[UNEDIT VERSION] 𝟏𝟖+ || Gabriella Sinclair worstelt haar hele leven al met angsten, maar wanneer de onweerstaanbare sexy miljonair Luke Carter aanbied haar te helpen, zijn het niet enkel de angsten die haar gedachten beheersen.
...
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
Mijn hoofd voelt zwaar als ik wakker wordt en voel meteen het onmiskenbare geklop van een beginnende hoofdpijn.
Vermoeid open ik mijn ogen, iets wat meer inspanning kost dan normaal. Het voelt alsof ik totaal geen slaap heb gehad, zo moe ben ik.
Voorzichtig duw ik mezelf omhoog op mijn ellebogen waarbij het kloppende gevoel aan de zijkant van mijn hoofd nog meer toeneemt.
Aspirines. Ik heb dringend aspirines nodig.
Met een hand tegen de bonkende plek van mijn voorhoofd gedrukt alsof het daarmee minder zal worden, laat ik mijn blik door de kamer glijden.
Compleet gedesoriënteerd kijk ik om me heen en kom tot de conclusie dat ik niet in mijn eigen bed lig.
O, god. Waar ben ik? Wat heb ik in vredesnaam gedaan?
Langzaam draai ik mijn hoofd, maar tot mijn opluchting zie ik er niemand naast me ligt. Die kant lijkt zelfs onbeslapen.
Ik slaak een zucht van verlichting, maar die opluchting is van korte duur als ik me nog iets anders bedenk.
Met een ruk trek ik het laken omhoog.
Oké, jurk mist maar ik heb tenminste nog mijn lingerie aan en een... T-shirt?
Hm, oké.
Met moeite ga ik rechtop in het bed zitten en voel gelijk hoeveel spanning er in mijn schouders zit.
Auw.
Al mijn spieren protesteren als ik mijn armen boven mijn hoofd strek.
Terwijl ik mijn spieren probeer los te maken, kijk ik de slaapkamer door en probeer ondertussen de zeurderige pijn in mijn hoofd te negeren.
Waar ben ik in godsnaam?
Ik gooi het laken van me af en klim uit het kingsize bed. Bij elke inspanning die ik doe, verteld mijn lichaam me dat die dat niet leuk vind.
Pech hebben.
Ik móét erachter zien te komen waar ik ben beland, en nog belangrijker: bij wie.
Het zwarte T-shirt dat ik draag valt tot halverwege mijn bovenbenen en bedekt gelukkig alles wat bedekt zou moeten zijn.
De enige vraag is: van wie is dit T-shirt en wie heeft me erin gehesen?
Oké, dat zijn twee vragen, maar als ik antwoord krijg op die eerste, weet ik waarschijnlijk ook het antwoord op die tweede vraag.
De kamer is slechts zwak verlicht door het maanlicht dat door de dunne gordijnen schijnt. In de hoek van de kamer zie ik mijn jurk netjes over de rand van een stoel hangen en mijn hoge hakken staan ernaast.
Het feit dat ze niet verspreid over de grond liggen en ik mijn lingerie nog aan heb, stellen me in ieder geval gerust dat ik gisteravond niks doms heb gedaan met iemand.
