Uraz: sude bir şey mi oldu?
"Hayır ya barlas uyumadı bende bizim yanımıza getirirken aklıma arya geldi"
Uraz: nerde yatacağız?
İki tekli koltuğu birleştirip barlası oraya yatırdım üzerine birşey örtüp ona döndüm
"Geç kızım ortaya"
Uraz: nasıl böyle uyuyacağız?
"Uyuruz uyuruz hadi sıkışın"
O gece sabaha kadar ne ben nede uraz uyuyabildi
Uraz: nerden çıktı ki?
"Hadi söylenme hazırlan"
Şirkete gidecektik aslında çocukları yalnız bırakmak istemiyordum
"Ya uraz ben gelmesem olur mu çocukları yalnız bırakmak istemiyorum"
Uraz: biliyorsun kuruluşunun yıl dönümü şirketi temsil etmek için hepimizin orda olması lazım
"Üff"
Uraz: noldu dünden beri?
"Kendimi ve ailemizi pek güvende hissetmiyorum"
Uraz: neden?
"Bilmem"
Uraz: evimizin çevresinde bir sürü adam var her taraf güvenlik kamerası saygın insanlarız daha ne bekliyorsun?
"Tamam hadi çıkalım"
Yanıma yaklaşıp ellerini yanaklarıma koydu
Uraz: korkma
Anlıma minik bir öpücük kondurdu
"Hala ateşin var"
Uraz: olsun kendimi halsiz hissetmiyorum
Arabaya binip şirkete gittik parti boyunca mutsuzdum sürekli emel teyzeyi aradım en son uraz beni kenara çekti
Uraz: sude ne oluyor sana ya?!
"Bişey yok"
Uraz: seni tanıyorum bana yalan söyleme!
"Bana bağırma!"
Uraz: sende doğruları söyle o zaman!
"Doğru bu kendi kendine kurulma!"
Uraz: elinde sonunda ben bunu öğreneceğim!
"Uraz bir daha bana sesini yükseltme"
Yanımdan gitti
Kafeteryaya gidip biraz oturduktan sonra urazı buldum
"Uraz barlas çok ağlıyormuş ben eve gideyimmi?"
Uraz: tamam git ağlıyorsa
Odadan çantamı aldım
"Akşam yemeğine geç kalma"
Uraz: kalmam
Dayanamadığım için kapıdan çıkmadan önce gidip yanağından öptüm
Aşağıya indiğimde beni bekleyen arabayı görüp bindim endişelerle eve gittim
"Hoşgeldin anne"
"Bişey oldu mu kızım?"
"Hayır ne olsun ki?"
"Hiç kardeşin nerde?"
"Bahçede sallanıyor"
"Tamam sen git onun yanına yalnız bırakma onu"
Emel: geldin mi kızım yemek yapıyordum fark edemedim
"Geldim emel teyze"
Emel: hani uraz nerde?"
"O sonra gelecek ben sıkıldım da önce gideyim dedim"
Emel: peki
"Bir şey oldu mu?"
Emel: kargocu geldi sana bir paket var
"Nerde?"
Emel: odana bıraktım
Odaya çıkıp açtım bazı fotoğraflar var dı tek tek baktığımda şoka uğramıştım fotoğraflarda bizim evin dıştan çekilmiş bir fotoğrafı şirkettin kapısından bir fotoğraf vardı arka bahçede oynayan barlasın fotoğrafını görünce bir hışımla dışarıya çıktım
"Arya çabuk içeri!"
Barlası kucağıma aldım salıncaktan ayrıldığı için ağlamaya başlamıştı
"Neden?"
"İçeriye dedim hasta olacaksınız çıkmayın"
Arka bahçeye çıkan cam kapıyı kapattım ve kitledim arka bahçenin tamamını gösteren camlardan ürkmeye başlamıştım ne yapacağımı bilmiyordum ailem tehlikedeydi belki duruma el atmazsam daha da kötüleşecekti duruma el atsam berbat olacaktı
Aga üzülüyorum sudeye insanın psikolojisi bozulur lanğğ bu bölümlük bu kadar hoşçakalın bakem🥲✨
