Güzel bir gecenin sabahında onunla küvetteydik
Uraz: seni üzmek istemiyorum
"Sen beni üzmüyorsun sen bana huzur veriyorsun beni üzebilecek en son kişi sensin"
Uraz: aslında seni sandece ben üzerim aşık olduğum kadını benden başka kimse üzemez
"Uraz biraz rahatlaman lazım kendini çok kasıyorsun"
Uraz: ben rahatlamayıda beceremiyorum boşversene
Omzumu okşamaya başladığında yukarıya doğru kaykılıp boynuna öpücükler konduruyordum
Urazın telefonu çalınca boynundan uzaklaşıp ona baktım yandaki masadan telefonunu alıp açtı
Uraz: efendim?
Kafamı göğsüme yasladım ve telefonu kapatmasını bekledim
Uraz: sen ne dediğinin farkındamısın?!
Bağırdığı zaman ne olduğunu soran gözlerle ona baktım
Uraz: ben geliyorum hemen!
Telefonu kapatınca hemen sordum
"Noldu?"
Uraz: tapu yokmuş hesap şifreleri çalışmıyormuş benim gitmem lazım!
Hızla küvetten kalkıp üzerine bornozunu geçirdi
"Bende geleceğim bekle!"
Uraz: sen burda kalıyorsun!
"Hayır ya benimde bilmeye hakkım var!"
Uraz: sude lütfen dur olacakları düşünsene şirket elimizden gidiyor!
Üzerine bişeyler geçirip aşağıya indi peşinde dolaşıyordum
"Kendine hakim olacağına söz ver seni öyle rahat bırakırım!"
Uraz: tamam söz!
Kapıdan fırlayıp arabasına bindi
Canım sıkılmıştı daha bir kaç gün önce bitti sözcüğünü söyleyeceğim demişti herşey çok garipti bunların tek bir kişiyle bağlantısı olabilirdi kapüşonlu sarı saçlı kız
Üzerimi giyinip barlası giydirdim
Kapının önünde duruyorduk
"Evet tek bir görevin var barlas uslu durmak seni denize bırakacağım evde durmayacağını biliyorum"
Arabaya bindik ve denizin evine gittim
Deniz: sude ne bu hal?
"Zamanım yok barlas sana emanet aryayı kreşten alırsın"
Deniz: yaparımda noluyor?
"Şirkette bişeyler oluyormuş acil gitmem lazım"
Barlasın çantasını eline tutuşturup arabaya yöneldim o kızı bulamam lazımdı uzun bir yolculuktan sonra şirketin önüne vardım aksine çok sıradan gözüküyordu her şey şimdi konum o değildi çevreme iyice bakındım onu bankta otururken bulduğumda üzerine doğru koşmaya başladım oda tabiki kaçtı bu sefer onu kaybedemezdim
Uzun süre koştuktan sonra ayağı takılınca yavaşladı fırsat bilip hızlanınca onu arkasından yakaladım yakaladığım anda dirseğini karnıma geçirdi
Sendeleyerek arkaya doğru giderken o hızla uzaklaştı iki büklüm olmuş şekilde karnımı tutuyordum derin nefesler alıp bir elimle duvarı tutarak ilerledim ara sokaktan çıkıp duvara yaslanarak çömeldim acı içinde kıvranırken çevremdeki insanlar beni fark etti şirkete yakın olduğum için urazın beni görmesinden korkuyordum
"İyi misin kızım?"
"İyiyim teyzecim sorun yok" dedim zoraki bir gülümsemeyle
Yanımızdaki kadın çantasından bir su şişesi çıkartıp bana verdi
"İçin biraz"
"Bir rahatsızlığın mı var"
"Yok karnım ağrıyor biraz ondan"
Sudan birkaç yudum aldım ve veren kadına uzattım
"Sizde kalsın bi doktora görünün bence"
"Abartılacak bişey değil sizede zahmet oldu endişelenmeyin"
Ayağa kalkıp arabaya doğru gittim
Arabaya binince şirkete baktım kemerimi takmak için dönünce karnıma bir sancı girdi
"Bi bu eksikti ya"
Denizin evine doğru gitmeye başladım çünkü bu işi kendi başıma çözemezdim
Kısa oldu farkındayım ama idare edin artık yapacak bişeyim yok bu arada şirket batıcak mı sizce hayat planlarını tek tek uyguluyor ne zaman semanın gerçek yüzünü görecek acabağğ bu bölümlük bu kadar hoşçakalon😽✌🏻
