"Ünlü yapımcıdan şoke edici haber hafıza kaybı olası!"
Hafıza kaybı
Beynimin içinde dönüyordu sanki herşey o an yine gözlerimin önüne gelmişti öyle durup sadece ekrana boş gözlerle bakıyordum uraz sağ elini belime sarınca kendime gelmeye başladım
Uraz: iyi misin?
"Hafıza kaybı"
Uraz: ne?
"Adam evine girdiğimiz hafıza kaybı geçirebilirmiş"
Uraz: burada konuşamayız
Beni belimden tutup arabaya götürdü
Uraz: sude sevinmen lazım yakalanmayacağız en azından
"Garip oldum"
Uraz: bekle su getireyim
Suyu yavaşça içerken uraz yanağımdan öptü
Uraz: herşey iyi olacak söz veriyorum
Suyu bırakıp ona sarıldım
"Ben ağır gelen şeylerden kaçmaya çalışırken daha ağır bişeyle karşılaştım"
Uraz: biliyorum ama herşeyi atlatacaksın o eve beraber döneceğiz el ele
"Eve gitmek istiyorum"
Uraz: o kadar yolu boşuna mı geldik diyorsun
"Sanırım ben sadece eve gitmek istiyorum dayanamıyorum daha fazla"
Uraz: peki gidelim
" özür dilerim bu kadar yol boşuna yorduk kendimizi"
Uraz: sorun değil benim içinde iyi oldu Cidden
"Ani verilmiş bir karar işte"
Uraz: son kararın dimi dönüyoruz
"Hı hı"
Uraz: peki
Sarılmayı bırakıp yerime geçtim
Uraz: sude eminsin dimi bak sonra neden döndük falan filan deme?
"Gitmek istiyorum"
Uraz: hadi bakalım
Hava kararıyordu biz hala yoldaydık
"Acıktım"
Uraz: yolda dururuz
"Tamam"
Tek konuşmamız böyleydi neden bilmiyorum ama birbirimize fazla ilgi ve samimiyet göstermediğimiz kesindi bu yolculuk sanırım bizi uzaklaştırmıştı radyoda çalan kasvetli şarkı ortamı geriyordu daha fazla dayanamayıp kapattım
İçerisi Gergindi çok gergin sanki söylemek isteyip söyleyemediği şeyler vardı
Arabayı kenara çekti
Uraz: biraz dinlensem olur mu?
"Olur tabi olur"
Arkasına yaslandı bende ona baktım
Uraz: bir sorun mu var?
"Evet var yakınlaşmak istiyorum sana yakın olmak istiyorum iyice uzaklaştın benden"
Uraz: bulunduğumuz durum fazla uygun olmadığı için sana yakın olamıyorum
"Ol istiyorum her durumda bana yakın ol"
Uraz: sude arabanın içindeyiz ilk arabayı böyle kaybetmiştik hatırlarsan
"Öp beni uraz"
Dudaklarıma yapıştığında kucağına çıktım özlemiştim kucağını bir zamanlar uyuyordum bu kucakta beni belimden kavradı bir süre sonra dudaklarımdan ayrılıp bana baktı
Uraz: gitmemiz lazım
"Gidelim"
Uraz: kalkman lazım kucağımdan
Elimi yanağına koyup yüzümü yaklaştırdım baya yaklaştırdım
"Peki"
Usulca kendi koltuğuma geçtim
Bu gezinin uzun sürmeyeceğini söylemiştim böyle hayat geçmez çünkü bu bölümlük bu kadar finale doğru gidiyoruz hadi bakalım bye girls✌🏻🖤
