Sold To The Billionaire (Billionaire Series #1)[COMPLETED]✓(UNDER REVISION)

CHAPTER 26: Dalawangpu't Anim Na Benta

[CHAPTER TWENTY-SIX]

VAUGHN'S POV

"Where is she??" I asked manang.

"Si Thalia ba?"

"Yep"

"Nandito lang yon kanina eh. Hinahanap ka. Hindi mo na siya nakita?"

"Actually nagkausap na kami. But she went downstairs akala ko nandito"

"Hindi ko siya napansin, hijo. Abala ako sa pagluluto ng handa mo. Happy birthday Ruan!!"

Masayang bati ni manang napangiti nalang ako.

"Thanks manang" I hugged her.

"Wag mo na akong yakapin. Amoy pawis na ako. Alam mo bang si Thalia pa ang nag paalala sa akin na birthday mo ngayon??"

I raised a brow. Uhuh? But how?? Wala siyang alam sa akin lalo pa ngayon na may amnesia siya. But where is she now? I need to talk to her. He knows na birthday ko ngayon pero inaway niya ako. Hindi manlang ako binati.

Siguro masama ang loob niya because of what she saw. Maybe nakita niyang hinalikan ako ni Veronica. Ugh! Sinubukan kong mag explain but she push me away.

Naglakad nalang ako palabas. Baka makasalubong ko pa siya. Asan na kaya yon?? Tinutuo niya talaga ang sinabi niya?? Damn! But I know na hindi naman siya makakalabas dito dahil hindi niya alam kong paano lumabas. Pero masama ang pakiramdam ko. I can't explain it. No. Hindi dapat ako mag isip ng ganito. Maybe babalik din yon.

"Vaughn" someone shouted my name.

"Why are you still here?" Inis na tanong ko.

Bakit nandito pa siya?? Eh pinaalis ko na siya diba??

"V-vaughn! I saw Thalia. May lalaking bumuhat sa kaniya—"

"What!???"

Agad akong tumakbo papasok ng bahay at inalert ang mga guards.

"Hanapin niyo si Thalia! Now!!"

Malakas na sigaw ko dahilan para lumapit si manang na may nag aalalang tingin. This feeling is familiar to me. Nangyari na Ito noon!! Fuck!! Hindi ako papayag na may mangyari na namang masama sa kaniya!!

"Anong nangyayari Ruan??" Natatarantang tanong ni manang.

"Mamaya na tayo mag usap manang. I need to see Thalia first"

Dali-dali kung kinuha ang Susi ng kotse at agad na tinakbo ang parking lot. Agad kung pinaharurot Ito hindi ko alam kung saan ako tutungo. But something came up in my mind. Pamilyar na sa akin ang pangyayari ngayon. Kung hindi nahuli ang gumawa nito noon. Maybe this is the time to catch that culprit.

I remembered na nong araw ng aksidente ni Thalia ay tinawagan niya pa ako.

"Vaughn!!" Masayang pagsasalita niya sa labilang linya.

"Why?? Bakit mukhang masaya ata ang girlfriend ko??"

Napangiti nalang ako. Kapag naririnig ko ang boses niya napapanatag ang loob ko na kasama ko siya. Na akin siya.

"I have something to tell you!"

"What is it??" Parang na excite naman ako sa sinabi niya.