Unicode
Section-1
"Jiminရေ~ငါရောက်ပြီ....."
အိမ်ပြန်ဖို့လာကြိုတဲ့ Taehyungဟာ သူ့နာမည်ကိုခေါ်ရင်းဆိုင်ထဲကို ဝင်လာတယ်။
"ခဏလောက်စောင့်လို့ရဦးမလား Taehyung....."
"ရတယ်လေ~ဖြည်းဖြည်းပေါ့.....ငါစားပွဲကူထိုးပေးမယ် Jimin....."
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ Taehyungကအပေါ်၀တ်coatအင်္ကျီကိုချွတ်၊ အင်္ကျီလက်ကို ခေါက်တင်ရင်း ရှေ့ဖုံးခါးစည်းကို ဝတ်တယ်။
အလုပ်ကပင်ပန်းလာမှန်းသိပေမယ့်
တားလည်းရမှာမဟုတ်တာကြောင့် Taehyungလုပ်သမျှကို သူပြုံးပဲကြည့်နေလိုက်တော့တယ်။
ညနေ၅နာရီကျော်လောက်ဆို သူနဲ့ Taehyungအတူပြန်နေကြဆိုပေမယ့်
ဒီနေ့တော့ ည၆နာရီခွဲတဲ့အထိမပြန်ဖြစ်
သေးဘူး ....Chin wa က မိသားစုကိစ္စနဲ့ ညနေပိုင်းခွင့်ယူထားတာကြောင့် ဒီနေ့သူဆိုင်သိမ်းတဲ့အချိန်ထိရှိနေရတာ။
သူနောက်ကျမယ့်အကြောင်း phoneဆက်တော့ Taehyungက သူလည်းအလုပ်လုပ်ရင်းစောင့်နေလိုက်တော့မယ်ဆိုပြီး အခုမှလာကြိုတာ။
"ဗိုက်ဆာနေပြီလား Taehyung.....ဒါပဲ အဆာပြေ စားထားလိုက်နော်.....နောက် နာရီ၀က်လောက်နေမှ ဆိုင်သိမ်းမှာဆိုတော့လေ....."
၇နာရီခွဲခါနီးလောက်မှာ ဆိုင်ထဲလူရှင်းသွားတော့ Jiminက strawberryဖျော်ရည်တစ်ခွက်နဲ့ cupcakeပန်းကန်လေး Taehyungရှေ့ကိုချပေးတယ်။
"မင်းလည်းစား......"
cupcakeကို ဇွန်းလေးနဲ့ခပ်ပြီး Taehyungက Jiminကို ခွံ့ကျွေးတယ်။
"ဒါနဲ့လေ Taehyung......"
"အင်း....ပြော~Jimin..."
"ဒယ်ဒီတို့အိမ်က Hanaအခန်းကိုလေ အောက်ထပ်ရွှေ့ဖို့ပြောရင်ကောင်းမလားလို့...."
"ကိုယ်၀န်ကြီးနဲ့ လှေကားအတက်အဆင်းလုပ်တာစိတ်ပူလို့လား....."
Taehyungက သူ့အတွေးကိုသိနေသလိုမေးတယ်။
"အင်း~.......ငါပြောတော့ပြောချင်ပေမယ့် Hanaကမင်းနဲ့ ပိုရင်းနှီးတော့လေ....."
Jiminစကားကို Taehyungသက်ပြင်းဖွဖွချမိတယ်။
"Jimin ah.....Hanaကလေ ဒီတိုင်းငါတို့ကို အငှားကိုယ်၀န်ဆောင်ပေးတဲ့ မိန်းကလေးပဲလေ~ ကလေးမွေးပြီးရင် သူရသင့်တဲ့အခကြေးငွေကို ယူပြီးထွက်သွားမှာ....."
