mijn lippen speelt.

Zijn mondhoeken krullen omhoog als hij begrijpt waar ik op doel. Ik sta op en trek hem mee naar de enige plek in deze privéjet waar we nog meer privacy hebben.

𝐀𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu