/29/

22.5K 467 16
                                    

Bizim için zor bir dönem başlıyordu şirket te yine beraberdik ama küçücük şeylerden bir gemiden düşme entrikası yaratan biz birbirimizi kıskanmadan günü nasıl tamamlayacağımızı düşünüyorduk
"Kavga yok tamammı?"
Uraz: kavga yok sende konuşkan olma bu yavşaklarla kavga çıkarmıyım
"Tamam ben fazla konuşkan olmayacağım sen kavga çıkarmıyıp sakin olacaksın"
Dedik şirketin giriş kapısında insanlar bize bakıyordu
Uraz: girelimmi?
"Hadi girelim" içeriye girdik
Uraz: mete istisna sayılabilirmi?
"Hayır kimse"
Nezo: uraz bey iyi misiniz?
Uraz: iyiyim nezo günaydın
"Günaydın"
Nezo: tamam biraz garip oldu bu ama neyse buyrun odanıza geçin
Odaya geçince üzerimdeki ceketi ve çantamı bıraktım
"Uykum var benim ya"
Uraz: uyuyabilirsin sorun değil
"Cidden mi?"
Uraz: evet gülümsedi
Uraza yaklaşıp onu yanağından öptüm
"Teşekkür ederim"
Kendi sandalyemde gözlerimi kapatmışken uraz odadan çıktı odaya hızlıca birirlerinin girmesiyle gözlerimi açtım
"Nezo ne işin var burda?"
Nezo: ne bu kızım garip garip ne yapıyorsunuz siz?
"Daha kesinleşmedi kesinleşsin söyleyeceğim"
Nezo: ney kesinleşsin?
"Hayır nezo o kadar söyleyemem"
Nezo: doğukanada söylemem
"Malesef cidden olmaz"
Nezo::gerçekten bana sabret diyorsun ya sabretmekten nefret ediyorum
Odadan çıktı söyleyemezdim doğru bişey yaptığıma eminim
Uraz elimde kahveyle odaya girdi
"Benimde bi işim olsun ya çok sıkılıyorum"
Uraz: sana verebileceğim bir iş yok ki?
"Öööf sıkıcı!"
Uraz bilgisayarın başına oturdu
"Ne yapıyorsun?"
Uraz: makale yazıyorum
Kalkıp urazın kollarının altından geçip kucağına oturdum uraza sarılınca o makalesini yazarken ben ona sarılıyordum
Uraz: sude şu an üzgün ilgi bekleyen küçük bir koala gibisin
"Ben burda kalayımmı hep çok rahat"
Uraz: kal uraz yüzümü kapatan saçlarımı çekip yüzümü açtı
"Mesela senin dediğin genç çocuklarda bu kadar etkileyici ama bir o kadarda yumuşak bir omuz yok"
Urazın omzunda uyumuşum kaç saat uyuduğumu bilmiyorum uyandığımda uraz yazdığı makalenin örnekleri gerekli yerlere atıyordu
"Hiç ayağa kalkmadınmı?"
Uraz: hayır 2,5 saattir oturuyoruz sende bana sarılıyorsun
"Artık benim yatağım sensin hep böyle yatacağım seninle"
Uraz: yatalım öyle yatalım
Çok garipti ama gerçekti bana cidden böyle şeyler söylüyordu
Uraz: gidelimmi benimde yapacak işim kalmadı boşu boşuna oturmaktansa
"Gidelim"
Şirketten çıktık
"Eve gidince sadece uyuyacağım"
Uraz: bu gün neden bu kadar yorgunsun?
Arabaya bindik
"Bilmem"
Eve vardığımızda kendimi koltuğa attım
Uraz kolumdaki çantamı ve ceketimi çıkardı
Uraz: sanırım seni taşımam için buraya yattın
"Biraz öyle"
Uraz: iyi gel
Uraz bir eliyle beni kucağına alırken öbür eliyle çantamı ve ceketimi tutuyordu
"Mesela yine hiçbir genç çocuk beni tek eliyle kucağına alamaz"
Uraz: tamam sorduğum soruyu geri alıyorum hep böyle diyeceksin çünkü
Uraz beni yatağa bırakırken onu boynundan tutup kendime çektim

Uyku sersemiyken yazdığım bir bölümdü bu en gereksiz bölümlerden zamanı ileriye alarak ilerleyeceğim biraz bu kadar diceklerim bye🖤✌🏻

Üvey abim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin