Aradan uzun yıllar geçmişti ne kadar uzun olduğunu bilmek ister misiniz? Arya evleniyor evet benim küçük kızım evleniyor ben babam gibi muhteşem bir erkek nasıl bulacağım sorularına yanıt tuğkan oldu tatlı bir çocuk tabi tahmin edersiniz ki uraz bu duruma pek iyi bakmıyor o da aryanın mutlu olmasını istiyor ama içi buruk
Benim küçük oğlum barlas da uraz junior inadıma mı yapıyor bilmiyorum ama uraz olmayınca barlas sayesinde yokluğu fark edilmiyor
Barlas: hadi düğün başlayacak biz düğün sahibiyiz misafir değil!
Biz urazla hazırlanırken barlas aşağıda patlamak üzereydi
"Sen ilk önce kendine çeki düzen ver daha 2 saat var!"
Barlas: ben esini almaya gidiyorum valla sizin çıkacağınız yok
Esin barlasın kız arkadaşıydı
"Çok büyük romantiklik kız arkadaşını ablanın düğününe götürmek"
Uraz: o kadar da anlattım ama
Uraza baktığımda hoşnutsuz bir tavrı vardı
"Senin bu tuğkanı gözün tuttu ki istediklerinde verdin kızı daha ne?"
Uraz: ben arya istiyor diye verdim
"Hatırlarsan bu yaşlarda sende benim peşimden koşuyordun bizim birleşmemiz imkansız sayılsa bile benim bir babam olsaydı sende aynı şeyleri yaşayacaktın lütfen böyle düşünme aryaya çok değer verdiğini biliyorum ama tuğkanda veriyor"
Uraz: ya o aryayla sadece zengin diye evleniyorsa?
"Uraz bir zamanlar seninle para için birlikte olduğumu haberlere yazınca nasıl sinirlendiğini hatırlasana kızımızdamı benim benim yaşadıklarımı yaşasın?"
Uraz: bilmiyorum işte
"Bilmiyorum yok zamanla alışacaksın o zamana kadar mutlu dur arya görse çok üzülür"
Uraz: sen hazır mısın?
"Evet"
Uraz: çıkalım o zaman
Odadan çıkıp kapının önünde durduk
Uraz: üzerine ceket giyeceksin değil mi?
"Böyle giderim siye düşünmüştüm"
Uraz: hava esiyor akşam daha çok eser al bence
"Tamam"
Hızla yukarıya çıkıp üzerime bir ceket geçirdim
Uraz: biz nereye gideceğiz şimdi?
"Biliyorsun arya ve arkadaşları şu an tasarımcının dükkanında arabayı bekliyorlar denizelere umutlara falan haber veririm biz şimdi düğünün yapılacağı yere gideceğiz"
Uraz: tamam
Evden çıkıp arabaya bindik
Düğün yerine gittiğimizde büyük bir kalabalık hazırlık yapıyordu
"İnci hanımlar nerde acaba?"
Tuğkanın anne ve babasından bahsediyorum
Uraz: bakarız şimdi
Biz arabadan indikten sonra barlası arabadan inerken gördük
"Hani kız nerde?"
Barlas: arabada babasıyla konuşuyor
Uraz: gerçekten inanmıyorum kız arkadaşınla ilk görüşmemiz ablanın düğününde olmak zorundamıydı?
Barlas: baba düğünden fotoğrafmı atsaydım kıza
Uraz: onumu diyoruz
Barlasın yakasını düzelttim
"Barlas bak ablandan dayak yiceksin bu ne hal azcık düzenli ol"
Barlas: aman ablamın gözü tuğkan dan başka kimseyi görmüyor zaten
O sırada esin arabadan indi
Esin: merhaba
"Merhaba kızım hoşgeldin"
Esin: hoşbulduk sizinle sonunda tanışabildiğime çok sevindim
Uraz: bizde çok sevindik
"Siz geçin oğlum oturun bir yere biz bi bakalım dekorasyon nasıl diye"
Barlas: tamam gel esin
Onlar yanımızdan giderken gülerek onları izliyorduk
"Neyse gel inci hanımlara merhaba diyelim sonra aryanın istediği gibi oluyormu diye bakarız"
Masaların olduğu yere gidince inci hanımla samet beyi gördük tuğkan da ordaydı nedense urazı görünce eli ayağına dolanıyordu
"Merhaba"
İnci: merhaba hoşgeldiniz
Uraz: çok pardon telefonla konuşmam lazım da
Yanımızdan ayrılırken sinirim bozulmuştu ama belli etmiyordum
"Nasılsınız?"
Samet: biz çok iyiyiz çokta mutluyuz
"Evet ya çocuklarımızın mutluluğu çok önemli"
Biz sohbet ederken uraz yanıma geldi
Uraz: aryayla ilgili bir sıkıntı varmışta bizim gitmemiz lazım
Tuğkan: nolmuş?!
İnci: oğlum sakin bi dur
Uraz: tereddüt etmeye başlamış
Tuğkan: ben yanına gideyim onun
Samet: aa tuğkan dur bi yerinde anne babası gitsin anlasın durumunu
"Biz gidelim o zaman"
Uraz: barlasa söyleyelim baksın buraya
Barlasın yanına gidince telefonumu çıkarttım
İnci: noldu acaba neden öyle tereddüt ediyor?
"Bilmiyorum bişey olmuş olması lazım"
Tuğkan: bende gelsem olur mu?
İnci: ortam gergin zaten oğlum sus sen karışma sanane anne babası varken!
"Alo deniz acil gelin şuraya bakın biz aryanın yanına gidiyoruz"
Deniz: bir sorun mı var?
"Arya tereddüt etmeye başlamış siz düğün yerine gidin boş kalmasın"
Deniz: tamam
Uraz geldiğinde arabaya bindik
"Nerden çıktı şimdi bu?"
Uraz: belki daha hazır değildir
"Erken olduğunun farkındayım ama o da istiyordu"
Uraz: gidince öğreneceğiz
Atölyeye vardığımız zaman koltuklarda oturup bizi bekliyordu
"Arya noldu annecim?"
Uraz: bak bize durumu açıklayabilirsin herkes senin için çok endişeli
Arya: ben kendimi garip hissediyorum
"Neden?"
Arya: ben hazır değilim sanırım ama onu çok seviyorum
"Bak erken olduğunu düşünebilirsin çünkü çok gençsin"
Uraz: ne karar verirsen ver yanındayız
Arya: başka şeyler de var
"Ne onlar?"
Arya: baba sen-
Uraz: tamam ben çıkıyorum sen anlat annene
Odadan çıkınca aryaya doğru döndüm
"Anlat hadi her şeyi"
Arya: anne ben bir hata yaptım
"Hamile misin?!"
Arya: hayır asla o kadar değil!
"O kadar olmayan ne o zaman?"
Arya: utanıyorum
"Arya hadi kızım sinirlenmeye başlıyorum"
Arya: ben bakire değilim
Yaşı 25 ti buna karışamazdım çünkü artık mantıklı kararlar alabilecek yaşta bir hata diyorsa planlamayan bişey olabilir
"Ne zaman?"
Arya: 1 yıl önce arkadaşlarımla gittiğim barda
"Sarhoşken mi oldu?"
Arya: evet
"Kim?"
Arya: adını hatırlamıyorum
"Arkadaşlarından mı?"
Arya: hayır orda tanıştığım biriyle
"Tam olarak bu yüzden mi istemiyorsun"
Arya: evet bunu nasıl açıklayacağım her şey bu gece ortaya çıkacak
"İlk önce babana açıklayalım gerisi kolay"
Arya: babam olmasın utanırım söylemeye
"Tamam çıkıp ben açıklarım ve sana soruyorum bu evliliği gerçekten istiyor musun?"
Arya: tuğkanı seviyorum eğer bir sorun olmazsa evlenmek te istiyorum
"Tamam beni bekle burda merak etme kimse seni yargılayamayacak buna izin vermeyeceğiz"
Odadan çıkıp duvara yaslanan urazın yanına gittim
Uraz: ne oldu ne diyo?
"Uraz fazla tepki vermeyeceksin biliyorum ama yinede aryanın kalbini kırmamaya dikkat et"
Uraz: noldu?
"Arya bekaretini bozmuş"
Uraz: ne zaman?
"Arkadaşlarıyla gittiği bir barda";
Uraz: kiminle
"Adını hatırlamadığı bir çocukla"
Uraz: adını hatırlamıyor?
"Evet"
Uraz: bu nasıl iş ya?!
"Sarhoşmuş çünkü"
Uraz: onu kısıtlamayacağız dedin dedin bak noldu!
"Allah allah siz kim bilir kaç kızın bekaretini aldınız uraz bey sana çocuklarına karşı empati yap diyorum!"
Barlas: neden bağrıyorsunuz?
"Git burdan barlas!"
Dedik ikimizde aynı anda
Barlas: ablama bakmaya gelmiştim ben?
"Ablan iyi git şimdi özel bişey konuşuyoruz"
Barlas: babamın hızlı zamanlarını da öğrendik
Gülmeye başladı
Uraz: barlas şu çantayı kafana yersin git diyoruz!
Barlas: gidiyorum tamam bağırmayın ama fazla aşağıdan duyuluyor
Dedi ve merdivenlerden indi
Uraz: evlenmek istiyor mu?
"Evet"
Uraz: seviyo yani o çocuğu?
"Evet seviyor"
Uraz: tamam onunla konuşabilir miyim?
"Gir konuş"
Uraz içeriye girerken telefonum çaldı
Deniz: düğünün başlamasına sadece 30 dakika kaldı
"Tamam çıkıcaz şimdi"
Deniz: neymiş bizim kızın sıkıntısı?
"Sonra anlatırım"
Deniz: hadi bak herkes çok telaşlı
"Geliyoruz tamam"
Kısa bir süre sonra beraber dışarıya çıktılar
"Ne oldu?"
Uraz: konuştuk şimdi gidebiliriz
"Gidiyoruz yani kesin"
Arya: evet
"Heh iyi hadi gidelim daha fazla sorun çıkmadan"
Aşağıda barlas bekliyordu
Barlas: neden tereddüte düştüğünü sorabilirmiyim?
Arya: seni ilgilendirmeyen bir konu
Barlas: şeymi "yaa acaba beni beğenmezse" falan
Arya: hayır
Uraz: hadi didişmeyin binin şu arabaya
Arabaya binmiştik ama onların didişmesi bitmemişti
Barlas: ya bunun eteği niye eşşek kadar attın beni kenara?
Arya: adı üstünde dimi gelinlik!
Barlas: kay biraz
Arya: daha nereye kaymamı bekliyorsun?
Barlas: etek midir nedir onu çek o zaman
Arya: kırışır!
"Siz kaç yaşına geldiniz hala kavga mı ediyorsunuz?"
Uraz: hiç uğraşma kaç kere bu konuları konuştuk yine aynılar
"Geldik sayılır zaten durun"
Arya: kendi düğünüme giderken bile sinir ediyorsun beni!
Barlas: haklıyım çünkü!
Arya: hayır değilsin sanki çok kolay 100 kilo eteği taşımak!
Barlas: giyme
Arya: doğru kendi düğünüme pantolonla gitmem lazımdı
"Geldik hadi susun millet bakıyor"
Çok yorucu bir günün ardından eve varmıştık
Barlas: ben üzerimi değiştirip gidiyorum
Uraz: nereye gidemezsin bu saatte
Barlas: esinin evine o gelemiyor
"Ay tamam git uğraşamam"
Yukarıya çıktı
Uraz: fark ediyor musun bu koca evde yalnız kalmaya başlıyoruz
"Bir yandan daha iyi aslında"
Uraz: ama gerçekten ev kocaman
"Bence zamanımız varken boş kalmaması için çocuk yapmalıydık"
Uraz: ben demiştim
"Sürekli didişen arya ve barlas olmayacak ne ara bu kadar yaşlandık ya"
Uraz: yaşlanmadık zaman geçti
"Şu an düşündüm de baya kötü"
Uraz: olsun yine ikimiz kalacağız
O sırada kapı çaldı gidip açtığımda karşımda bir çantayla barış duruyordu
"Barış noldu?"
Barış: sanırım 1 hafta eve dönemeyeceğim
Uraz: neden?
Barış: şunu anladım bir kadına asla sende iyice tembelleştin dememek lazımmış
Güldük
Uraz: o zaman üçümüz
"Evet dünyaya karşı üçümüz"
Barış: her zaman olduğu gibi
(Son)
Ağağağağğa hayır ağlamıyorum gözüme mutluluk kaçtı çok tatlı oldular yağ onlara veda etmek çok zor olacak umarım yokluklarını kapatabilirim final başka türlü olacaktı ama barışı unuttuğumu fark ettim onun hakkı yenmez tabiki hemen ekledim yani ne diyeceğimi bilmiyorum ama okuyucularım her birinizin düşüncelerini bekliyorum kitap hakkında olumlu yada olumsuz fark etmez her şeyi yazabilirsiniz artık sonuna geldik kaçarı yok kendinize çok çok iyi bakın yeni hikayeye başlayana kadar her birinize ayrı teşekkür ederim 100k için de
HOŞÇAKALIN💕✨
