/2.38/

1.9K 67 24
                                    

İlk hastamı yolladıktan sonra aşağıya indim "ceyda" orda oturuyordu yavaşça alp in yanına gittim dik dik bana bakıyordu çünkü
"Bu kızın bu saate ne işi var daha 30 dakika var"
Alp: ne biliyim geldi işte
"Tövbe ya!"
Alp: nereye?
"Bahçeye"
Alp: gelirken kahve getirsene
"Üff getiririm"
Bahçeye çıktım aslında bu kızla yalnız kalmak istemiyordum deliye benziyordu biraz bahçede oturup sakinleştikten sonra içeriye girerken can ın alp ten bir randevu aldığını gördüm neden korktuğum her şey tek tek başıma geliyordu gerçekten can la uğraşamazdım kız bana hala dik dik bakarken benim baktığım yere cana bakmaya başladı
Sesleri duyabiliyordum
Alp: hangi doktorumuzu seçmek istersiniz?
Can benim adımı gördükten sonra direk beni seçti
Cidden sabrım sınanıyordu kız cana bakışlarımı yakaladıktan sonra ayağa kalktı ve cana dokundu can ona doğru bakınca çenesine bir yumruk geçirdi
Ağzım açık kalmıştı bunu neden yapmıştı ki?
Hızla koştum
Can: hasta mısın sen?!
"Can sakin ol!"
Bekleme odasındaki herkes bize bakıyordu
Can: bu kız manyak bunu hastaneye kapatmamız lazım!
"Bu kadar rezillik yeter gel ceyda yukarıya çıkalım biz alp ilgilen şunla!"
Ceydayla birlikte yukarıya çıkmaya başladım
"Bunu yapman çok yanlıştı özellikle bir nedeni yokken"
Ceyda: herkese yardım edemezsin
"Tabiki ben sadece psikoloğum normal bir doktor değil"
Ceyda: ama öyle sanıyorsun senin iyi niyetini çok suistimal etmişler
"Hayır?"
Ceyda: inkar etme anlarım ben
Tereddütlerle odanın kapısını açtım içeriye geçip koltuğuma oturdum
"Otursana?"
Dememle önümdeki koltuğa oturdu
"Seni tanıyabilir miyim?"
Ceyda: ceyda atalay 22 yaşındayım kendimi çok sıkılmış ve usanmış hissettiğin için burdayım
"Peki biraz hızlı oldu ama"
Ceyda: evet öyle
Dediğim gibi kız biraz değişikti
"Haftaya tekrar-"
Ceyda: bu hafta olmaz öbür hafta gelebilirim işlerim var
"Olur peki"
Ceyda koltuktan kalktı
"Görüşürüz"
Ceyda: görüşürüz
Ona her ne kadar da sıcak yaklaşmaya çalışsam o herkese kalın bir duvar örüyordu
O gittikten sonra aşağıya indim Ve koltuklarda barışı gördüm beni bekleyen cana bakıyordu neyseki o uraz gibi değildi ama olabilirdi
Can beni görünce ayağa kalktı
Can: o manyakla ne işin vardı?
"Gitsen iyi olur"
Can: bak kendini riske atman çok yanlıştı o kız ruh hastası manyağın teki
"Ya sabır gitsene kardeşim kibar tavrımı bozdurtma bana!"
Yine herkes bana bakıyordu bu kaçıncı rezil oluşumdu bilmiyorum
Barış gülerek beni izliyordu
"Alp şunu dışarıya çıkartır mısın cidden sabrım taşıyor elimden bir kaza çıkacak"
Barış: bir dakika bir abi olarak olaya benim el atmam lazım sen otur kardeşim ben hallederim
"Sen karışmasan daha iyi olurdu"
Alp: sude bu kaçıncı yeter artık
"Asıl ona yeter be"
Barış: gidiyoruz şuan
Canı ittirmeye başladı
Barış: özür dileriz rahatsızlık verdiğimiz için sude bekle sen bi
Canı iterek klinikten çıkardı
Alp: sude ciddi söylüyorum yaşar beyin kulağına gitmesin
"Giderse bişey olmaz merak etme kocam patronumun patronunun patronu olduğu için" dedim gülerek
Barış içeriye girdi
"Naptın?"
Barış: olabilecekleri söyledim urazın bu sefer affetmeyeceğini falan
"Bu sefer?"
Barış: pot kırdım
"Canı dövdümü?!"
Barış: tehdit etti
"Yine benim haberim yok kim bilir neler ortaya çıkacak daha!"
Barış: tahmin edeyim günahını aldın yine
"Biraz olabilir sen neden geldin ki?"
Barış: deniz hanım seni almamı istedi elbisemi bakacakmışsınız öyle bişey
"Demişken sizde gelsenize"
Barış: aman uğraşamam cidden evde oturmak daha güzel
"Peki bekle çantamı alayım"
Merdivenlere doğru ilerledim


Kızın cana yumruk atması tamamen doğaçlamaydı onu nasıl çevireceğimi düşünüyorum şuan ĞLSĞZNZJDPSNSŞS neyse bu bölümlükte bu kadar hoşçakalın evet kız urazın yapması gerekeni yaptı urazın yapması lazımdı benimde içimde kaldı

Üvey abim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin