𝐀𝐥𝐥 𝐓𝐡𝐞 𝐋𝐢𝐭𝐭𝐥𝐞 𝐓𝐡𝐢𝐧𝐠𝐬

𝟏𝟒 | 𝐓𝐡𝐞 𝐁𝐢𝐠 𝐃𝐚𝐭𝐞

Dit was een fout.

Een hele grote fout.

Ik had nooit moeten instemmen met Luke's belachelijke idee. Dit is té veel en té snel.

Maar ik weet dat het nu te laat is om af te zeggen. En zelfs als ik aan hem zou vragen of hij de auto wil omkeren, dan weet ik dat Luke daar toch niet naar zou luisteren — al zou ik het hem smeken.

Zenuwachtig frunnik ik aan de tule van mijn jurk als we stilstaan voor een stoplicht. Luke merkt mijn zenuwachtige tik op en legt zijn hand over de mijne.

Ik weet dat het bedoeld is als een geruststellend gebaar, maar toch schiet ik er nog meer van in de stress – al is het dit keer niet alleen vanwege het diner.

Het liefst wil ik mijn vingers door die van hem vlechten en hem de hele avond niet meer loslaten.

Mijn god, wat is er toch mis met me? Dit begint onderhand echt uit de hand te lopen.

De gevoelens die ik voor hem heb moet ik heel snel de kop in gaan drukken voordat ik iets stoms ga doen. En iets dat onomkeerbaar is.

Dit mag én zal nooit gebeuren, vertel ik mezelf.

De lijst met redenen waarom dit niet kan en mag, wordt met de dag langer.

Één: Luke gaat altijd voor tengere, gepolijste vrouwen, niet voor mollige vrouwen zoals ik.

Twee: Nu we eindelijk vrienden zijn kan ik dat niet op het spel zetten alleen maar omdat ik me aangetrokken tot hem voel.

Drie: Hij is Lauries neef, nee correctie; hij is praktisch haar broer en daardoor is hij al helemaal off-limits.

Vier: Ik heb een enorme crush op Miles, niet op Luke.

Leugen! schreeuwt mijn hoofd bij dat laatste punt.

Dat kan wel zo zijn, maar feit blijft dat ik vanavond niet zíjn date ben, maar die van Miles. Luke's date is vast een van die prachtige vrouwen waar ik hem altijd mee heb gezien.

Ik werp een blik op zijn hand die nog steeds op die van mij ligt, ondanks dat we alweer verder rijden.

Hij wrijft met zijn duim over de rug van mijn hand — net zoals ik bij hem had gedaan toen we vastzaten in de lift — maar die actie zorgt ervoor dat de kriebels in mijn buik alleen nog maar erger worden.

Snel trek ik mijn hand onder die van hem vandaan en richt me op de stad die aan ons voorbij raast.

Zolang ik zijn kant niet opkijk óf zijn aanraking voel, dan moet ik deze avond wel door kunnen komen zonder dat mijn gevoelens voor hem nog sterker worden.

Focus je op Miles, spreek ik mezelf streng toe.

Naar mijn mening komen we veel te snel aan bij het chique ogende restaurant.