Remember

Chapter-24

Unicode

Section-1

"ကျွန်တော် ပြန်ရောက်ပြီ hyung~ဟင်.....
နှစ်ယောက်ထဲဘာလုပ်နေကြတာလဲ....."

ရုတ်တရက် အော်လိုက်တဲ့အသံကြောင့် ဆတ်ခနဲတောင်တုန်သွားရတယ်.....

"ဟိုဟာ~အစ်ကို Seok Jinလက် မအားလို့
ဆိုရာက ရေနွေးတိုက်တာပါ....."

သူရှင်းပြပေမယ့် အစ်ကိုNamjoonက အလိုမကျတဲ့ပုံစံနဲ့ ဆက်ကြည့်နေတယ်။

အမြဲတမ်းအေးအေးနေတတ်တဲ့ အစ်ကိုNamjoonရဲ့ အသံက ဟိန်းခနဲထွက်လာတော့ ဘာလုပ်လို့လုပ်ရမှန်းမသိ....ဘာကိုစိတ်ဆိုးသွားတာလဲ မသိ....

ညီမကို အူတိုတယ်ဆိုရအောင်လည်း အစ်ကိုNamjoonက သဘောထားသေးတဲ့သူမဟုတ်~သူအထက်တန်းတက်တုန်းကပထမဆုံးတွဲတဲ့ကောင်လေးကို အစ်ကိုNamjoonနဲ့မိတ်ဆက်ပေးဖူးတယ်။ အဲ့တုန်းကတောင် နားလည်ပေးတာကို အခုမှအူတိုတာတော့မဖြစ်နိုင်။

အစ်ကိုSeok Jinကလည်း သူ့လိုပဲ အူတိအူကြောင်နဲ့ အစ်ကိုNamjoonကိုကြည့်နေတယ်....

"အောင်မလေး~သားငယ်ရယ် အော်လိုက်တာ....မင်းမေမေတောင် လန့်သွားတယ်.... ဘာဖြစ်ရတာလဲ...."

အန်တီလေးက အခန်းထဲက ပြေးထွက်လာပြီး မေးတော့ Namjoonက Seok Jinကိုကြည့်တယ်။ သဝန်တိုတဲ့ မျက်လုံးတွေက သူတို့နှစ်ယောက်ပတ်သက်မှုကို ဖွင့်ပြောတော့မယ့်ဟန် အထင်းသား.....

"ခဏ ခဏလေး~hyungတို့စကားပြောကြမယ် Namjoon....."

အန်တီလေးနဲ့ ဆိုရာရဲ့ အထူးအဆန်းမျက်လုံးတွေကို လျစ်လျူရှုပြီး သူတို့စကားပြောဖို့မြန်မြန်ထွက်လာရတယ်....

"ကျွန်တော်တို့အကြောင်းပြောလိုက်တော့မယ် hyung....."

အိမ်နဲ့ နည်းနည်းလှမ်းတဲ့ ခုံတန်းလေးမှာဝင်ထိုင်ရင်း Namjoonကပြောတယ်။

Namjoonက သဝန်တိုတတ်ပါတယ်ဆိုမှ သူက ဆိုရာနဲ့နီးနီးကပ်ကပ်နေမှတော့ စိတ်တိုပြီပေါ့....ငါ့ကောင်လေးမမှားဘူး...

အလောတကြီးပြောတဲ့ Namjoonကို ကြည့်ပြီး စိတ်ပူနေတဲ့ကြားကသူရယ်မိတယ်။

"တကယ်ပြောနေတာ~hyung မရယ်နဲ့....."

"​ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာငါ့ကောင်လေးက... "